Przejdź do zawartości

Škoda Transportation

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Škoda Transportation a.s.
Logo
Ilustracja
Siedziba Škoda Transportation w Pilźnie. Przed budynkiem trolejbus Škoda 9Tr.
Państwo

 Czechy

Siedziba

Pilzno

Data założenia

1859

Forma prawna

spółka akcyjna

brak współrzędnych
Strona internetowa
Lokomotywa serii 141 ČD produkcji zakładów Škoda
Skoda Varsovia

Škoda Transportation a.s. ([ˈʃkɔda] posłuchaj) – czeskie przedsiębiorstwo przemysłu maszynowego z główną siedzibą w Pilźnie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki przedsiębiorstwa sięgają 1859, kiedy to hrabia Valdštejn założył w Pilźnie oddział swej fabryki maszyn i odlewni. W roku 1869 fabrykę wykupił jej główny inżynier Emil Škoda i od tego roku przyjęła ona jego nazwisko (jako tzw. Škodovy závodyZakłady Škody). W 1899 następuje transformacja przedsiębiorstwa w spółkę akcyjną i przestawienie na produkcję broni. Po powstaniu Czechosłowacji w roku 1918 rozszerzono zakres produkcji o lokomotywy, samochody, samoloty, statki i inne.

Podczas II wojny światowej zakłady stały się ośrodkiem nazistowskiego przemysłu wojennego, a w kwietniu 1945 w wyniku nalotu aliantów zniszczone zostało 70% zakładów. Po wojnie przedsiębiorstwo znacjonalizowano i oddzielono od niego niektóre zakłady (m.in. fabrykę samochodów w mieście Mladá Boleslav – późniejsza Škoda Auto – i fabrykę samolotów w Pradze). Następuje przestawienie produkcji na potrzeby przemysłu ciężkiego, głównie państw bloku wschodniego. W latach 1951–1953 zakłady nosiły imię W.I. Lenina, ale z nazwy tej szybko zrezygnowano, gdyż odstraszała zagranicznych kontrahentów i powrócono do nazwy Škoda.

Po 1989 rozpoczęto prywatyzację, a w 1992 podjęto decyzję o wyborze tzw. „czeskiej drogi” podczas prywatyzacji (prywatyzacja bez udziału spółek zagranicznych). Spowodowało to problemy finansowe, ale groźbę bankructwa zażegnano w roku 1999 poprzez umowę z bankami. W kwietniu 2000 założono spółkę akcyjną Škoda Holding.

Od jesieni 2017 roku Škoda Transportation jest własnością grupy kapitałowej PPF. W maju 2018 r. zakończył się trwający od 2015 proces wykupu 100% akcji fińskiego producenta taboru Transtech[1].

Oddziały Škoda Holding

[edytuj | edytuj kod]
  • Energetyka:
    • Škoda Power a.s.
    • Škoda Power Pvt. Ltd.
    • Škoda Jinma Turbine Ltd.
  • Transport:
    • Škoda Transportation a.s.
    • Škoda Electric s.r.o.
    • Škoda Vagonka, a.s
    • Sibelektroprivod
    • Škoda Ostrov s.r.o.
    • VÚKV, a.s.

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Tramwaje

[edytuj | edytuj kod]
Tramwaj Škoda 14 T dla Pragi

Škoda wykorzystała lukę po największym producencie taboru tramwajowego w Czechach – zakładach ČKD w Pradze, które zostały wykupione przez koncern Siemens i zaprzestały produkcji tramwajów. Oprócz produkcji na rynek krajowy prowadzi także eksport.

Trójczłonowe wersje (03 T i 10 T) oznaczane są nazwą Astra (asynchronní tramvaj – tramwaj asynchroniczny), a w Brnie Anitra (asynchronní zkopodlažní tramvaj – asynchroniczny tramwaj niskopodłogowy), zaś pięcioczłonowe (05 T, 06 T) nazwą Vektra (velkokapacitní tramvaj – tramwaj wielkopojemny).

Od roku 2002 jeden z kooperantów Škody – firma Inekon, podjęła wraz z przedsiębiorstwem komunikacyjnym miasta Ostrawy produkcję wozów Trio, bazujących na rozwiązaniach tramwaju 03 T. Od 2007 tramwaje Škody można również spotkać na ulicach Wrocławia, gdzie pojawił się najpierw model 16 T, a w 2011 19 T.

Model Lata budowy Miejsca eksploatacji Liczba sztuk
03 T 1997 – 2005 Pilzno, Brno, Most i Litvínov, Ołomuniec, Ostrawa 48
05 T 2003 Pilzno (prototyp) 1
06 T 2006 – 2007 Cagliari (Włochy) 9
10 T 2001 – 2002 Portland, Tacoma (USA) 7 + 3
13 T 2007 – Brno (w produkcji) 20
14 T 2005 – 2009 Praga 60
15 T 2010 – Praga (w produkcji) 250
15 T 2010 – Ryga (w produkcji) 20 + 20
16 T 2006 – 2007 Wrocław 17
19 T 2010 – 2011 Wrocław 31
26 T 2012 Miszkolc 31
30 T 2013 – 2015 Bratysława 15

Trolejbusy

[edytuj | edytuj kod]
Trolejbus Škoda 21Tr w Ostrawie

Firma Škoda produkowała w swojej historii następujące typy trolejbusów:

Model Lata budowy Miejsca eksploatacji Liczba sztuk
1Tr 1936 Praga 1
2Tr 1938 Pilzno, Praga 5
3Tr 1941 – 1948 Pilzno 34
4Tr 1942
5Tr 1943
6Tr 1949 Brno, Pilzno 16
7Tr 1950-1955 173
8Tr 1955-1961 742
9Tr 1958-1981 7372
10Tr koniec lat 50. XX wieku
T 11 1964-1967 8
12Tr ? ZSRR ?
13Tr 1969 ? ?
14Tr 1972-2004 3852
15Tr 1988-2004 600
16Tr ? ? ?
17Tr 1987-1990 Ostrawa 3
18Tr ? ? ?
19Tr ? ? ?
20Tr ? ? ?
21Tr 1995-2004 135
22Tr 1993-2004 13
23Tr ? ? ?
24Tr 2003-do dziś ?
25Tr 2004-do dziś ?
26Tr 2009-do dziś ?
27Tr 2009-do dziś ? ?
28Tr 2009-do dziś ?

Lokomotywy

[edytuj | edytuj kod]

Zakłady Škoda produkowały lokomotywy parowe, spalinowe oraz elektryczne. Lokomotywy parowe oferowane były od 1920 do 1958 roku. Łącznie powstało ponad 3300 parowozów.

Škoda wyprodukowała pierwszą lokomotywę elektryczną już w 1928 roku. Od tego momentu powstało ponad 5500 egzemplarzy elektrowozów różnego typu. Wiele z nich zostało wyeksportowanych do ówczesnego ZSRR.

Typ 109E

[edytuj | edytuj kod]

W drugiej połowie lat 90. w biurze konstrukcyjnym należącym do Škoda Transportation, rozpoczęto pracę nad całkowicie nową, elektryczną, wielosystemową lokomotywą przeznaczoną do prowadzenia pociągów pasażerskich z prędkością do 200 km/h. Nowy typ oznaczono jako 109E.

Aktualnie lokomotywy typu 109E posiadają České dráhy oraz Železnice Slovenskej republiky.

W 2013 roku niemiecki przewoźnik DB podpisał umowę na dostarczenie 6 składów pociągów pasażerskich[2] wyposażonych w lokomotywy 109E.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michał Szymajda, Škoda Transportation wyłącznym właścicielem fińskiego Transtechu [online], 22 maja 2018 [dostęp 2018-05-22] (pol.).
  2. Škoda Transportation Closed an Important Contract with DEUTSCHE BAHN.. Škoda Transportation, 2013-06-18. [dostęp 2013-12-03].