Coco Chanel

Coco Chanel
	; (1931)
Biografía
Nacemento	(fr) Gabrielle Chasnel ; 19 de agosto de 1883 ; Saumur, Francia
Morte	10 de xaneiro de 1971 (87 anos); Hôtel Ritz Paris, Francia (pt)
Lugar de sepultura	Bois-de-Vaux Cemetery (en)
Outros nomes	Coco Chanel
Actividade
Campo de traballo	Deseño de moda e jewelry design (en)
Lugar de traballo	París (1909–1971)
Ocupación	deseñador de moda, modista, deseñadora de alta costura, executiva, deseñadora téxtil, diseñador de vestuario
Empregador	Chanel
Participou en
1940	Colaboracionismo en Francia
Familia
Cónxuxe	sen valor
Parella	Étienne Balsan ; Boy Capel ; Hans Günther von Dincklage ; Dmitri Pavlovich
Pais	Albert Chanel e Jeanne Devolle
Parentes	André Palasse, sobriño
Premios
	(1957) Neiman Marcus Fashion Award (en) ;
Descrito pola fonte	Obálky knih, ; TheaterEncyclopedie (en)
Sitio web	chanel.com

Coco Chanel, nada en Saumur o 19 de agosto de 1883 co nome de Gabriell Chanel e finada en París o 10 de xaneiro de 1971, foi unha deseñadora de alta costura francesa, fundadora da marca chanel. É a única diseñadora de moda que figura na lista das cen persoas máis influentes do século XX da revista Time. Foi unha das modistas máis prolíficas da historia, e unha das máis innovadoras durante a Primeira guerra mundial. Produciu unha ruptura coa opulenta e pouco práctica elegancia da Belle Époque e creou unha liña de roupa informal, sinxela e cómoda.

Consolidouse tamén como deseñadora de bolsos, perfumes, sombreiros e xoias. O seu famoso traxe sastre feminino de tweed reberetado converteuse nunha icona da elegancia feminina, e o seu perfume Chanel nº5 é un produto mundialmente coñecido.

Traxectoria

Gabrielle Chanel naceu no hospicio xeral de Saumur, no hospital público da cidade que xestionaban as irmás da providencia. ^[1] ^[2] Cando só tiña 12 anos, súa nai morreu e seu pai internouna, xunto coas súas dúas irmás, nun orfanato de monxas. Este afastamento encheu de soidade a vida de Gabrielle Bonheur Chanel. Aos 22 anos converteuse en cantante de cabaret e comezou a se inspirar para facer realidade o seu degoxo de ser modista.

Venda de chapeus

No mundo do cabaret e das esmorgas Gabrielle Bonheur Chanel coñeceu moitos homes e converteuse en amante duns cantos. Cun destes homes marcha a París. Na capital francesa, polo ano 1909, abriu o seu primeiro establecemento. Era unha tenda de chapeus no Boulevard de Malesherbes, e púxolle o nome de Chanel Modes. Foi a primeira experiencia desta gran creadora do mundo da moda. Coñeceu artistas e escritores de gran renome.

Feminismo

As creacións de Gabrielle Bonheur Chanel (Coco Chanel), ademais de ser deseños orixinais e cun gran toque distintivo, sempre tiveron o sino de facer a vida das mulleres máis doada. Daquela, unha muller que se adobiaba tiña que levar enfeites, grandes chapeus e corpiños moi cinguidos no van para facer resaltar o peito. Até non poderen alentar! Ela ceibounas de todo isto; podendo levar roupa máis cómoda, liñas rectas e sinxelas que tamén eran ben elegantes.

Adóitase considerar que a revolucionaria deseñadora foi a introdutora do costume de dar á pel a tonalidade do bronce -o bronceado- a mediados dos anos 20 cando, despois dunha xornada de navegación, decátase que o sol lle encourara a pel. Á noite, como habitualmente, foi o centro de atención dunha festa, onde compareceu cun vestido lixeiro que combinaba ostensiblemente co moreno da súa pel. Tomar o sol converteuse nunha das actividades estivais preferidas.^[3]

Chanel Nº5

Ademais de ser unha deseñadora revolucionaria da moda feminina, Gabrielle Bonheur Chanel (Coco Chanel) fixo unha exitosa incursión no mundo dos perfumes. Gabrielle Bonheur Chanel (Coco Chanel) encarregou un recendo especial e sofisticado ao creador Ernest Beaux. O perfumista fíxolle testar 10 probas que preparara. Gabrielle Bonheur Chanel (Coco Chanel) quedou seducida pola que levaba o número 5, unha fórmula máxica que dende aquela non deixou de se vender en todo o mundo.

Notas

↑ "Coco Chanel pour l'amour des femmes". Coco Chanel pour l'amour des femmes.
↑ "saumur" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 12 de decembro de 2012.
↑ Brotons, Ròmul (2010). El triomf de la imaginació, 60 invents que han canviat el món (o gairebé). Barcelona: Albertí Editor. p. 122. ISBN 978-84-7246-088-1. Arquivado dende o orixinal o 06 de outubro de 2014. Consultado o 09 de novembro de 2013.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Inside Chanel Arquivado 07 de maio de 2013 en Wayback Machine.

[1] "Coco Chanel pour l'amour des femmes". Coco Chanel pour l'amour des femmes.

[2] "saumur" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 12 de decembro de 2012.

[3] Brotons, Ròmul (2010). El triomf de la imaginació, 60 invents que han canviat el món (o gairebé). Barcelona: Albertí Editor. p. 122. ISBN 978-84-7246-088-1. Arquivado dende o orixinal o 06 de outubro de 2014. Consultado o 09 de novembro de 2013.

[1]

[2]

[3]