Czołowo (gmina)
gmina wiejska | |||
1919–1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
1919-38: łódzkie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
|
Czołowo (od 1973 Koło) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. łódzkim i poznańskim. Nazwa gminy pochodzi od wsi Czołowo, lecz siedzibą władz gminy było Koło, które stanowiło odrębną gminę miejską[2][3].
W okresie międzywojennym gmina Czołowo należała do powiatu kolskiego w woj. łódzkim. 1 stycznia 1925 od gminy Czołowo odłączono wsie Blizna i Nagórna, które włączono do Koła[4]. 1 kwietnia 1938 roku gminę wraz z całym powiatem kolskim przeniesiono do woj. poznańskiego[5].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 22 gromad: Aleksandrówka, Borki, Bylice, Bylice kol., Czołowo, Dąbrowa, Dębno Królewskie, Dębno Poproboszczowskie, Dzierawy, Kaczyniec, Kamień, Kiejsze, Leśnica, Lipie Góry, Maliniec, Osiek Wielki, Osowie, Podlesie, Powiercie, Powiercie kol., Rosocha i Ruchenna[6].
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Czołowo nie przywrócono, utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Koło w tymże powiecie i województwie[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Dz.U. z 1924 r. nr 97, poz. 899
- ↑ Dz.U. z 1937 r. nr 46, poz. 350
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312