Przejdź do zawartości

Airbus A320neo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Airbus A320neo
Ilustracja
Airbus A320neo
Dane podstawowe
Państwo

Francja Francja

Producent

Airbus (EADS)

Typ

pasażerski

Załoga

2 osoby

Historia
Data oblotu

25 września 2014

Lata produkcji

od 2014

Liczba egz.

3228 (luty 2024)

Liczba wypadków
 • w tym katastrof

1
0

Dane techniczne
Napęd

2 × CFM International LEAP-1A lub 2 × Pratt & Whitney PW1100G

Wymiary
Rozpiętość

33,91 m

Długość

37,57 m

Szerokość kadłuba

3,95 m

Wysokość

11,76 m

Powierzchnia nośna

122,6 m²

Dane operacyjne
Liczba miejsc
do 189

Airbus A320neo – odmiana Airbusa A320, stanowiąca modernizację rodziny A320. Model ten jest ostatnim krokiem programu A320Enhanced (A320E). Główną zmianę w stosunku do modelu A320 stanowią nowe silniki – CFM International LEAP-1A lub Pratt & Whitney PW1100G oraz sharklety (większe zaokrąglone końcówki skrzydeł).

Wersje

[edytuj | edytuj kod]

A320neo

[edytuj | edytuj kod]

24 listopada 2015 roku poinformowano o zakończeniu certyfikacji wąskokadłubowych samolotów pasażerskich rodziny A320neo wyposażonych w jednostki napędowe Pratt & Whitney Pure Power PW1100G-JM. Uzyskano w ten sposób równocześnie dwa certyfikaty European Aviation Safety Agency oraz Federal Aviation Administration[1]. W procesie certyfikacji uczestniczyły trzy maszyny testowe, które w ramach wymagań spędziły w powietrzu łącznie 1070 godzin, wykonując 350 lotów. Z tego 300 godzin nalotu wykonał egzemplarz w standardowej konfiguracji pasażerskiej, symulując normalne operacje w ramach regularnych połączeń. Program certyfikacji trwał 14 miesięcy. Terminowe uzyskanie certyfikatów EASA i FAA dało możliwości ich dostarczania. A320neo jest najczęściej kupowanym modelem z rodziny A320, do czasu rozpoczęcia dostaw zebrano ponad 3000 potwierdzonych zamówień na ten typ. Do testów i certyfikacji przeznaczono łącznie cztery A320neo oraz po dwa A321neo i 319neo.

Wariant A320neo ma charakteryzować się niższym zużyciem paliwa o 15% w stosunku do pierwszej generacji. Do 2020 roku zużycie paliwa ma być obniżone nawet do 20%. Nowy model ma również emitować mniej hałasu oraz spalin. Modyfikacją wprowadzoną przez konstruktorów jest też nowa aranżacja kabiny pasażerskiej nazwana Cabin Flex z możliwością zabrania dodatkowych 20 pasażerów bez utraty komfortu podróży[2].

Z powodów problemów technicznych z silnikami PW1100G, które wymagały 3 minutowego rozruchu Qatar Airways nie zgodziły się na odbiór samolotów, który planowano na grudzień 2015[3]. Pierwszy samolot napędzany silnikami PW1100G dostarczono do Lufthansy 12 lutego 2016[4]. Pierwszy A320neo z silnikami CFM LEAP-1A dostarczono 19 lipca 2016 do Pegasus Airlines[5]. Z powodu zbyt wolnych dostaw podzespołów do silników, w tym aluminiowo-tytanowych łopat wirników, Pratt & Whitney musiał spowolnić dostawy silników do 150 w 2016 i 350 szt. w 2017 roku[6]. Z tego powodu w kwietniu 2016 ponad 20 A320neo nie mogło być dostarczonych oczekując na zamontowanie silników[7]. 13 lutego 2018 EASA uziemiła A320neo i A321neo wyposażone w silniki z rodziny PW1100G-JM po tym jak dochodziło w nich do wyłączenia się silnika w locie z powodu drgań. Pratt & Whitney 22 lutego wznowił produkcję silników rozwiązując problem poprzez wymianę wadliwych uszczelek, których uszkodzenie mogło prowadzić do zatarcia silnika. Problem dotyczył 43 silników na 32 samolotach spośród 113 dostarczonych samolotów z tymi silnikami[8]. Airbus do czasu wprowadzenia planu naprawczego zmuszony był spowolnić dostawy A320neo, aby wyprodukowane silniki zamontować na uziemionych egzemplarzach[9].

A321neo

[edytuj | edytuj kod]

9 lutego 2016 w Hamburgu oblatano wydłużoną o prawie 7 metrów wersję A320, zabierająca ok. 40 dodatkowych pasażerów. Pierwszy z dwóch prototypów napędzały silniki CFM International Leap-1A, ponieważ PW1100G-JM znajdował się w fazie usuwania problemów z chłodzeniem[10]. Faza testów i certyfikacji została wstrzymana na kilka tygodni w celu dokonania napraw po tym jak pierwszy prototyp uderzył częścią ogonową w ziemię[11]. Drugi egzemplarz z silnikami Pratt & Whitney PW1135G-JM[12] wykonał pierwszy lot 9 marca 2016[13]. A321neo z silnikami PW uzyskał wspólny certyfikat typu EASA i FAA 15 grudnia 2016[14]. Wersja z silnikami Leap-1A uzyskała je 1 marca 2017[15].

Samolot o standardowej pojemności 164-206 pasażerów (maksymalnie 240 miejsc, wobec 220 w pierwotnym A321-200) cieszy się równie dużym zainteresowaniem linii co wersja podstawowa, przed rozpoczęciem dostaw Airbus zebrał zamówienia na 1388 sztuk. Samolot jest o dwa metry dłuższy od zaprezentowanego w marcu 2017 Boeinga 737 MAX 9, którego do tego czasu zamówiono w ilości 418 sztuk[16]. W odpowiedzi Boeing zapowiedział stworzenie większej wersji Boeing 737 MAX 10[17]. Sprzedaż MAX 10 ruszyła na Paris Air Show pod koniec lipca 2017 i przekroczyła 250 sztuk kosztem konwersji zamówień z MAX 9 na MAX 10, w tym 100 sztuk MAX 10 zamówiły United Airlines[18]. Oprócz 737 MAX 10X Boeing rozważa koncept New Mid-range Aircraft (NMA lub 797) dla 190-210 pasażerów w konfiguracji klasowej o zasięgu 7400-8300 km, który jest poszukiwany dla połączeń transkontynentalnych wśród linii tj. United Airlines, Delta Air Lines, Alaska Airlines, Air Canada[19].

A321 swoimi rozmiarami wypełnia dolny segment środka rynku (znany jako MOM) zajmowany także przez nieprodukowany od 2004 roku Boeing 757-200[20]. Dla zastąpienia tych maszyn w 2014 roku wprowadzono wersję neo oznaczoną A321LR o zasięgu zwiększonym z 6850 km do 7400 km dzięki zwiększonej masie startowej z 93,5 do 97 ton z trzema dodatkowymi zbiornikami paliwa w kadłubie[21]. Linie Norwegian Air Shuttle w 2016 zamówiły 30 A321LR do lotów transatlantyckich[22]. W 2015 roku największy użytkownik A321-200 American Airlines z ponad 200 szt. we flocie wprowadził A321 na połączeniach z Hawajami samoloty oznaczone A321H, które otrzymały sharklety i certyfikat ETOPS do lotów nad oceanem[23]. 5 stycznia 2018 w Hamburgu zaprezentowano A321neo ACF (Airbus Cabin Flex) w konfiguracji maksymalnej 240 pax lub 206 miejsc w standardowej konfiguracji. Najbardziej znaczące zmiany to nowe położenie wyjść ewakuacyjnych (usunięto drugą parę drzwi przed skrzydłami, trzecia para została przesunięta bliżej ogona, a nad skrzydłami umieszczono dwie pary wyjść ewakuacyjnych[24]) oraz dodanie nawet dwóch rzędów siedzeń w ogonie samolotu poprzez przeniesienie toalet do tyłu i przesunięcie pozostałych foteli. Pierwszy A321neo w konfiguracji Cabin Flex dostarczono do Turkish Airlines 13 lipca 2018[25]. ACF stanie się standardem produkcyjnym dla A321neo od 2020 roku oraz jest bazą dla wersji A321LR[26]. Pierwszy A321LR (MSN7877) oblatano 31 stycznia 2018, napędzany był silnikami LEAP-1A[27]. 15 lutego 2018 samolot wykonał pierwszy transatlantycki lot z Paryża (Le Bourget) do Nowego Jorku (JFK). W tym czasie Airbus miał zamówienia na ponad 100 szt. A321LR od m.in. Norwegian, Air Transat, Aer Lingus, TAP Portugal[28].

20 kwietnia 2017 dostarczono pierwszy A321neo napędzany silnikami Leap-1A do linii Virgin America (należące do grupy Alaska Airlines)[29]. 7 września 2017 dostarczono pierwszy A321neo z silnikami PW1100G-JM dla All Nippon Airways[30].

A319neo

[edytuj | edytuj kod]

31 marca 2017 oblatano model A319neo napędzany silnikami CFM International Leap-1A[31]. Najkrótsza wersja samolotu ma długość 33,8 m i zabiera 140-160 pasażerów. Cieszy się minimalnym zainteresowaniem linii, przed pierwszym lotem zebrano zamówienia na zaledwie 55 sztuk, a do końca 2017 roku liczba ta spadła do 33 szt.

Silniki

[edytuj | edytuj kod]

Najważniejszą zmianą w drugiej generacji samolotów pasażerskich A320 jest wprowadzenie nowych silników turbowentylatorowych dostarczanych przez dwóch producentów: CFM International LEAP-1A lub Pratt & Whitney PW1100G PurePower. Zastąpiły one silniki CFM International CFM56 i IAE V2500 montowane na A320 kolejno od 1988 i 1989 roku. Nowe silniki zwiększyły współczynnik dwuprzepływowości do 11:1 (LEAP-1A) i 12:1 (PW1100G) w porównaniu do 6:1 w V2500. Charakteryzują się większymi wentylatorami wlotowymi o przekątnej 198 cm w LEAP-1A i 208 cm w PW1100G wobec 168 cm w V2500. Silnik CFM LEAP mają konwencjonalną architekturę zapożyczoną od General Electric GE90 w której wentylator i wał obracają się z tą samą prędkością, siedmiostopniową sprężarkę niskiego ciśnienia, bliski (łopatki zintegrowane z piastą) i materiały kompozytowe. Silniki LEAP nastawione są na zmniejszenie zużycia paliwa poprzez wzrost sprawności termicznej, a PW1100 na wzrost sprawności napędowej poprzez wzrost przepływu powietrza w komorze wewnętrznej. W silniku PW1100G zastosowano przekładnię redukcyjną na wale (FDGS) przez co wentylator obraca się z prędkością 1/3 prędkości obrotowej turbiny niskiego ciśnienia, dzięki czemu silnik może mieć większy wentylator bez ryzyka powstania wibracji na końcach łopatek i dodatkowego hałasu, a turbina niskiego ciśnienia ma tylko trzy stopnie sprężenia[32][33]. Nowe silniki powinny zużywać o 12-16% mniej nafty, dzięki czemu wzrośnie zasięg samolotów, emitować będą mniejszy hałas oraz o 10% mniej dwutlenków azotu i węgla[34].

A320neo oferuje dwa typy silników w porównaniu z konkurencyjnym Boeing 737 MAX, który wykorzystuje wyłącznie silniki CFM LEAP-1B z mniejszym wentylatorem i stopniem sprężenia 9:1. Jest to spowodowane nisko umieszczonym kadłubem całej rodziny 737. Pozostałymi konkurentami rodziny Airbusa A320neo są rosyjski Irkut MS-21 (P&W PW1400G) oraz chiński Comac C919 (CFM LEAP-1C). 19 lutego 2022 r. dostarczono pierwsze dwa A319neo dla China Southern Airlines[35]. Wcześniejsze dostawy realizowano dla odbiorców biznesowych.

Certyfikacja[36]
Oznaczenie wersji Silnik Certyfikat Typu Ciąg startowy
A320-271N PW1127G-JM 24 listopada 2015 120 kN
A320-251N CFM LEAP-1A26 31 maja 2016 120 kN
A321-271N PW1133G-JM 15 grudnia 2016 147 kN
A321-251N CFM LEAP-1A32 1 marca 2017 143 kN
A321-253N CFM LEAP-1A33 3 marca 2017 143 kN

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]
Dostawy do 29 lutego 2024[37]
Wersja 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Suma
A320neo 68 161 284 391 253 258 246 247 31 1929
A321neo - 20 102 168 178 199 264 317 34 1282
A319neo - - - 2 0 2 6 7 0 17
Suma 68 181 386 561 431 459 516 571 65 3228

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Airbus A320neo receives joint EASA and FAA Type Certification [online], airbus [dostęp 2016-04-18] (ang.).
  2. Passengers bemoan Space-Flex crunch on Lufthansa A320neo [online], Runway Girl [dostęp 2016-04-18].
  3. Pratt Says Fix for A320neo Engine Delays is Close. ainonline.com, 17 lutego 2017.
  4. Lufthansa: Airbus oficjalnie przekazał A320neo.
  5. Turkey’s Pegasus Airlines receives world's first CFM powered Airbus A320neo.
  6. Pratt needs a year to catch up on A320neo engine deliveries. Flightglobal, 11 listopada 2016.
  7. Undelivered Airbus jets jam parking spaces, hurt cash flow. Reuters, 19 kwietnia 2016.
  8. Raport: Problemy z nowymi silnikami dotykają branżę. pasazer.com, 30 marca 2018.
  9. Airbus Says One Third of Pratt-Powered A320neo Jets Are Faulty.
  10. Oblot A321neo. Altair, 10 lutego 2016.
  11. Przerwane próby A321neo. Altair, 16 lutego 2016
  12. Oznaczenie zmieniono na PW1133G-JM, ponieważ ciąg został zmniejszony z 35 000 do 33 000 lb.
  13. Oblatano A321neo z silnikami PW. Altair 10 marca 2016.
  14. Certyfikaty dla A231neo z silnikami PW. Altair, 16 grudnia 2016.
  15. A321neo powered by CFM LEAP-1A engines receives type certification.. [dostęp 2017-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-03)].
  16. Boeing 737 Max 9 już zmontowany. Altair, 3 marca 2017.
  17. Prezentacja Boeinga 737 Max 9. Altair, 8 marca 2017.
  18. Can The MAX10 Catch The A321neo?
  19. Pontifications: Boeing MAX 10, “797” NMA dominated ISTAT headlines.
  20. Airbus Takes Lead in Orders Race. A321neo Outselling 737 MAX 9 ‘Five to One’.. [dostęp 2017-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-07)].
  21. A321neo.. airbus.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-03)]. airbus.com, Dostęp: 2017-03-06.
  22. Norwegian selects 30 A321LR for first transatlantic routes.. airbus.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-06)]. Airbus, 14 lipca 2016.
  23. American Airlines to be first airline to fly Airbus A321s to Hawaii. bizjournals.com, 28 maja 2015.
  24. Airbus explains how Cabin-Flex enables dense A321neo layouts.
  25. Airbus delivers the first A321neo in Cabin Flex configuration to Turkish Airlines.
  26. Airbus rolls out first A321neo ACF.
  27. First A321LR successfully completes maiden flight. airbus.com
  28. Airbus A321LR takes first transatlantic flight.
  29. Pierwszy A321neo dostarczony. Altair, 21 kwietnia 2017.
  30. Pierwszy A321neo dla ANA. Altair, 7 września 2017.
  31. Airbus completes A319neo first flight. Flightglobal, 31 marca 2017.
  32. IN FOCUS: How to power A320neo is tough choice for airlines.
  33. Pratt & Whitney PurePower PW1100G-JM dla samolotu Airbus A320neo.
  34. Airbus A320neo – nowa generacja wąskokadłubowego hitu Airbusa, który stał się najbardziej oszczędnym samolotem w swojej klasie. onet, 24 stycznia 16.
  35. Airbus Delivers The 1st Rare Passenger A319neo To China Southern.
  36. Type certificate Data sheet for Airbus A318 – A319 – A320 – A321 EASA, 6 marca 2017.
  37. Airbus orders & deliveries.