և, ժամանակակից հայկական այբուբենի 37-րդ տառը։ Հայոց այբուբեն է ներմուծվել միջնադարումե-ի ու ւ-ի համադրումով, որպես կցագիր այնուհետև սկսել է հանդես գալ որպես մեկ ամբողջություն։ Խորհրդային վերափոխումներից հետո, ստացել է առանձին տառի կարգավիճակ։ Մեծատառ գրվում է «Եվ», «Եւ» և «ԵՎ», «ԵՒ» եթե բառն ամբողջությամբ մեծատառ է գրված[1][2][3][4]։
