Apollo 7

Apollo 7
	Dane misji
Indeks COSPAR	1968-089A
Zaangażowani	USA
Oznaczenie kodowe	CSM-101
	Pojazd
Statek kosmiczny	Apollo 7
Masa pojazdu	20 533 kg kg
Rakieta nośna	Saturn IB AS-205
	Załoga
	; {{{podpis zdjęcia załogi}}}
Dowódca	Walter Schirra
Załoga	Donn Eisele, Walter Cunningham
	Start
Miejsce startu	Kennedy Space Center; wyrzutnia LC 34
Początek misji	11 października 1968 roku; 15:02:45 UTC
	Orbita okołoziemska
Liczba orbit	163
Apogeum	452 km
Perygeum	165 km
	Lądowanie
Miejsce lądowania	Atlantyk Nieprawidłowe parametry: {27\|32\|N\|064\|04\|W}{{Współrzędne}} Nieznane pola: 3, 4, 5 oraz 6. (wodowanie)
Lądowanie	22 października 1968; 12:11:48 UTC
Czas trwania misji	10 d 20 h 9 min 3 s
Przebyta odległość	7,3 mln km
Liczba okrążeń Ziemi	163
	Program Apollo
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 15 sie 2015, była oparta na tej wersji.

Apollo 7 – pierwszy lot załogowy w ramach programu Apollo. Pierwsza amerykańska wyprawa z trzyosobową załogą.

Podstawowe dane^[1]

Statek kosmiczny: CSM-101
Rakieta nośna: AS-205
Stanowisko startowe: 34
Start: 11 października 1968, 10:02:45 EST
* Azymut startu: 72°
Apogeum: 452 km (orbita najwyższa)
Perygeum: 165 km
Liczba okrążeń: 163
Czas trwania misji: 10 dni 20 godz. 9 min. 3 s.
Wodowanie: 22 października 1968, 06:11:48 EST

Statek kosmiczny i rakieta nośna^[1]

Masa startowa statku kosmicznego: 20 553 kg
masa startowa rakiety nośnej: 592 670 kg

Cele główne misji

Test statku Apollo w locie załogowym.
Test procedur i infrastruktury naziemnej w locie załogowym.
Wykazanie zdolności statku Apollo do przeprowadzenia spotkania z innym obiektem na orbicie.

Zrealizowano wszystkie główne cele misji. Wykonano też wszystkie zaplanowane testy.

Przebieg misji

Start odbył się 11 października 1968 roku o godzinie 15:02:45 UTC. Miejscem startu był kosmodrom na Przylądku Kennedy'go. Rakietą nośną była rakieta Saturn IB (udźwig tej rakiet był pięć razy mniejszy od Saturna V). Statek został wprowadzony na początkową orbitę o parametrach 228 x 284 km. Ponieważ Apollo 7 nie został wyposażony w lądownik księżycowy LM, osłona drugiego stopnia rakiety zawierała jedynie ramę do której zamontowano cel do symulacji dokowania, przeznaczony do ćwiczeń z udziałem pilota misji, Donna Eisele^[1].
Przed i w trakcie startu kabina była wypełniona mieszaniną tlenu i azotu w stosunku 6:4, co stanowiło rezultat tragicznej lekcji, jaką stanowił dla NASA pożar na pokładzie Apollo 1. Z czystego tlenu składała się atmosfera wewnątrz skafandrów załogi. Zawartość tlenu zaczynała rosnąć w kabinie dopiero po starcie, zmierzając stopniowo do 100% przy ciśnieniu 345 hPa. W porównaniu ze statkami wykorzystywanymi we wcześniejszych programach kosmicznych, kapsuła Apollo była stosunkowo wygodna – astronauci mogli się w miarę swobodnie poruszać, a nawet przygotowywać ciepłe posiłki. Silnik statku Apollo spisał się znakomicie, wykonując nie tylko krótko- i długotrwałe odpalenia, ale także dużą liczbę odpaleń w trakcie lotu. Był to największy silnik, jakim załoga mogła sterować ręcznie, kontrolując kierunek wektora ciągu. Ćwiczenia obejmowały m.in. orbitalne spotkanie przeprowadzone jedynie za pomocą obserwacji wzrokowej i ustalenie orientacji statku w stosunku do celu dokowania za pomocą sekstansu. Ani rakieta nośna, ani statek kosmiczny nie spowodowały żadnych kłopotów^[1]. Załoga testowała działanie systemów nawigacyjnych i sterujących.

Po starcie załoga dość szybko zaczęła się nudzić codzienną rutyną, która wraz z przeziębieniem Schirry wprawiała całą trójkę w kłótliwy nastrój. Jednak misja zakończyła się sukcesem. Nowy trzyosobowy statek sprawdził się i był gotów podjąć zadania , do których został stworzony.

Wodowanie kapsuły z astronautami odbyło się 22 października 1968 o godzinie 12:11:48 UTC. Miejsce wodowania: zachodni Atlantyk, 27°38′N, 64°09′W. Załogę na pokład podjął pełniący rolę okrętu ratowniczego USS Essex (CV-9) o godz. 13:08 UTC. Statek CM został podjęty 22 października 1968 o 14:03 UTC^[1].

Podsumowanie^[1]

Pierwszy załogowy lot Apollo.
Pierwszy lot statku Apollo wersji Block II.
Pierwszy lot z wykorzystaniem skafandrów kosmicznych Apollo.
Pierwszy lot z pełnym wyposażeniem załogi.
Pierwsza transmisja telewizyjna na żywo z kosmosu podczas misji załogowej.

Załoga

dowódca: Walter Schirra (3)
pilot modułu dowodzenia: Donn Eisele (1)
pilot modułu księżycowego: Walter Cunningham (1)

Załoga rezerwowa

dowódca: Thomas P. Stafford
pilot modułu dowodzenia: John W. Young
pilot modułu księżycowego: Eugene A. Cernan

Naziemna załoga wspierająca

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Robert Godwin: Apollo. Początek programu.. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 56-60, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-831-8.

{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.

Bibliografia

Andrzej Marks, Droga do Księżyca, Wiedza Powszechna Warszawa 1969
Andrzej Marks, Księżyc, Państwowe Wydawnictwo Naukowe Warszawa 1970

[apollo-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Robert Godwin: Apollo. Początek programu.. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 56-60, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-831-8.

[1]