เรือเดินสมุทรชั้นโอลิมปิก
บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
วันที่ 6 มีนาคม ค.ศ. 1912 ณ เมืองเบลฟาสต์ เรือไททานิก (ขวา) ถูกนำออกจากอู่แห้งเพื่อเปิดพื้นที่ให้เรือโอลิมปิก (ซ้าย) เข้ารับการซ่อมแซมใบจักรที่เสียหาย
| |
ภาพรวมชั้น | |
---|---|
ผู้สร้าง: | ฮาร์แลนด์แอนด์โวล์ฟ, เบลฟาสต์ |
ผู้ใช้งาน: | ไวต์สตาร์ไลน์; คูนาร์ด–ไวต์สตาร์ไลน์[1] |
ก่อนหน้าโดย: | ชั้นเอเธนิก |
สร้างเมื่อ: | 1908–1914 |
ในราชการ: | 1911–1935 |
วางแผน: | 3 |
เสร็จแล้ว: | 3 |
สูญเสีย: | 2 |
ปลดประจำการ: | 1 |
ลักษณะเฉพาะ | |
ประเภท: | เรือเดินสมุทร |
ขนาด (ตัน): | 45,000 – 48,000 ตันกรอส |
ขนาด (ระวางขับน้ำ): | 52,310 ตัน |
ความยาว: |
|
ความกว้าง: |
|
ความสูง: | 205 ฟุต (62 เมตร) จากกระดูกงูเรือถึงยอดเสากระโดง |
กินน้ำลึก: | 34 ฟุต 7 นิ้ว (10.54 เมตร)[1] |
ความลึก: | 64 ฟุต 9 นิ้ว (20 เมตร) จากกระดูกงูถึงด้านข้างของดาดฟ้า C |
ดาดฟ้า: | 9 |
ระบบพลังงาน: | หม้อไอน้ำเรือแบบสกอตช์ 15 บาร์ ปลายคู่ 24 ชุด และปลายเดี่ยว 5 ชุด ได้รับการทดสอบที่แรงดัน 30 บาร์ พร้อมด้วยเครื่องจักรลูกสูบ 4 สูบ 2 เครื่อง สำหรับใบจักรนอกทั้งสองข้าง กังหันไอน้ำแรงดันต่ำ 1 เครื่องสำหรับใบจักรกลาง กำลังรวม 50,000 แรงม้า ทำกำลังสูงสุดได้ 59,000 แรงม้า[2][3][4] |
ระบบขับเคลื่อน: |
|
ความเร็ว: | |
ความจุ: | ผู้โดยสาร เจ้าหน้าที่ และลูกเรือ 3,327 คน[1] |
ลูกเรือ: | 892 คน |
เรือเดินสมุทรชั้นโอลิมปิก (อังกฤษ: Olympic-class ocean liner) เป็นกลุ่มเรือเดินสมุทรสัญชาติบริติชจำนวน 3 ลำที่สร้างขึ้นโดยอู่ต่อเรือฮาร์แลนด์แอนด์โวล์ฟ สำหรับบริษัทเดินเรือไวต์สตาร์ไลน์ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ได้แก่ อาร์เอ็มเอส โอลิมปิก (ค.ศ. 1911) อาร์เอ็มเอส ไททานิก (ค.ศ. 1912) และอาร์เอ็มเอส บริแทนนิก (ค.ศ. 1914) เรือทั้งสามลำถูกออกแบบมาให้เป็นเรือโดยสารขนาดใหญ่และหรูหราที่สุดในสมัยนั้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ไวต์สตาร์ไลน์ได้เปรียบในการแข่งขันด้านขนาดและความหรูหราในการขนส่งผู้โดยสารข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก
แม้เรือโอลิมปิกซึ่งเป็นเรือลำแรกในกลุ่มจะให้บริการได้นานถึง 24 ปีก่อนจะถูกปลดประจำการและขายเป็นเศษเหล็กในปี ค.ศ. 1935 แต่เรืออีกสองลำกลับไม่ประสบความสำเร็จในลักษณะเดียวกัน ไททานิกประสบอุบัติเหตุชนภูเขาน้ำแข็งและอับปางลงในระหว่างการเดินทางครั้งแรก ส่วนบริแทนนิกอับปางลงขณะทำหน้าที่เป็นเรือพยาบาลในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง หลังจากชนกับทุ่นระเบิดนอกเกาะเคียในทะเลอีเจียน ก่อนจะเริ่มให้บริการรับส่งผู้โดยสาร
ถึงแม้เรือสองลำในจำนวนนี้จะไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร แต่ก็ถือเป็นเรือเดินสมุทรที่มีชื่อเสียงที่สุดเท่าที่เคยสร้างมา ทั้งเรือโอลิมปิกและเรือไททานิกต่างเคยได้รับการยกย่องว่าเป็นเรือที่ใหญ่ที่สุดในโลก เรือโอลิมปิกครองตำแหน่งเรือที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่สร้างโดยอังกฤษเป็นระยะเวลานานกว่า 20 ปี จนกระทั่งถูกแทนที่ด้วยเรืออาร์เอ็มเอส ควีนแมรี ซึ่งเข้าประจำการในปี ค.ศ. 1936 เรื่องราวของไททานิกถูกนำไปดัดแปลงเป็นสื่อต่าง ๆ มากมาย อาทิ หนังสือ ภาพยนตร์ และรายการโทรทัศน์ ส่วนบริแทนนิกนั้นได้เป็นแรงบันดาลใจให้เกิดภาพยนตร์ที่มีชื่อเรื่องเดียวกันในปี ค.ศ. 2000
จุดกำเนิดและการก่อสร้าง
[แก้]ข้อมูลจำเพาะ
[แก้]ความปลอดภัย
[แก้]เรือชูชีพ
[แก้]ภายใน
[แก้]อาชีพการงาน
[แก้]มรดก
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อMaritimequest
- ↑ "Mark Chirnside's Reception Room: Olympic, Titanic & Britannic: Olympic Interview, January 2005". Markchirnside.co.uk. สืบค้นเมื่อ 16 July 2009.
- ↑ "Titanic's Prime Mover – An Examination of Propulsion and Power". Titanicology. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 January 2021. สืบค้นเมื่อ 30 October 2013.
- ↑ "Boiler - Scotch". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2013. สืบค้นเมื่อ 30 ตุลาคม 2013.