Carel Steven Adama van Scheltema (dichter)
Carel Steven Adama van Scheltema (Amsterdam, 26 febrewaris 1877 — Bergen, 6 maaie 1924) wie in Nederlânsk sosjalistysk dichter.
Adama van Scheltema studearre in skoftke medisinen, waard toanielspiler, hie in keunsthannel om him dan hielendal oer te jaan oan de literatuer. Hy waard lid fan de SDAP (dat in part fan syn oeuvre bestiet út sosjalistysk dichtwurk). Op 24 oktober 1907 troude Adama van Scheltema mei Annie Kleefstra.
Adama van Scheltema woe ta in nije folkskeunst komme en bestride út reden dêrfan de tachtigers. Yn De grondslagen eener nieuw poëzie (1907) bestride er hij it "keunst om de keunst"-idee, en pleite yn 't plak dêrfan foar "keunst om 'e wille fan de minsken om jin hinne". Fierders miende er: 'In gedicht moat in muzykstik fan wurden en tinzen wêze, dat troch safolle mûglik fan ús meiminsken field en begrepen wurde kin'. Dat syn gedichten falle op troch ienfâld. Adema van Scheltema syn politike wurk wurdt net folle mear om jûn, mar syn natoerlyryk fynt noch wol wurdearring.
Adama van Scheltema stoar mei 47 jier yn Bergen.
Bibliografy
[bewurkje seksje | boarne bewurkje]
Gedichtebondels:
- Een weg van verzen (1900)
- Uit den dood (1901)
- Van zon en zomer (1902)
- Düsseldorf (1903)
- Londen (1903)
- Amsterdam (1904)
- Zwervers verzen (1904)
- Eenzame liedjes (1906)
- Uit stilte en strijd (1909)
- Eerste oogst (1912)
- Zingende stemmen (1914)
- De keerende kudde (1920)
- De tors (1924)
- Gevleugelde spreuken (1925)
- Verzamelde gedichten (1934)
Proaza, in kar:
- Over idealisme (1906)
- De grondslagen eener nieuw poëzie (1907)
- Kunstenaar en samenleving (1922),
- Levende steden
- Italië - Indrukken en gedachten - Een Causerie
Fierder sette er Ibsen's Peer Gynt en it earste diel fan Goethe's Faust oer.