Zygmunt Kuligowski

Zygmunt Kuligowski
Data i miejsce urodzenia	22 września 1902 ; Warszawa
Data śmierci	26 marca 1998
	profesor nauk medycznych
	Specjalność: neurologia
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1928
Habilitacja	11 sierpnia 1945
Profesura	1951
	dyrektor Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski; Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
	Odznaczenia

Zygmunt Wacław Kuligowski (ur. 22 września 1902 w Warszawie, zm. 26 marca 1998) – polski neurolog, profesor nauk medycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, dyrektor Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, poseł w Egipcie (1946–1949).

Życiorys

W czasie I wojny światowej znalazł się w Rosji i uczęszczał do szkoły w Teodozji na Krymie. Po I wojnie światowej wrócił do Polski. Ukończył w 1921 Szkołę Zgromadzenia Kupców w Warszawie, po czym rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim^[1].

Tytuł doktora wszech nauk lekarskich otrzymał w 1928. Uczeń Kazimierza Orzechowskiego, jeszcze jako student związał się z jego kliniką. W 1934/35 w Paryżu, na stypendium Funduszu Kultury Naukowej, studiował neurologię u Lhermitte’a i patologię u Roussy’ego i Oberlinga. W 1938 został adiunktem na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie II wojny światowej pracował w klinice i w szpitalu Przemienienia Pańskiego. W ostatnich latach wojny pracował w szpitalu w Kielcach. W latach 1945–1948 należał do PPR, od 1948 roku należał do PZPR^[2].

Po 1945 powierzono mu zadanie organizacji Kliniki Neurologicznej przy Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie^[3]. 11 sierpnia 1945 habilitował się na podstawie pracy o guzach szyszynki. W latach 1946–1949 poseł nadzwyczajny RP w Kairze, a także Addis Abebie i Damaszku. W 1950 roku przez krótki czas prowadził oddział neurologiczny szpitala w Tworkach. Następnie organizował Państwowy Instytut Psychoneurologiczny, placówkę naukowo-badawczą Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej na terenie szpitala w Tworkach, gdzie prowadził prace dotyczące ośrodkowego układu nerwowego^[4]. W latach 1951–1973 dyrektor Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie^[5]. Od 1974 Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Psychoneurologicznego^[1].

Był członkiem Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej oraz członkiem prezydium Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego. Kierował przez kilka lat Zakładem Higieny Psychicznej Polskiej Akademii Nauk. Przeszedł na emeryturę w 1973. Członek PPR, a potem PZPR. Członek Polskiego Towarzystwa Neurologicznego i przez kilka kadencji jego prezes, potem prezes honorowy. Członek zagraniczny Francuskiego Towarzystwa Neurologicznego.

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach Warszawie (kwatera B2-11-27)^[6].

Odznaczony Orderem Odrodzenia Polski V i III Klasy, i Orderem Sztandaru Pracy II Klasy^[1].

Dorobek naukowy

Pierwsza praca Kuligowskiego (1929) dotyczyła zaburzeń neurologicznych w niedoczynności tarczycy. Publikował prace kazuistyczne i neuropatologiczne na temat guzów układu nerwowego, chorób zwyrodnieniowych i zapalnych, schorzeń neuroendokrynologicznych. Razem z Orzechowskim opisał w 1933 przypadek rzadkiej postaci nowotworu mózgu – neuroblastoma verum płata czołowego^[7]. Członek komitetu redakcyjnego czasopism naukowych „Neuropatologia Polska”^[8] i „Neurologia, Neurochirurgia i Psychiatria Polska”^{[potrzebny przypis]}.

Zobacz też

Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Studentów w Warszawie

Przypisy

↑ ^a ^b ^c I. Wald. Prof. dr hab. Zygmunt Wacław Kuligowski w 80-lecie urodzin. „Neurologia i Neurochirurgia Polska”. 17 (4), s. 435–437, 1983. PMID: 6358932.
↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 491. ISBN 83-223-2073-6.
↑ Seweryna Konieczna. Historia polskiej neurologii i neurochirurgii – Profesor Zofia Majewska – twórczyni polskiej szkoły neurologii rozwojowej. „Neurologia i Neurochirurgia Polska”. 42, 3, s. 274, 2008.
↑ Historia Kliniki Neurochirurgii ICMDiK PAN. Strona internetowa Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN. [dostęp 2016-09-03].
↑ Stanisław Pużyński, Czesław Czabała: Instytut Psychiatrii i Neurologii – zarys dziejów. Strona internetowa Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. [dostęp 2010-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)].
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].
↑ Orzechowski K., Kuligowski Z. W. Ein Fall von Neuroblastoma verum des Stirnlappens. „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”. 147 (1), s. 696–712, 1933. Springer Berlin / Heidelberg. DOI: 10.1007/BF02870467.
↑ Zeskanowane pierwsze strony dwóch numerów pisma „Neuropatologia Polska” z 1963 r. (wydawca: PZWL). Strona internetowa Stowarzyszenia Neuropatologów Polskich. [dostęp 2010-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[wald-1] I. Wald. Prof. dr hab. Zygmunt Wacław Kuligowski w 80-lecie urodzin. „Neurologia i Neurochirurgia Polska”. 17 (4), s. 435–437, 1983. PMID: 6358932.

[O-2] Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 491. ISBN 83-223-2073-6.

[3] Seweryna Konieczna. Historia polskiej neurologii i neurochirurgii – Profesor Zofia Majewska – twórczyni polskiej szkoły neurologii rozwojowej. „Neurologia i Neurochirurgia Polska”. 42, 3, s. 274, 2008.

[www.cmdik.pan.pl-4] Historia Kliniki Neurochirurgii ICMDiK PAN. Strona internetowa Instytutu Medycyny Doświadczalnej i Klinicznej im. M. Mossakowskiego PAN. [dostęp 2016-09-03].

[ipin-5] Stanisław Pużyński, Czesław Czabała: Instytut Psychiatrii i Neurologii – zarys dziejów. Strona internetowa Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. [dostęp 2010-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-12)].

[6] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].

[springer-7] Orzechowski K., Kuligowski Z. W. Ein Fall von Neuroblastoma verum des Stirnlappens. „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”. 147 (1), s. 696–712, 1933. Springer Berlin / Heidelberg. DOI: 10.1007/BF02870467.

[neuropatologia-8] Zeskanowane pierwsze strony dwóch numerów pisma „Neuropatologia Polska” z 1963 r. (wydawca: PZWL). Strona internetowa Stowarzyszenia Neuropatologów Polskich. [dostęp 2010-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]