Prijeđi na sadržaj

Jovan VII Paleolog

Izvor: Wikipedija
Jovan Paleolog
Datum rođenja 1370.
Mesto rođenja Carigrad (Vizantijsko carstvo)
Datum smrti 22. septembar 1408.
Mesto smrti Solun (Vizantijsko carstvo)
Poreklo i porodica

Jovan VII Paleolog (grč. Ιωάννης Ζ' Παλαιολόγος, živeo 1370—1408) je bio vizantijski car (1390), sin Andronika IV (13761379) i njegov savladar (1376—1379), carski regent (1399—1403) u ime svog strica Manojla II (savladar 1373—1391, car 1391—1425) i upravnik Soluna (1403—1408). Bio je oženjen Irinom Gatiluzio sa kojom je imao nekoliko dece, od kojih je najznačajniji njegov sin Andronik.

Pobune Andronika IV

[uredi | uredi kod]

Posle prve pobune svoga oca 1373. godine koja nije uspela, zajedno sa njim je delimično oslepljen, ali ga to nije sprečilo da nastavi da igra važnu ulogu u borbi za vlast u Vizantiji. Nakon druge pobune njegovog oca i preuzimanja vlasti uz pomoć Đenovljana 12.08. 1376. godine, trogodišnji Jovan je ovenčan za savladara. Međutim svega tri godine kasnije, u Vizantiji je 01.07. 1379. godine došlo do novog prevrata kojim su Jovan V (1341 — 1376, 1379—1390, 1390—1391) i Manojlo (II) vraćeni na tron, a Andronik i njegov sin Jovan su zbačeni sa vlasti, ali im su im na upravu dodeljeni posedi oko Selimvrije, Herakleje Radosta i Panidosa. Pretpostavlja se da je juna 1385. godine posle smrti svoga oca koji je ponovo neuspešno pokušao da preuzme vlast, Jovan preuzeo samostalnu upravu nad tim posedima.

Jovanova pobuna i vladavina

[uredi | uredi kod]

Razvoj situacije na Balkanskom poluostrvu posle Kosovskog boja 15.06. 1389. godine i dolazak Bajazita I (1389—1402) na vlast, doveli su do novog pritiska na Vizantiju. Novi sultan je svog protivnika rešio da oslabi podsticanjem Jovana na pobunu protiv njegovog dede i imenjaka koji je vladao Carstvom. Uz pomoć osmanlijskih snaga, podršku dela vlastele i prava primogeniture, on je 14.04. 1390. godine preuzeo kontrolu nad Carigradom i proglasio se carem. Njegova uzurpacija prestola i jasna Bajazitova podrška, tumačeni su na Zapadu kao uvod u osmanlijsko zauzeće Carigrada, o čemu svedoči i činjenica da je Mletački senat u to doba svojoj delegaciji koju je upućivao u Carigrad dao posebne instrukcije, za slučaj da u doba kada oni pristignu do Carice svih Gradova na Zlatnom rogu bude vladao Bajazit. Međutim, kao i prilikom svrgavanja njegovog oca, ponovo je na scenu stupio njegov stric Manojlo (II) koji je pred Jovanom pobegao na Lemnos. On je dva puta neuspešno pokušao da prodre u grad, da bi mu 17.09. 1390. godine to i uspelo, čime je Jovan V po četvrti put vraćen na presto.

Regenstvo i uprava nad Solunom

[uredi | uredi kod]

Devet godina kasnije, nakon pet godina blokade Carigrada, Jovanov stric Manojlo II je otišao na Zapad u pokušaju da pokrene novi krstaški pohod protiv Osmanlija. U njegovom odsustvu, carski regent postao je Jovan. Tokom četvorogodišnjeg Manojlovog odsustva, on je uspešno vodio odbranu grada koji je na kraju spašen osmanlijskim porazom kod Angore. Iako se nalazio u poziciji da ponovo pokuša da uzurpira vlast, Jovan to nije učinio čak i kada je Bajazit umro posle Angore, a Manojlo produžio svoj ostanak na Zapadu. Sam car se i sam pribojavao ove mogućnosti, zbog čega je svoju suprugu Jelenu i dvojicu sinova Jovana (VIII) (savladar 1421—1425, car 1425—1448) i Teodora (II) (morejski despot 1407—1443) sklonio u Morejsku despotovinu kod svog mlađeg brata Teodora I (morejski despot 1382—1407). Po Manojlovom povratku u prestonicu, on mu je predao vlast posle čega se povukao u Solun koji mu je dodeljen na upravu i u kome je i umro 1408. godine.

Poreklo i porodica

[uredi | uredi kod]

Jovan je bio sin Andronika IV Paleologa i Kerace Šišman koja je bila ćerka bugarskog cara Jovana Aleksandra (13311371) koji su pored njega imali i dve ćerke.

Bio je oženjen Irinom Gatiluzio, iz đenovljanske porodice Gatiluzio koja je donela pobedu 1354. godine njegovom dedi Jovanu V u sukobu sa njegovim pradedom Jovanom VI (1331 — 1371), za šta su nagrađeni Lezbosom kojim su upravljali do osmanlijskog osvajanja 1462. godine. Sa njom je imao nekoliko dece, od kojih je najznačajniji njegov sin:

Literatura

[uredi | uredi kod]
Prethodnik:
Jovan V Paleolog
Vizantijski carevi
(1390)
Nasljednik:
Jovan V Paleolog