Dona i Ocell
Dona i Ocell | |
---|---|
public art in Barcelona | |
Kokapena | |
Estatu burujabe | Espainia |
Autonomia | Katalunia |
Probintzia | Bartzelonako probintzia |
Eremu funtzionala | Bartzelonako metropoli eremua |
Eskualdea | Barcelonès |
Kataluniako udalerria | Bartzelona |
Bartzelonako barrutia | Eixample |
Administrative quarter in Barcelona | La Nova Esquerra de l'Eixample |
Koordenatuak | 41°22′40″N 2°08′49″E / 41.3778°N 2.147°E |
Historia eta erabilera | |
Irekiera | 1983 |
Arkitektura | |
Materiala(k) | hormigoia eta Zeramika |
Dimentsioak | 5,29 () m × 20,22 () m × 300 () cm |
Ondarea | |
Kontaktua | |
Helbidea | Parc de Joan Miró |
Dona i ocell (euskaraz Emakumea eta txoria) Joan Miró artistaren neurri handiko azken artelana izan zen. Artelan hau egilea lekuko zela 1983an inauguratua izan zen, ordurako Mirók osasun arazoak jasaten baitzituen, handik hilabete eskasera 90 urteko adinarekin hil zelarik. Dona i ocell delakoa Bartzelonako diktadura garaia osteko lehenbizikotako kaleko artelana izan zen.
Bartzelonako Joan Miró parkean dago (antzinako Escorxador parkea), aintzira artifizial baten oinetan, eskultura hormigoiz gauzatua izan zen eta 22 metroko garaiera du, kapela duen emakumezkoa eta txori bat irudikatzen ditu. Emakumezkoaren irudia osto luze eta hustu baten itxuraz agertzen da. Bere kanpoalde guztia kolore gorri, hori, orlegi eta urdinezko zeramikaz apaindua dago (artista honetan ohikoenak), denak trenkadis teknikarekin tratatuak eta Joan Gardy Artigas zeramikagileak eginak.
Ikus gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Iruditegia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]-
Txoriaren xehetasuna