Zinzan Brooke
| |||||
| Zinzan Brooke in 1998 | |||||
| Volle naam | Zinzan Brooke | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Geboortedatum | 14 Februarie 1965 | ||||
| Geboorteplek | Waiuku, Nieu-Seeland | ||||
| Lengte | 1,90 m | ||||
| Massa | 102 kg | ||||
| Rugbyloopbaan | |||||
| Loopbaan as speler | |||||
| Posisie(s) | Agsteman | ||||
| Professionele / senior klubs | |||||
| Jare | Klub / span | Weds | (pte) | ||
| 1986–1992 1992–1993 1997–2001 2001–2003 |
Lazio[1][2] Casale[3] Harlequins Coventry[4] |
||||
| Provinsiale- / Staatspanne | |||||
| Jare | Klub / span | Weds | (pte) | ||
| 1986–1997 | Auckland | ||||
| Superrugby/Verenigde Rugbykampioenskap | |||||
| Jare | Klub / span | Weds | (pte) | ||
| 1996–1997 | Auckland Blues | ||||
| Nasionale span(ne) | |||||
| Jare | Land | Weds | (pte) | ||
| 1987–1997 |  Nieu-Seeland
|
58 | (89) | ||
Zinzan Valentine Brooke (gebore op 14 Februarie 1965) is 'n voormalige Nieu-Seelandse rugbyspeler wat op die agsteman-posisie gespeel het. Hy het twee broers wat ook op verteenwoordigende vlak rugby gespeel het: Marty, wat vir Auckland en Southland gespeel het; en Robin, wat slot vir Auckland en Nieu-Seeland gespeel het.
Brooke het 58 toetse vir Nieu-Seeland gespeel, en 42 nieinternasionale wedstryde vir die All Blacks. Hy was kaptein van die Auckland Blues in die Super 12-kampioenskappe in 1996 en 1997 en 'n invloedryke figuur in Auckland se oorheersing in die Nasionale Provinsiale Kampioenskap gedurende die laat 1980's en 1990's. Hy het 17 drieë in toetswedstryde gedruk, toe ’n wêreldrekord vir ’n voorspeler. As 'n lid van die Māori Ngāpuhi iwi, het hy ook vir die Nieu-Seelandse Māorispan gespeel.[5][6][7] Hy het onder meer tydens die rugbywêreldbekertoernooie in 1987, 1991 en 1995 vir Nieu-Seeland uitgedraf.
Rugbyloopbaan
[wysig | wysig bron]Brooke was 'n stigtersspeler van die Southerners Sports Club (Bangkok) en het in 1994 teen Taradale RFC in die beginspan gespeel. In 1995 publiseer hy sy outobiografie Zinny: The Zinzan Brooke story, geskryf saam met Alex Veysey.
Brooke word beskou as een van die beste spelers wat nog vir die All Blacks gespeel het. Hy het die hardloop- en skopvaardighede van 'n agterlynspeler gehad wat hom uiters beweeglik en rats as voorspeler gemaak het. Hy het eenkeer 'n skepdoel van 48 meter oorgeskop tydens 'n 1995 Rugbywêreldbekerwedstryd, een van drie wat hy in toetswedstryde aangeteken het.
In die 1997 Nuwejaars-eerbewyse is Brooke opgeneem as 'n lid van die Nieu-Seelandse Orde van Verdienstelikheid, vir diens gelewer aan rugby.
Brooke het sy derde skepdoel tydens die All Blacks se indrukwekkende oorwinning van 42–7 teen Wallis by die Wembley-stadion op 29 November 1997 aangeteken. Hy het ook 'n drie vir Christian Cullen opgestel.
In 2007 het die voormalige senter en kaptein van Engeland, Will Carling, sy lys van die "50 grootste rugbyspelers" in The Daily Telegraph gepubliseer, en Brooke die negende grootste speler van alle tye gerangskik, met vermelding:
"Vir 'n voorspeler was sy vaardighede verbysterend. Hy was ewe gemaklik om sewes of 15-man te speel, en het beter skop- en hanteervaardighede gehad as sommige losskakels wat internasionale rugby gespeel het. Bring dit in lyn met sy krag en vermoë as 'n losvoorspeler om die wedstryd te lees – was hy uniek."
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ (it) "En 1997, ils ont raccroché: Zinzan Brooke (7 et fin). Black à part.Le Néo-Zélandais restera comme un modèle du rugby moderne. La folie en plus".[dooie skakel]
- ↑ (it) "Mondiali, un italiano in finale"Guardarla sarà un incubo"". 20 Oktober 2011.
- ↑ (it) "Zinzan Brooke, mito tra gli All black "Tutto iniziò leggendo il giornale" – la storia – Repubblica.it". Repubblica.
- ↑ (en) "Zinzan to make comeback". BBC. 12 Oktober 2001. Besoek op 5 Augustus 2022.
- ↑ (en) "My Rugby World Cup hero: Zinzan Brooke". Planet Rugby. 17 September 2019. Besoek op 24 Desember 2019.
- ↑ Quinn, 1999, bl. 35
- ↑ (en) Tony Smith. "Māori Sports Awards: Lisa Carrington judged most influential Māori sports star since 1991". Stuff.co.nz. Besoek op 12 Februarie 2021.
Bron
[wysig | wysig bron]- (en) Keith Quinn (1999). A Century of Rugby Greats. Auckland: Celebrity Books. ISBN 0-9583729-8-5.
