Reinbern
| |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia | |
| Sakra biskupia |
brak danych |
Reinbern (zm. 1013(?)[1]) - pierwszy i jedyny biskup kołobrzeski, sprawujący swój urząd od 1000 roku. Osoba Reinberna znana jest jedynie dzięki informacjom w kronice biskupa merseburskiego Thietmara.
Pochodził z okręgu Hassegau w Turyngii. Gdy w 1000 roku na synodzie gnieźnieńskim utworzono diecezję kołobrzeską, został jej pierwszym biskupem. Na Pomorzu prowadził akcję chrystianizacyjną. Zdecydowanie walczył z kultem pogańskim (m.in. dokonał oczyszczenia Bałtyku ze złych duchów, wrzucając do morza cztery kamienie, wcześniej namaszczone świętymi olejami i skropione wodą święconą).
W 1004 roku jego kapelan przebywał wraz z Bolesławem I Chrobrym w Czechach; z tego powodu przypuszcza się, że i sam Reinbern w tym czasie przebywał u boku polskiego księcia.
Przed 1013 roku został wysłany na Ruś w charakterze kapelana nieznanej z imienia córki Bolesława Chrobrego, która między 1005 a 1012 rokiem poślubiła Światopełka, syna księcia kijowskiego Włodzimierza. W związku z tą relacją przyjmuje się, że wkrótce przed tym wydarzeniem doszło do reakcji pogańskiej na Pomorzu, która zlikwidowała polskie władztwo na tym terytorium i zaczątki organizacji kościelnej. Upadek diecezji kołobrzeskiej datuje się na około 1007 roku[1].
Na Rusi biskup wraz ze Światopełkiem i jego żoną został uwięziony, po tym jak młody książę zbuntował się przeciw ojcu. W więzieniu przebywał już do śmierci, której data nie jest znana.
Bibliografia
Bibliografia
- Thietmar, Kronika Thietmara, wyd. i przeł. Marian Jedlicki, Poznań 1953, s. 208, 328, 570, 572.
Opracowania
- Strzelczyk J., Bolesław Chrobry, Poznań 1999, ISBN 83-85811-70-2.
- Wędzki A., Reinbern, Słownik Starożytności Słowiańskich, t. 4, 1970, s. 486.
- Zakrzewski S., Bolesław Chrobry Wielki, wyd. 2, Kraków 2003, s. 130, 148.