ข้ามไปเนื้อหา

บรูโน ซามมาร์ติโน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
บรูโน ซามมาร์ติโน
ชื่อเกิดBruno Leopoldo Francesco Sammartino[1]
เกิด6 ตุลาคม ค.ศ. 1935(1935-10-06)
Pizzoferrato, Italy
เสียชีวิต18 เมษายน ค.ศ. 2018(2018-04-18) (82 ปี)
Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.
สาเหตุ
การเสียชีวิต
Multiple organ failure due to heart issues[2]
คู่สมรสCarol Sammartino
(สมรส 1959)
บุตร3; including David Sammartino
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนBruno Sammartino
ส่วนสูง5 ft 10 in (1.78 m)[3]
น้ำหนัก265 lb (120 kg)[3][4]
มาจากAbruzzo, Italy[5]
Pittsburgh, Pennsylvania
ฝึกหัดโดยAce Freeman
Rex Peery[3]
เปิดตัว1959
รีไทร์1987

บรูโน ซามมาร์ติโน (Bruno Sammartino) มีชื่อจริงว่า บรูโน เลโอปาร์โด แฟรนเชโซ ซามมาร์ติโน (Bruno Laopardo Franceso Sammartino; 6 ตุลาคม ค.ศ. 1935 - 18 เมษายน ค.ศ. 2018)[1] อดีตนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกันเชื้อสายอิตาเลียน[5] ปล้ำให้กับเวิลด์ไวด์เรสต์ลิงเฟดดิเรชั่น (WWWF) เป็นแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWWFที่ครองได้นานที่สุดในประวัติศาสตร์[6][7] และได้เข้าสู่หอเกียรติยศดับเบิลยูดับเบิลยูอีประจำปี 2013[8][9]

ประวัติ

Bruno Sammartino เป็นนักมวยปล้ำที่โลดแล่นอยู่ในวงการในช่วงปี 1959-1987 ในยุคทองของเขานั้น เขาถูกเรียกว่า นักมวยปล้ำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก และเป็นแชมป์ขวัญใจมหาชนในยุคที่มวยปล้ำยังไม่เข้าสู่การเอนเตอร์เทรนเนอร์นัก เขาขายตัวเองด้วยคาแรคเตอร์จอมพลัง นักสู้ผู้กล้าแกร่งจนเป็นขวัญใจของคนมากมาย รวมทั้ง Arnold Schwarzenegger ที่มีเขาเป็นต้นแบบในวัยเด็ก

"แค่ได้ยินชื่อของเขา มันก็เหมือนมีซุปเปอร์แมนจริงๆ บนโลก เขาสร้างสิ่งมหัศจรรย์เอาไว้มากมาย และ มีความเป็นนักสู้ ใครๆ ก็อยากเป็นเขา"

เขาเป็นนักมวยปล้ำที่สร้างสถิติยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างการครองแชมป์โลกของ WWE หรือ WWWF ในตอนนั้นถึง 8 ปี รวมการครองแชมป์ทั้ง 2083 วันในสมัยเดียว กลายเป็นสถิติสูงสุดที่ไม่มีผู้ใดเทียบเคียง ท่ามกลางการเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้มากมาย อย่าง Harley Race, Larry Zbyszko, André the Giant, Hulk Hogan และแน่นอนศัตรูตัวฉกาจของเขาอย่าง Gorilla Monsoon

กระนั้นเองเขาเป็นไม้เบื่อไม้เมากับสมาคม WWE เนื่องจากเหตุผลว่า WWE ให้ค่า Gorilla Monsoon ศัตรูที่ไม่ถูกกันของเขาในชีวิตจริงมากกว่า มีคำกล่าวว่า เขาไม่พอใจระบบต่างๆ ของสมาคมรวมทั้งการมีอีโก้ที่ค่อนข้างสูง (ก็ครองแชมป์ 8 ปีกว่ามันต้องมีการเมืองหลังฉากอยู่แล้ว เพราะมีข่าวว่า แกแทบไม่ยอมเสียแชมป์ให้ใครเลยด้วยซ้ำ แต่ก็พอเข้าใจได้ว่า ตอนนั้นแกดังจริง) ทำให้เขาออกจากสมาคมไปชนิดว่า ไม่มีใครอยากจะพูดถึงเขาและเหมือนว่า เขาจะไม่มีญาติดีกับสมาคมได้เลย

กระทั่งในปี 2013 ทุกอย่างก็คลี่คลายลงฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ เมื่อ Triple H ลูกเขยของ Vince McMahon ได้เข้าไปเจรจากับเขาถึงการเข้าสู่หอเกียรติยศของสมาคม ซึ่งการเจรจาเป็นไปได้ด้วยดี และจบลงด้วยการที่นักมวยปล้ำผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดของวงการเข้าสู่หอเกียรติยศของสมาคมที่เขาไม่ยุ่งเกี่ยวเลยนับยี่สิบกว่าปี

นักมวยปล้ำผู้สร้างสถิติ ผู้สร้างความบันเทิงอันยิ่งใหญ่ให้แฟนๆ การเป็นฮีโร่ของเด็กๆ หลายคน เขาคือคนคนนั้น

เขายังกลับมาร่วมงานกับสมาคมทั้งการออก DVD เกี่ยวกับตัวเขา ฟิกเกอร์เมื่อครั้งเขายังหนุ่มออกวางขายและขายดีมาก รวมทั้งการมีรูปปั้นทองแดงตั้งไว้ในสมาคมเพื่อระลึกถึงเช่นเดียวกับ André the Giant

เขาเสียชีวิตด้วย 82 ปี เมื่อวันที่ 18 เมษายน 2018 ด้วยโรคหัวใจที่รักษามานานกว่าสองเดือนจนต้องผ่าตัดช่วยชีวิต แต่ก็ได้เพียงเท่านั้น

ผลงาน

ในตอนครองแชมป์ WWWF World Heavyweight Championship

หมายเหตุ

  1. During Sammartino's second reign the title was known as WWWF Heavyweight Championship, due to the WWWF rejoining the National Wrestling Alliance.

อ้างอิง

  1. 1.0 1.1 Hornbaker, Tim (2007). National Wrestling Alliance: The Untold Story of the Monopoly That Strangled Pro Wrestling. ECW Press. pp. 186–187. ISBN 978-1-55022-741-3.
  2. Meltzer, Dave (April 26, 2018). "APRIL 30, 2018 WRESTLING OBSERVER NEWSLETTER: THE STORY OF BRUNO SAMMARTINO CONTINUED". Wrestling Observer. สืบค้นเมื่อ 27 April 2018.
  3. 3.0 3.1 3.2 Hornbaker, Tim (2012). Legends of Pro Wrestling: 150 Years of Headlocks, Body Slams, and Piledrivers. Sports Publishing. ISBN 1613210752.
  4. Davies, Ross (2001). Bruno Sammartino. Rosen Publishing Group. pp. 23–24. ISBN 1435836251.
  5. 5.0 5.1 Shields, Brian; Sullivan, Kevin (2012). WWE Encyclopedia: Updated & Expanded. DK. pp. 56–57. ISBN 978-0-7566-9159-2.
  6. Schramm, Chris (September 15, 1999). "Sammartino the Living Legend". SLAM! Sports. Canoe.com. สืบค้นเมื่อ October 18, 2016.[ลิงก์เสีย]
  7. Murphy, Jan (October 1, 2014). "Jim Myers: The man behind the Animal". SLAM! Sports. Canoe.com. สืบค้นเมื่อ September 7, 2016.
  8. Varsallone, Jim (February 5, 2013). "Wrestling legend Bruno Sammartino accepts WWE Hall of Fame honor". The Miami Herald.
  9. "Bruno Sammartino gets Hall call". Pittsburgh Post-Gazette. February 5, 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-04-17. สืบค้นเมื่อ 2013-04-24.
  10. "Bruno Sammartino Hall of Fame 2013". International Sports Hall of Fame. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-03-08. สืบค้นเมื่อ March 10, 2013.
  11. "Los Angeles Territory".
  12. "Pro Wrestling Illustrated Award Winners Inspirational Wrestler of the Year". Wrestling Information Archive. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 12, 2007. สืบค้นเมื่อ July 27, 2008. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  13. "PWI 500 of the PWI Years". Willy Wrestlefest. สืบค้นเมื่อ August 26, 2012.
  14. "Triple H reveals Bruno Sammartino statue at WrestleMania Axxess".
  15. "W.W.A. World Tag Team Title (Indianapolis)". Puroresu Dojo. 2003.

แหล่งข้อมูลอื่น