Bonifacio Bevilacqua

Bonifacio Bevilacqua

Kardynał biskup
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	1571 Ferrara
Data i miejsce śmierci	7 kwietnia 1627 Rzym
Biskup Cervii
Okres sprawowania	10 września 1601 – 7 kwietnia 1627
Tytularny patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania	3 kwietnia 1598 – 3 marca 1599
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	3 kwietnia 1598
Wybór patriarchy	3 kwietnia 1598
Kreacja kardynalska	3 marca 1599 Klemens VIII
Kościół tytularny	S. Anastasia (17 marca 1599) S. Girolamo dei Croati (26 lutego 1601) S. Prisca (31 sierpnia 1611) S. Pietro in Vincoli (7 stycznia 1613) S. Maria in Trastevere (29 marca 1621) biskup Sabiny (27 września 1623) biskup Frascati (7 września 1626)

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	30 listopada 1624
Konsekrator	nieznany
Konsekrowani biskupi Louis de Salignac de La Mothe-Fénelon 1603 Nelerius Seta 1608 Pietro Paolo Quintavalle 1609 Pellegrino Bertacchi 1610 Ireneo Brasavola 1617 Alfonso Gonzaga 1621 Ferdinand Boschetti 1622
Współkonsekrowani biskupi Franz von Dietrichstein 1599

Bonifacio Bevilacqua (ur. 1571 w Ferrarze, zm. 7 kwietnia 1627 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się w Ferrarze jako syn hrabiego Macostorna Antonio Bevilacquy i jego żony Isabelli Turchi. Był krewnym rodu Sfondrati, z którego wywodził się papież Grzegorz XIV.

Studiował na uniwersytecie padewskim uzyskując tytuł doktora praw w 1590. Następnie udał się do Rzymu, gdzie jego krewny Grzegorz XIV mianował go swoim prałatem. Następnie był kolejno gubernatorem Fano (1593), Patrymonium św. Piotra (1593–1596) i Camerino (1596–1599). Został także referendarzem Obojga Sygnatur (1594). 3 kwietnia 1598 papież Klemens VIII mianował go tytularnym patriarchą Konstantynopola, a rok później, 3 marca 1599, wyniósł go do godności kardynała prezbitera. Został bliskim współpracownikiem Klemensa VIII i jego głównego bratanka kardynała Pietro Aldobrandiniego, który w 1598 zbrojnie zajął Ferrarę po tym, jak miejscowy książę Alfons II d’Este zmarł bez prawowitego męskiego potomka. Ród Bevilacqua poparł wówczas roszczenia papieża, a kapelusz kardynalski dla Bonifacio był nagrodą za to. Podczas nieobecności Pietro Aldobrandiniego w Kurii z powodu pobytu w Ferrarze (1599) Bevilacqua zastępował go jako prefekta Świętej Konsulty. W 1601 został mianowany biskupem Cervii.

Kardynał Bevilacqua uczestniczył w obu konklawe w 1605 oraz w konklawe 1621 i 1623. Pozostawał wiernym stronnikiem frakcji profrancuskiej w Kolegium Kardynałów. Od papieża Pawła V uzyskał dla swoich krewnych tytuł markizów, a od kolejnego papieża Grzegorza XV – tytuł książęcy.

Paweł V mianował Bevilacquę członkiem Kongregacji Dobrego Rządu. Przez krótki czas był prefektem Kongregacji Indeksu (1621–1622) oraz Kongregacji Soborowej (1626–1627).

Krótko po wyborze Urbana VIII, na konsystorzu 27 września 1623, Bevilacqua został promowany do rangi kardynała biskupa Sabiny. Trzy lata później, 7 września 1626 zamienił diecezję sabińską na diecezję Frascati, zachowując przez cały ten czas diecezję Cervia.

Zmarł w Rzymie 7 kwietnia 1627 około godziny 9 wieczorem, w wieku 56 lat.

Bibliografia

• Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church Biographical Dictionary Pope Clement VIII (1592-1605) Consistory of March 3, 1599 (IV). [dostęp 2016-12-10]. (ang.).
• Gaspare De Caro: BEVILACQUA, Bonifazio. [w:] Dizionario Biografico degli Italiani – Volume 9 (1967) [on-line]. 1967. [dostęp 2016-12-10].