Przejdź do zawartości

Hedwiżyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 17:35, 8 gru 2014. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Hedwiżyn
{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo lubelskie
Powiat

biłgorajski

Gmina

Biłgoraj

Liczba ludności (2008)

616

Strefa numeracyjna

(+48) 84

Kod pocztowy

23-400 Biłgoraj

Tablice rejestracyjne

LBL

SIMC

0885984

Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie brak
Mapa konturowa brak
Brak mapy: lubelskie
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark}

Hedwiżynwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Biłgoraj[1].

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Hedwiżyn położony jest na Równinie Biłgorajskiej. Jest to tzw. wieś łańcuchowa, ciągnąca się na długości 2 kilometrów. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 858.

Na terenie wsi znajdują się:

Nazwa

Pierwotną nazwą miejscowości był Susiec Tereszpolski, potem przemianowano nazwę na Hedwiżyn[2][3].

Na mapach i publikacjach w XIX wieku, a nawet w okresie międzywojennym, miejscowość czasem występuje pod nazwami Jadwiżyn lub Niedwierzyn.

Historia

Wieś powstała na początku XIX w. i początkowo nosiła nazwę Susiec Tereszpolski. Miejscowość należała do Ordynacji Zamojskiej. Istniał tutaj folwark, a w XIX wieku osadzono tutaj kilka rodzin niemieckich kolonistów. Podczas I wojny światowej niedaleko Hedwiżyna powstała stacja kolejki wąskotorowej. W okresie międzywojennym nosiła nazwę Jadwiżyn.

Wieś została zbombardowana 15 września 1939 roku. Część mieszkańców wsi została wysiedlona przez Niemców i trafiła do obozu w Majdanku pod Lublinem. 28 maja 1943 r. partyzanci z oddziału AK „Biskupa” dokonali między Hedwiżynem a Panasówką (przy figurze św. Jana) zasadzki na szefa biłgorajskiego Gestapo Colba. Pomimo odniesionej rany zdołał on jednak uciec do Hedwiżyna[4].

  1. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-04-22].
  2. 1834, „Opisanie statystyczno-historyczne dóbr Ordynacyi Zamoyskiey przez Mikołaja Stworzyńskiego – Archiwistę, z 1834 roku”.
  3. Dorota Skakuj: Osady zaginione i o zmienionych nazwach w okolicach Biłgoraja. [w:] Tanew. Biłgorajska Gazeta Samorządowa 6/2007 [on-line]. s. 18. [dostęp 2010-12-15].
  4. Gmina Biłgoraj. Przewodnik krajoznawczo-przyrodniczy, Wydawnictwo Lipiec, Biłgoraj 2010

Bibliografia

Linki zewnętrzne