Alexander Kaumann
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
niemiecka |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
Ferdinand Alexander Kaumann (ur. 1830 w Görlitz, zm. 9 lipca 1893 we Wrocławiu) – niemiecki inżynier budownictwa, w latach 1866–1893 miejski radca budowlany we Wrocławiu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kaumann zdał egzamin zawodowy w 1849[1]. Następnie pracował przy budowie kościoła ewangelickiego w Hoyerswerdzie, przede wszystkim jednak zajmował się budownictwem wodnym, pracując przy regulacji Odry, a później jako miejski radca budowlany przy projektowaniu mostu przez Wisłę w Toruniu (1856-1866). W 1864 starał się o stanowisko wrocławskiego radcy budowlanego, zdobywając jedynie 23 z 77 głosów, przegrał z Hansem Zimmermannem. Ostatecznie został powołany na to stanowisko[2] 20 kwietnia 1866, kiedy zdobywszy 42 z 82 głosów, został następcą schorowanego Juliusa von Roux. Później wybierano go jeszcze dwukrotnie (w 1878 i 1890) na dwunastoletnie kadencje, pełnił swą funkcję aż do śmierci.
Początkowo do kompetencji Kaumanna należały wszelkie inwestycje gminne na Odrze i na prawym brzegu Odry. Dopiero po zastąpieniu Zimmermanna przez Roberta Mendego wprowadzono podział rzeczowy, w związku z którym Kaumannowi przypadło kierowanie decernatem[3] inżynierii miejskiej (podziemnej). Tym samym podlegało mu Biuro Geometryczne (niem. Geometrisches Bureau), zajmujące się od 1875 (ustawa o liniach regulacyjnych) planowaniem rozwoju miasta i wykonywaniem planów regulacyjnych.
Kaumann zmarł latem 1893 i 11 lipca został pochowany na cmentarzu św. Marii Magdaleny (ob. Park Skowroni).
Główne dzieła
[edytuj | edytuj kod]
- szkoły ludowe przy ul. Długiej 17 we Wrocławiu, zniszczone
- mosty Uniwersyteckie (niem. Universitätsbrücke) we Wrocławiu, 1867–1869, przebudowane w 1933–1934 przez Günthera Trauera
- most Lessinga (niem. Lessingbrücke) we Wrocławiu, 1875, w miejscu obecnego mostu Pokoju
- plany regulacyjne Wrocławia, 1880 i 1888 (z Augustem Hoffmannem)
- most Oławski (niem. Mauritiusbrücke) we Wrocławiu, 1882–1883 (z Egerem, Reicheltem, Beerem, Wackwitzem i Hoffmannem)[4]
- ponadto w podległym Kaumannowi urzędzie zaprojektowano za jego kadencji następujące mosty[5]:
- most Sikorskiego, 1875
- most Mieszczański, 1876
- mosty Młyńskie, 1885
- most Szczytnicki, 1888-1889
- most Tumski, 1889
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nadburmistrzowie i inni urzędnicy Magistratu Wrocławia 1808 – 1933. [dostęp 2009-03-08].
- ↑ Wówczas (1864-1873) we Wrocławiu były dwa etaty miejskich radców budowlanych.
- ↑ Zobacz: decernent.
- ↑ Grzegorz Bakuliński i inni, Trasy turystyczne dla m. Wrocławia. Część 3. Mosty i przeprawy, Wrocław: Fundacja Otwartego Muzeum Techniki, 2007 [dostęp 2009-03-08].
- ↑ Autorzy tych mostów nie są określeni w literaturze.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Agnieszka Gryglewska: Architektura Wrocławia XIX-XX wieku w twórczości Richarda Plüddemanna. Wrocław: Oficyna Wydawnicza PWr, 1999. ISBN 83-7085-386-2.
- Jan Harasimowicz (red.): Atlas achitektury Wrocławia. Tom II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998. ISBN 83-7023-679-0.
- Daria Dorota Pikulska: Carl Johann Christian Zimmermann. Wrocław: Muzeum Architektury we Wrocławiu, 2005. ISBN 83-89262-21-5.
| Miejscy radcy budowlani |
|
|---|---|
| ... ds. architektury |
|
| ... ds. inżynierii miejskiej i urbanistyki |
|
| ... ds. budowy maszyn |
|
