Chlorek niobu(V)

Chlorek niobu(V)
	; Próbka związku
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	chlorek niobu(V), pentachlorek niobu
	Inne nazwy i oznaczenia
	daw. pięciochlorek niobu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	NbCl; 5
Masa molowa	270,17 g/mol
Wygląd	żółte, higroskopijne kryształy
	Identyfikacja
Numer CAS	10026-12-7
PubChem	24818
Właściwości
	Gęstość
	2,78 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	reaguje z wodą
	w innych rozpuszczalnikach
	rozpuszczalny w tetrachlorometanie i kwasie chlorowodorowym
Temperatura topnienia	205,8 °C
Temperatura wrzenia	247,4 °C; 254 °C
Punkt krytyczny	530,4 °C; 4,88 MPa; 397 cm³/mol ≈ 0,681 g/cm³
Prężność pary	22,79 hPa (153,8 °C)
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H302, H314, H335, EUH014
Zwroty P	P260, P270, P280, P301+P312, P303+P361+P353, P305+P351+P338
Numer RTECS	QU0350000
Dawka śmiertelna	LD50 1400 mg/kg (szczur, drogą pokarmową)
	Podobne związki
Inne aniony	NbCl; 3, NbI; 5, NbBr; 5
Inne kationy	VCl; 5, TaCl; 5
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorek niobu jest w temperaturze pokojowej żółtawym ciałem stałym. Ma silne właściwości higroskopijne. Łatwo ulega hydrolizie.

Otrzymywanie

Można go otrzymać w bezpośredniej reakcji chloru z niobem: 2Nb + 5Cl
2 → 2NbCl
5.

Chlorek niobu(V) wykorzystuje się w chemii organicznej jako kwas Lewisa do aktywacji alkenów. Pozwala także na otrzymywanie związków N-acyloiminiowych z pochodnych pirolidyn będących substratami dla nukleofili^[3].

Reakcje jonu N-acyloiminiowego otrzymanego z użyciem NbCl
5

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-76, 6-92, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Chlorek niobu(V) [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 2 października 2021, numer katalogowy: 510696 [dostęp 2022-04-06] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Carlos Kleber Z.C.K.Z. Andrade Carlos Kleber Z.C.K.Z. i inni, Studies on the Niobium Pentachloride-Mediated Nucleophilic Additions to an Enantiopure Cyclic N-acyliminium Ion Derived from (S)-malic acid, „Journal of the Brazilian Chemical Society”, 16, 2005, s. 535–539, DOI: 10.1590/S0103-50532005000400007 (ang.).

1. Litowców	LiCl NaCl KCl RbCl CsCl
2. Berylowców	BeCl 2 MgCl 2 CaCl 2 SrCl 2 BaCl 2 RaCl 2
3. Skandowców	ScCl 3 YCl 3 LaCl 3 AcCl 3
4. Tytanowców	TiCl 2 TiCl 3 TiCl 4 ZrCl 2 ZrCl 3 ZrCl 4 ZrOCl 2 HfCl 4 HfOCl 2
5. Wanadowców	VCl 2 VCl 3 VCl 4 VOCl VOCl 2 VOCl 3 NbCl 3 NbCl 5 NbOCl 3 TaCl 5
6. Chromowców	CrCl 2 CrCl 3 MoCl 2 (Mo 3Cl 6) MoCl 3 MoCl 4 MoCl 5 WCl 2 WCl 4 WCl 5 WCl 6
7. Manganowców	MnCl 2 MnCl 3 TcCl 3 ReCl 3 ReCl 5
8. Żelazowców	FeCl 2 FeCl 3 (Fe 2Cl 6) Fe 2Cl 5 RuCl 3 RuCl 4 OsCl 2 OsCl 3 OsCl 4
9. Kobaltowców	CoCl 2 CoCl 3 RhCl 3 IrCl 2 IrCl 3 IrCl 4
10. Niklowców	NiCl 2 PdCl 2 PtCl 2 PtCl 3 PtCl 4
11. Miedziowców	CuCl (Cu 2Cl 2) CuCl 2 Cu(OH)Cl AgCl AuCl AuCl 3 (Au 2Cl 6)
12. Cynkowców	ZnCl 2 Zn(OH)Cl 2 CdCl 2 Cd(OH)Cl 2 Hg 2Cl 2 HgCl 2
13. Borowców	BCl 3 AlCl 3 GaCl 2 GaCl 3 InCl InCl 2 InCl 3 TlCl TlCl 3
14. Węglowców	CCl 4 SiCl 4 GeCl 2 GeCl 4 GeOCl 2 SnCl 2 SnCl 4 Sn 2OCl 2 SnOCl 2 PbCl 2 Pb(OH)Cl PbCl 4
15. Azotowców	NCl 3 NH 4Cl NOCl PCl 2 PCl 3 POCl 3 PCl 5 AsCl 3 AsCl 5 SbCl 3 SbCl 5 BiCl 3 BiCl 2 BiOCl
16. Tlenowców	S 2Cl 2 SCl 2 SCl 4 SOCl 2 SO 2Cl 2 Se 2Cl 2 SeCl 4 SeO 2Cl 2 TeCl 2 TeCl 4 PoCl 2 PoCl 4
17. Fluorowców	ICl ICl 3 BrCl