Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dimoksamina
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
1-(2,5-dimetoksy-4-metylofenylo)butano-2-amina
|
| Inne nazwy i oznaczenia
|
| ariadna, α-Et-DOM, 4C-D, α-etylo-2C-D, 4-metylo-2,5-dimetoksy-α-etylofenyloetyolamina, 2,5-dimetoksy-4-metylo-butanofenyloamina
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C13H21NO2
|
| Masa molowa
|
223,31 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
52842-59-8
|
| PubChem
|
169886
|
| SMILES
|
CCC(CC1=C(C=C(C(=C1)OC)C)OC)N
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C13H21NO2/c1-5-11(14)7-10-8-12(15-3)9(2)6-13(10)16-4/h6,8,11H,5,7,14H2,1-4H3
|
| InChIKey
|
MLYCFWZIAJAIGW-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Dimoksamina, ariadna – organiczny związek chemiczny z grupy psychodelicznych fenyloetyloamin, homolog 2C-D i DOM. Zsyntetyzowana po raz pierwszy przez Alexandra Shulgina, opisana w PiHKAL z dawkowaniem do 32 mg oraz nieokreślonym czasem trwania efektów[1].
