Sobór św. Aleksandra Newskiego w Sofii
sobór katedralny | |||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
Metropolia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
30 sierpnia; 14 listopada | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Sofii | |||||||||||||||
Położenie na mapie Bułgarii | |||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu miejskiego Sofia | |||||||||||||||
42°41′45,0″N 23°19′58,6″E/42,695833 23,332944 | |||||||||||||||
Strona internetowa |
Sobór św. Aleksandra Newskiego – sobór prawosławny w Sofii, główna świątynia patriarsza autokefalicznego Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego.
Cerkiew została wybudowana na cześć rosyjskiego cara Aleksandra II, dzięki któremu Bułgaria uzyskała niepodległość w 1878. Cerkiew przyjęła nazwę patrona carskiej rodziny św. Aleksandra Newskiego. Pierwszy kamień został położony w 1882. Budowę cerkwi zakończono w 1912. Cerkiew projektował rosyjski architekt Pomerancew w stylu neobizantyńskim, który był bardzo popularnym w XIX wieku w Rosji. Kopuły katedry są pozłacane, wejście zdobi marmur ze Sieny i Carrary, trony dla cara i patriarchy zrobione są z onyksu i alabastru.
We wnętrzu świątyni znajduje się zespół fresków wykonanych przez artystów rosyjskich i bułgarskich: Antona Mitowa, Iwana Mrkwiczkę, Stefana Iwanowa, M. Miasojedowa, M. Sudkowskiego, I. Kisielewa. Dwie ikony w ikonostasie napisał Wiktor Wasniecow[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M. Capienko, Sofia, Tyrnowo, Płowdiw, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, ISBN 83-221-0215-1, ss. 20–22