Konstancije I
Konstancije I. ili Konstancije Hlor ili Gaj Flavije Valerije Konstancije (rođen 31. marta 250. godine, umro 25. jula 306. godine) bio je car Rimskog carstva. Obično je nazvan Hlorom, bledim. Bio otac Konstantina Velikog i rodonačelnik rimske dinastije koja je vladala carstvom do 363. godine.
Konstancije je rođen na tlu današnje Srbije, otac mu je bio jedan od uglednijih ljudi iz Dardanije. Navodno je bio sin Eutropija i Klaudije, ćerke Krispa, brata rimskih careva Klaudija II i Kvintila.
Rane godine Konstancijevog života nisu dobro poznate.
Kako se Konstancije isticao kao vojnik, naročito prilikom namesništva u Dalmaciji, Konstancija je 1. marta 293. usvojio car Maksimijan. Car mu je dodelio titulu i položaj cezara. Tom prilikom Konstancije se oženio carevom poćerkom, Teodorom, i sa njom dobio tri sina. Bio je i u konkubinskom braku sa Helenom, koju je izrazito voleo, i sa kojom je imao sina Konstantina, onog koji će postati jedan od najznačajnijih rimskih imeperatora. Dolaskom na vlast, udaljio se od zavičaja, jer su mu na upravu poverene Galija i Britanija. Svoju prestonicu smestio je u Augustu Trevorum - Treveri.
298. godine Konstancije je pobedio Alemane u dve bitke, ojačavši tako odbranu granice na Rajni. Tokom progona hrišćana, Konstancije se ponašao veoma čovečno. U Milanu je proglašen za avgusta 1. maja 305. i nakon dobrovoljnog povlačenja Dioklecijana i Maksimilijana Herkulija. Flavije Sever, Galerijev štićenik, tada je postao njegov mlađi savladar. U pratnji sina Konstantina 306. godine Konstancije je prešao u Britaniju i izvojevao niz pobeda, tokom ekspedicije protiv Pikta i Škota, ali se tokom kampanje iznenada razboleo i umro u Eburakumu. Nasledio ga je njegov sin Konstantin Veliki u vladavini nad Britanijom, Galijom i Hispanijom.
