Cerkiew Wszystkich Świętych w Bad Homburg vor der Höhe
50°13′33,0″N 8°37′31,0″E/50,225833 8,625278| cerkiew parafialna | |||||||||||||||
 Fasada cerkwi | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kraj związkowy | |||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia |
Wszystkich Świętych w Bad Homburg vor der Höhe | ||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
1. niedziela po Pięćdziesiątnicy | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Hesji  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Niemiec  | |||||||||||||||
| 50°13′33,0″N 8°37′31,0″E/50,225833 8,625278
| |||||||||||||||
Cerkiew Wszystkich Świętych – cerkiew prawosławna w Bad Homburg vor der Höhe, wzniesiona w latach 1896–1899 według projektu Leontija Benoisa. Świątynia parafialna w eparchii berlińskiej i niemieckiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew w Bad Homburg powstała – podobnie jak szereg podobnych budynków na terenie dzisiejszych Niemiec – na potrzeby przyjeżdżających do uzdrowiska arystokratów rosyjskich. Uroczyste położenie kamienia węgielnego miało miejsce w październiku 1896 w obecności cara Mikołaja II, jego żony Aleksandry Fiodorowny i jej siostry wielkiej księżnej Elżbiety. Projekt budynku wykonał Leontij Benois, natomiast pracami budowlanymi kierował miejscowy architekt Louis Jacobi. Prace zostały zakończone w trzy lata później, cerkiew poświęcono we wrześniu 1899.
Świątynia nie była siedzibą parafii, ale obiektem pomocniczym parafii działającej przy cerkwi Świętych Konstantyna i Heleny w Berlinie. Nabożeństwa odbywały się w niej tylko w okresie letnim, gdy w mieście przebywali kuracjusze rosyjscy. Odprawiali je duchowni przybyli z Rosji lub z cerkwi w Wiesbaden, Berlinie lub Stuttgarcie. W czasie I wojny światowej obiekt został całkowicie zamknięty, a ikonostas wyniesiony do muzeum regionalnego.
W latach 1922–1930 cerkiew podlegała Zachodnioeuropejskiemu Egzarchatowi Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Po przejściu jego zwierzchnika metropolity Eulogiusza pod jurysdykcję patriarchy Konstantynopola cerkiew w Bad Homburg również znalazła się w Zachodnioeuropejskich Egzarchacie Parafii Rosyjskich. De facto jednak nabożeństwa w cerkwi praktycznie się nie odbywały z powodu zmniejszenia się rosyjskiej społeczności Bad Homburg.
W 1947 cerkiew przeszła do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Jednak już w latach 50. na nowo zaprzestano odprawiania w niej regularnych nabożeństw i przywrócono je od 1981. W latach 70. budynek został wyremontowany.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew znajduje się w obrębie parku zdrojowego. Naśladuje ona wygląd rosyjskiej szesnastowiecznej architektury sakralnej. Budowla miała pomieścić 60 osób.
Budynek wznosi się na wysokość 18 metrów, jest zbudowany z czerwonej cegły. Jest bogato dekorowany z zewnątrz – poniżej poziomu dachu znajduje się złocony fryz z motywami geometrycznymi i florystycznymi. Półkoliste okna są ozdobnie obramowane. Wejście do cerkwi prowadzi przez drzwi z portalem opartym na dwóch kolumnach. Ponad nimi znajduje się mozaika z postacią Chrystusa Pantokratora. Cerkiew posiada pojedynczą cebulastą złoconą kopułę z krzyżem prawosławnym.
Oryginalne wyposażenie cerkwi, oprócz dębowego ikonostasu wykonanego w Petersburgu, nie zachowało się do naszych czasów i zostało uzupełnione w 1981.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- R. Thöle, Orthodoxe Kirchen in Deutschland, Vandenhoeck&Ruprecht 1997, ISBN 3-525-87174-0
- Opis cerkwi na stronie Bad Homburg [martwy link]