İçeriğe atla

1996 Fransa Bisiklet Turu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
1996 Tour de France
Route of the 1996 Tour de France
Yarış detayları
Tarihler29 Haziran – 21 Temmuz
Etaplar21 + Prolog
Mesafe3.765 km (2.339 mi)
Galibiyet zamanı95s 57' 16"
Sonuçlar
Kazanan  Bjarne Riis[a] (DEN) (Team Telekom)
  İkinci  Jan Ullrich (GER) (Team Telekom)
  Üçüncü  Richard Virenque (FRA) (Festina–Lotus)
-
Puanlar  Erik Zabel[a] (GER) (Team Telekom)
Dağlar  Richard Virenque (FRA) (Festina–Lotus)
  Gençler  Jan Ullrich (GER) (Team Telekom)
  Savaşçılık  Richard Virenque (FRA) (Festina–Lotus)
  Takım Festina–Lotus
← 1995
1997 →

1996 Fransa Bisiklet Turu, Fransa Bisiklet Turu'nun 83.'sü olup, 29 Haziran'da start alıp 21 Temmuz'da sona erdi. 19 normal etap, 2 bireysel zamana karşı etabı, 1 giriş etabı (prolog) ve bir tatil günü (10 Temmuz günü) içeriyordu.

Üst üste beş kez Fransa Bisiklet Turu'nu kazandıktan sonra, bu turda favori olarak görülen Miguel Indurain'in çöküşü not edildi. Yarış, Indurain'in doğduğu köy Villava'yı da içeriyordu, fakat Indurain ilk haftalarda kötü hava koşullarından dolayı bronşit hastalığıyla uğraştı. Bunun yanında kurallara aykırı olarak içecek aldığı için ceza aldı.[1] Indurain, 7. etapta zaman kaybetmeye başladı. Neticede, hiçbir etap kazanmadan 11. etapta yarışı bıraktı ve sarı mayoda bir gün geçirdi.

9. etap dikkate değerdi. Etap 190 km olacak şekilde Val d'Isere'den Sestriere'ye programlanmıştı. Fakat kar yağışı ve diğer olumsuz hava koşulları nedeniyle organizatörler etabı 46 km kısalttılar. Bjarne Riis etabı kazandı ve Jan Ullrich ile arasında 44 saniyelik önemli bir fark açtı. Ullirch, sadece 22 yaşındaydı. Bu turla çıkışını yaptı ve bireysel zamana karşı nitelikli 20. etabı kazandı.

Team Telekom'lu pek çok bisikletçi, 1996 tur döneminde doping suçunu itiraf ettiler. Bunlar arasında Rolf Aldag, Udo Bölts, Christian Henn[2] ve Brian Holm vardı. Takım masörü Jef d'Hont kendi biyografisinde takım içinde EPO kullanımının organize edildiğini kabul etti.[3] 24 Mayıs 2007'de Erik Zabel yarışın ilk haftasında EPO kullanımını kabul etti. Genel klasman birincisi Bjarne Riis, 25 Mayıs 2007'de kendisinin de tur esnasında EPO kullandığını itiraf etti. Sonuç olarak Uluslararası Bisiklet Birliği (UCI) tarafından Riis'in kazandığı sarı mayoyu geri vermesi istendi.[4][5] Genel klasman ikinciliğini kazanan Jan Ullrich hakkında ileri sürülen ayrıca o da EPO kullandı iddialarına şimdiye kadar bir yorum yapmadı. Üçüncü konumdaki Richard Virenque ve dördüncü konumdaki Laurent Dufaux 1998 Fransa Turu'ndaki Festina skandalına bulaştılar.

UCI hukukçusu Philippe Verbiest, zamanaşımı nedeniyle Fransa Bisiklet Turu galibi Riis'in unvanının geri almanın mümkün olmadığını söyledi ve Onun unvanını söküp alamazsın fakat ondan bir daha hiç bahsetmemek mümkündür. Onun itiraf etmesinden dolayı kendisi artık Fransa Bisiklet Turu galibi değildir. Riis kazanmadı.dedi. Ayrıca, Tur sözcüsü Philippe Sudres: Biz felsefi yönden onun artık kazanmış olduğunu iddia edemeyeceğini addedebiliriz. dedi.[6] Riis'in zaferi hala Fransa Bisiklet Turu rekor kitaplarında durmaktadır.[7]

1996 başında UCI sıralamasında en üst sırada yer alan 18 takım otomatik olarak Tur'a katıldı.[8] Dört joker kart verildi, böylece 22 takım oldu.[9]

Katılan takımlar şunlardı:[9]

Kalifiye takımlar

Davetli takımlar

Rota ve etaplar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Etap özellikleri ve kazananlar[10][11]
Etap Tarih Parkur Mesafe Tip Kazanan
P 29 June 's-Hertogenbosch (Hollanda) 9,4 km (5,8 mi) Bireysel zamana karşı  Alex Zülle (SUI)
1 30 June 's-Hertogenbosch (Hollanda) 209,0 km (129,9 mi) Düz etap  Frédéric Moncassin (FRA)
2 1 Temmuz 's-Hertogenbosch (Hollanda) - Wasquehal 2.475 km (1.538 mi) Düz etap  Mario Cipollini (ITA)
3 2 Temmuz Wasquehal - Nogent-sur-Oise 195,0 km (121,2 mi) Düz etap  Erik Zabel (GER)
4 3 Temmuz Soissons - Lac de Madine 232,0 km (144,2 mi) Düz etap  Cyril Saugrain (FRA)
5 4 Temmuz Lac de Madine - Besançon 242,0 km (150,4 mi) Düz etap  Jeroen Blijlevens (NED)
6 5 Temmuz Arc-et-Senans - Aix-les-Bains 207,0 km (128,6 mi) Tepelik etap  Michael Boogerd (NED)
7 6 Temmuz Chambéry - Les Arcs 200,0 km (124,3 mi) Dağlık etap  Luc Leblanc (FRA)
8 7 Temmuz Bourg-Saint-Maurice - Val d'Isère 30,5 km (19,0 mi) Bireysel zamana karşı  Evgueni Berzin (RUS)
9 8 Temmuz Le Monêtier-les-Bains - Sestriere (Italy) 46,0 km (28,6 mi) Dağlık etap  Bjarne Riis (DEN)
10 9 Temmuz Torino (İtalya) - Gap 208,5 km (129,6 mi) Tepelik etap  Erik Zabel (GER)
10 Temmuz Gap Dinlenme günü
11 11 Temmuz Gap - Valence 202,0 km (125,5 mi) Tepelik etap  José Jaime Gonzalez (COL)
12 12 Temmuz Valence - Le Puy-en-Velay 143,5 km (89,2 mi) Tepelik etap  Pascal Richard (SUI)
13 13 Temmuz Le Puy-en-Velay - Super Besse 177,0 km (110,0 mi) Tepelik etap  Rolf Sørensen (DEN)
14 14 Temmuz Besse - Tulle 186,5 km (115,9 mi) Tepelik etap  Djamolidine Abdoujaparov (UZB)
15 15 Temmuz Brive-la-Gaillarde - Villeneuve-sur-Lot 176,0 km (109,4 mi) Düz etap  Massimo Podenzana (ITA)
16 16 Temmuz Agen - Hautacam 199,0 km (123,7 mi) Dağlık etap  Bjarne Riis (DEN)
17 17 Temmuz Argelès-Gazost - Pamplona (Spain) 262,0 km (162,8 mi) Dağlık etap  Laurent Dufaux (SUI)
18 18 Temmuz Pamplona (İspanya) - Hendaye 154,5 km (96,0 mi) Tepelik etap  Bart Voskamp (NED)
19 19 Temmuz Hendaye - Bordeaux 226,5 km (140,7 mi) Düz etap  Frédéric Moncassin (FRA)
20 20 Temmuz Bordeaux - Saint-Émilion 63,5 km (39,5 mi) Bireysel zamana karşı  Jan Ullrich (GER)
21 21 Temmuz Palaiseau - Paris (Champs-Élysées) 147,5 km (91,7 mi) Düz etap  Fabio Baldato (ITA)
Total 3.765 km (2.339 mi)[12]

Klasman liderliği

[değiştir | kaynağı değiştir]
Etap
Kazanan Genel klasman
A yellow jersey.
Puan klasmanı
A green jersey
Dağlar klasmanı
A white jersey with red polka dots.
Genç bisikletçi klasmanı[b] Takım klasmanı Savaşçılık
Ödül Klasman
P Alex Zülle Alex Zülle Alex Zülle ödül yok Christophe Moreau ONCE ödül yok
1 Frédéric Moncassin Ján Svorada Paolo Savoldelli Danny Nelissen Danny Nelissen
2 Mario Cipollini Danny Nelissen Rossano Brasi
3 Erik Zabel Frédéric Moncassin José Luis Rubiera Jeroen Blijlevens Marco Lietti
4 Cyril Saugrain Stéphane Heulot Frédéric Moncassin Danny Nelissen Stéphane Heulot GAN Mariano Piccoli
5 Jeroen Blijlevens Giuseppe Calcaterra
6 Michael Boogerd Léon van Bon Rabobank Léon van Bon
7 Luc Leblanc Evgeni Berzin Richard Virenque Jan Ullrich Mapei–GB Udo Bölts
8 Evgeni Berzin Team Telekom ödül yok
9 Bjarne Riis Bjarne Riis Bjarne Riis
10 Erik Zabel Erik Zabel Rolf Sørensen
11 Chepe González Mapei–GB Laurent Brochard
12 Pascal Richard Rabobank Erik Breukink
13 Rolf Sørensen Mapei–GB Richard Virenque
14 Djamolidine Abdoujaparov Bo Hamburger
15 Massimo Podenzana Michele Bartoli
16 Bjarne Riis Laurent Roux Richard Virenque
17 Laurent Dufaux Festina–Lotus Bjarne Riis Bjarne Riis
18 Bart Voskamp Michele Bartoli
19 Frédéric Moncassin Gilles Talmant
20 Jan Ullrich ödül yok
21 Fabio Baldato Andrei Tchmil Richard Virenque
Final Bjarne Riis Erik Zabel Richard Virenque Jan Ullrich Festina–Lotus Richard Virenque
Lejant
A yellow jersey. Genel klasman galibini gösterir. Yeşil mayo Puan klasmanı galibini gösterir.
Kırmızı benekli mayo Dağlar klasmanı galibini gösterir.
Final Genel klasman (1–10)[16]
Sıra Bisikletçi Takım Zaman
1  Bjarne Riis (DEN) A yellow jersey. Team Telekom 95h 57' 16"
2  Jan Ullrich (GER) Team Telekom + 1' 41"
3  Richard Virenque (FRA) A white jersey with red polka dots. Festina–Lotus + 4' 37"
4  Laurent Dufaux (SUI) Festina–Lotus + 5' 53"
5  Peter Luttenberger (AUT) Carrera Jeans–Tassoni + 7' 07"
6  Luc Leblanc (FRA) Team Polti + 10' 03"
7  Piotr Ugrumov (LAT) Roslotto–ZG Mobili + 10' 04"
8  Fernando Escartín (ESP) Kelme–Artiach + 10' 26"
9  Abraham Olano (ESP) Mapei–GB + 11' 00"
10  Toni Rominger (SUI) Mapei–GB + 11' 53"

Genç bisikletçi klasmanı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Final genç bisikletçi klasmanı (1–10)[10]
Sıra Bisikletçi Takım Zaman
1  Jan Ullrich (GER) Team Telekom 95h 58' 57"
2  Peter Luttenberger (AUT) Carrera Jeans–Tassoni + 5' 26"
3  Manuel Fernández Ginés (ESP) Mapei–GB + 24' 47"
4  Leonardo Piepoli (ITA) Refin–Mobilvetta + 25' 55"
5  Michael Boogerd (NED) Rabobank + 1h 12' 04"
6  José Luis Arrieta (ESP) Banesto + 1h 12' 07"
7  Paolo Savoldelli (ITA) Roslotto–ZG Mobili + 1h 13' 39"
8  Oscar Camenzind (SUI) Panaria–Vinavil + 1h 23' 36"
9  Laurent Roux (FRA) TVM–Farm Frites + 1h 34' 30"
10  Valentino Fois (ITA) Panaria–Vinavil + 1h 44' 17"

Takım klasmanı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Final takım klasmanı (1–10)[10]
Sıra Takım Zaman
1 Festina–Lotus 287s 46' 20"
2 Team Telekom + 15' 14"
3 Mapei–GB + 51' 36"
4 Roslotto–ZG Mobili + 1h 22' 29"
5 ONCE + 1h 36' 10"
6 Rabobank + 1h 53' 14"
7 TVM–Farm Frites + 2h 09' 21"
8 MG Maglificio–Technogym + 2h 18' 11"
9 Team Polti + 2h 31' 13"
10 Banesto + 2h 31' 20"


Savaşçılık klasmanı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Final savaşçılık klasmanı (1–10)[17]
Sıra Bisikletçi Takım Puan
1  Richard Virenque (FRA) A white jersey with red polka dots. Festina–Lotus 49
2  Bjarne Riis (DEN) A yellow jersey. Team Telekom 47
3  Michele Bartoli (ITA) MG Maglificio–Technogym 44
4  Danny Nelissen (NED) Rabobank 34
5  Laurent Roux (FRA) TVM–Farm Frites 33
6  Djamolidine Abdoujaparov  (UZB) Refin–Mobilvetta 31
7  Luc Leblanc (FRA) Team Polti 28
8  Rolf Järmann (SUI) MG Maglificio–Technogym 22
9  Neil Stephens (AUS) ONCE 21
10  Rolf Sørensen (DEN) Rabobank 20
  1. ^ a b 2007'de Bjarne Riis, 1996 Turu sırasında doping kullandığını itiraf etti. İtirafından kısa bir süre sonra, Tour de France'ın organizatörleri onu bir kazanan olarak görmediklerini, ancak o sırada UCI düzenlemelerine göre zaman aşımının (on yıl) geçtiğini, yani onun unvanını alamayacaklarını söylediler. Aynı durum puan klasmanı kazananı Erik Zabel için de geçerli.
  2. ^ 1989 ve 1999 arasında beyaz mayo ödül olarak verilmiyordu.[15]
  1. ^ "CNNSI.com - SI Online - This Week's Issue of Sports Illustrated - Era Ends - Thursday Temmuz 06, 2000 02:37 PM". 4 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2008. 
  2. ^ "BBC SPORT | Other Sport... | Cycling | Zabel admits - doping at Telekom". 29 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2008. 
  3. ^ "flandersnews.be - Belgian book causes upset". 1 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2008. 
  4. ^ "Team CSC". 22 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2008. 
  5. ^ /http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/other_sports/cycling/6693743.stm 14 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ "ESPN - Tour no longer lists Riis as champ after doping admission - Cycling". 17 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2008. 
  7. ^ "www.cyclingnews.com - the world centre of cycling". 13 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2022. 
  8. ^ "News for February 8: Teams Qualification Rules for Events". Cyclingnews. Future Publishing Limited. 8 Şubat 1996. 25 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2011. 
  9. ^ a b "The history of the Tour de France – Year 1996 – The starters". Tour de France. Amaury Sport Organisation. 3 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  10. ^ a b c d e "83ème Tour de France 1996" [83rd Tour de France 1996]. Mémoire du cyclisme (Fransızca). 5 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2020. 
  11. ^ "The history of the Tour de France – Year 1996 – The stage winners". Tour de France. Amaury Sport Organisation. 3 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  12. ^ Augendre 2016, s. 110.
  13. ^ "Tour de France 1996 – Leaders overview". ProCyclingStats. 16 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2019. 
  14. ^ van den Akker, Pieter. "Informatie over de Tour de France van 1996" [Information about the Tour de France from 1996]. TourDeFranceStatistieken.nl (Felemenkçe). 2 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2019. 
  15. ^ Nauright & Parrish 2012, ss. 454–455.
  16. ^ a b "The history of the Tour de France – Year 1996 – Stage 21 Palaiseau > Paris". Tour de France. Amaury Sport Organisation. 2 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  17. ^ Deblander, Bruno (22 Temmuz 1996). "Bjarne Riis est entre dans Paris". Le Soir (Fransızca). 26 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Nisan 2019. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]