Erving Goffman
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 11 de xuño de 1922 Mannville, Canadá (pt)  |
| Morte | 19 de novembro de 1982 (60 anos) Filadelfia, Estados Unidos de América |
| Causa da morte | cancro |
| Lugar de sepultura | Mount Lebanon Cemetery (en) |
| President of the American Sociological Association (en) | |
| 1982 – 1982 | |
| Datos persoais | |
| Educación | Universidade de Chicago - socioloxía (–1953) Universidade de Toronto - grao en Artes (–1945) Universidade de Manitoba (pt) St. John's High School (en) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Socioloxía |
| Ocupación | sociólogo, escritor de non ficción, antropólogo |
| Empregador | Universidade de California, Berkeley Universidade de Pensilvania |
| Membro de | |
| Influencias | |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Doutorando | Eviatar Zerubavel (en) |
| Familia | |
| Cónxuxe | Gillian Sankoff (1981–1982) |
| Fillos | Alice Goffman |
| Premios | |
| Descrito pola fonte | Obálky knih,  Medvik >>>:Goffman, Erving, 1922-1982, |
    | |
Erving Goffman, nado en Mannville (Alberta) o 11 de xuño de 1922 e finado en Filadelfia o 19 de novembro de 1982, foi un sociólogo, psicólogo social e escritor canadense, considerado por algúns "o sociólogo estadounidense máis influente do século XX".[1] En 2007 foi listado por The Times Higher Education Guide como o sexto autor máis citado en humanidades e ciencias sociais despois de Anthony Giddens, Pierre Bourdieu e Michel Foucault e por diante de Jürgen Habermas. [2]
Goffman foi o 73.º presidente da American Sociological Association. A súa contribución máis coñecida á teoría social foi o estudo da interacción simbólica. Esta tomou a forma de análise dramatúrxica, comezando co seu libro de 1956 The Presentation of Self in Everyday Life. Outras obras de Goffman inclúen Asylums (1961), Stigma (1963), Interaction Ritual (1967), Frame Analysis (1974) e Forms of Talk (1981). As súas principais áreas de estudo abranguen a socioloxía da vida cotiá, a interacción social, a construción social dun mesmo, a organización social (encuadramento da experiencia, e elementos particulares da vida social como a institución social e os estigmas.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Goffman naceu en 1922 en Mannville, Alberta, Canadá, fillo de Max Goffman e Anne Goffman (de solteira Averbach).[3][4] Era dunha familia de xudeus ucraínos que emigraran ao Canadá co cambio do século.[3] Tiña unha irmá máis vella, Frances Bay, actriz.[4][5] A familia mudouse a Dauphin, Manitoba, onde o seu pai mantivo un negocio de xastrería de éxito.[4][6]
Dende 1937 Goffman asistiu ao St. John's Technical High School de Winnipeg, onde se mudara a súa familia este ano. En 1939 entrou na Universidade de Manitoba para estudar química.[3][4] Interrompeu os seus estudos e mudouse a Ottawa para traballar na industria do cinema para o National Film Board of Canada, fundado por John Grierson.[6] Posteriormente desenvolveu un interese en socioloxía. Tamén durante este tempo coñeceu o célebre sociólogo estadounidense Dennis Wrong.[3] O encontro motivou a Goffman a deixar a Universidade de Manitoba e entrar na Universidade de Toronto, onde estudou con C. W. M. Hart e Ray Birdwhistell, graduándose en 1945 cun BA en socioloxía e antropoloxía.[3] Posteriormente pasou á Universidade de Chicago, onde recibiu un MA (1949) e un doutoramento (1953) en socioloxía.[3][7] Para a súa disertación de doutoramento, dende decembro de 1949 a maio de 1951 viviu e recolleu datos etnográficos na illa de Unst nas Illas Shetland.[3]
En 1952 Goffman casou con Angelica Choate; en 1953, naceu o seu fillo Thomas. Angelica sufriu dunha enfermidade mental e suicidouse en 1964.[7] Fóra da súa carreira académica, Goffman foi coñecido polo seu interese, e relativo éxito, no mercado de accións e nas apostas. Nun momento, seguindo as súas afeccións e os estudos etnográficos, converteuse en xerente nun casino de Las Vegas.[7][8]
En 1981 casou coa sociolingüista Gillian Sankoff. O ano seguinte naceu a súa filla Alice, tamén socióloga.[9][10] O 19 de novembro de 1982 Goffman faleceu en Filadelfia de cancro de estómago.[9][11][12]
Carreira
[editar | editar a fonte]As investigacións que Goffman fixo en Unst inspirárono a escribir a súa primeira grande obra, The Presentation of Self in Everyday Life (1956).[7][13] Tras graduarse na Universidade de Chicago, en 1954–57 foi axudante do drector do National Institute for Mental Health en Bethesda, Maryland.[7] As observacións nas que participou alí levárono a escribir ensaios sobre saúde mental e as institucións sociais que tomaron forman ao seu segundo libro, Asylums: Essays on the Social Situation of Mental Patients and Other Inmates (1961).[7]
En 1958 Goffman entrou como membro do claustro do departamento de socioloxía da Universidade de California, Berkeley, primeiro como profesor visitante e a partir de 1962 como profesor a tempo completo.[7] En 1968 mudouse á Universidade de Pensilvania, recibindo a cátedra Benjamin Franklin en Socioloxía e Antropoloxía,[7] grazas en gran parte aos esforzos de Dell Hymes, antigo colega en Berkeley.[14] En 1969 entrou como membro da American Academy of Arts and Sciences[15] e en 1970 cofundou a American Association for the Abolition of Involuntary Mental Hospitalization[16] e coescribiu o seu Platform Statement.[17] En 1971 publicou Relations in Public, en que ligaba moitas das súas ideas sobre a vida cotiá, vista dende unha perspectiva sociolóxica.[9] Outra das súas grandes obras, Frame Analysis, apareceu en 1974.[9] Recibiu unha Guggenheim Fellowship en 1977–78.[8] En 1979, recibiu a Medalla Cooley-Mead for Distinguished Scholarship, da sección de psicoloxía social da American Sociological Association.[18] Foi elixido presidente a American Sociological Association, actuando como tal en 1981–82; porén, foi incapaz de desenvolver o traballo na presidencia en persoa debido á súa progresiva enfermidade.[9][19]
Postumamente, en 1983, recibiu o premio Mead da Society for the Study of Symbolic Interaction.[20]
Obras seleccionadas
[editar | editar a fonte]- 1959: The Presentation of Self in Everyday Life. University of Edinburgh Social Sciences Research Centre. ISBN 978-0-14-013571-8. Anchor Books edition
- 1961: Asylums: Essays on the Social Situation of Mental Patients and Other Inmates. Nova York, Doubleday. ISBN 978-0-14-013739-2
- 1961: Encounters: Two Studies in the Sociology of Interaction – Fun in Games & Role Distance. Indianapolis, Bobbs-Merrill.
- 1963: Behavior in Public Places: Notes on the Social Organization of Gatherings. The Free Press. ISBN 978-0-02-911940-2
- 1963: Stigma: Notes on the Management of Spoiled Identity. Prentice-Hall. ISBN 978-0-671-62244-2
- 1967: Interaction Ritual: Essays on Face-to-Face Behavior. Anchor Books. ISBN 978-0-394-70631-3
- 1969: Strategic Interaction. Filadelfia: University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-345-02804-4
- 1969: Where the action is. Allen Lane. ISBN 978-0-7139-0079-8
- 1971: Relations in Public: Microstudies of the Public Order. Nova York: Basic Books. ISBN 978-0-06-131957-0 (includes discussion of "Tie Signs")
- 1974: Frame analysis: An essay on the organization of experience. Londres: Harper and Row. ISBN 978-0-06-090372-5
- 1979: Gender Advertisements. Macmillan. ISBN 978-0-06-132076-7
- 1981: Forms of Talk. Filadelfia: University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-8122-7790-6
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Fine and Manning (2003), páx. 34.
- ↑ "The most cited authors of books in the humanities". Times Higher Education. 26 de marzo de 2009. Consultado o 16 de novembro de 2009.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Fine and Manning (2003), páx. 35.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Smith, Greg (1 de novembro de 2002). Goffman and Social Organization: Studies of a Sociological Legacy. Taylor & Francis. p. 22. ISBN 978-0-203-01900-9. Consultado o 29 de maio de 2013.
- ↑ Syme, S. Leonard (27 de xullo de 2011). Memoir of A Useless Boy. Xlibris Corporation. pp. 27–28. ISBN 978-1-4653-3958-4. Consultado o 29 de maio de 2013.
- ↑ 6,0 6,1 Burns (2002), p.9.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 7,7 Fine and Manning (2003), páx. 36.
- ↑ 8,0 8,1 Sallaz, Jeff (1 de xaneiro de 2009). The Labor of Luck: Casino Capitalism in the United States and South Africa. University of California Press. pp. 262–263. ISBN 978-0-520-94465-7. Consultado o 29 de maio de 2013.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Fine and Manning (2003), páx. 37.
- ↑ Parry, Marc (18 de novembro de 2013). "The American Police State: A sociologist interrogates the criminal-justice system, and tries to stay out of the spotlight". The Chronicle of Higher Education.
- ↑ Turner, Roland (1982). The Annual Obituary. St. Martin's. p. 550. ISBN 978-0-312-03877-9. Consultado o 29 de maio de 2013.
- ↑ Trevino (2003), páx. 6.
- ↑ Elliott, Anthony; Turner, Bryan S (23 de xullo de 2001). Profiles in Contemporary Social Theory. SAGE Publications. p. 94. ISBN 978-0-7619-6589-3. Consultado o 29 de maio de 2013.
- ↑ Winkin, Y., & Leeds-Hurwitz, W. (2013). Erving Goffman: A critical introduction to media and communication theory. Nova York: Peter Lang.
- ↑ Smith, Greg (1 de novembro de 2002). Goffman and Social Organization: Studies of a Sociological Legacy. Taylor & Francis. p. 3. ISBN 978-0-203-01900-9. Consultado o 29 de maio de 2013.
- ↑ Fischer, Constance; Brodsky, Stanley (1978). Client Participation in Human Services: The Prometheus Principle. Transaction Publishers. p. 114. ISBN 978-0-87855-131-6.
- ↑ Szasz, Thomas (1 de xuño de 1971). "American Association for the Abolition of Involuntary Mental Hospitalization". American Journal of Psychiatry 127 (12): 1698. PMID 5565860. doi:10.1176/ajp.127.12.1698.
- ↑ Section on Social Psychology Award Recipients, American Sociological Association. Consultado o 14 de agosto de 2013.
- ↑ "American Sociological Association: Erving Manual Goffman". Asanet.org. 5 de xuño de 2009. Consultado o 3 de xuño de 2013.
- ↑ Denzin, Norman K. (30 de abril de 2008). Symbolic Interactionism and Cultural Studies: The Politics of Interpretation. John Wiley & Sons. p. 17. ISBN 978-0-470-69841-9. Consultado o 29 de maio de 2013.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Burns, Tom (1992). Erving Goffman. Londres; Nova York: Routledge. ISBN 978-0-415-06492-7.
- Burns, Tom (2002). Erving Goffman. Routledge. ISBN 978-0-203-20550-1.
- Elliot, Anthony; Ray, Larry J. (2003). Key Contemporary Social Theorists. Blackwell Publishers Ltd. ISBN 978-0-631-21972-9.
- Fine, Gary A.; Manning, Philip (2003). "Erving Goffman". En Ritzer, George. The Blackwell companion to major contemporary social theorists. Malden, Massachusetts Oxford: Blackwell. ISBN 978-1-4051-0595-8.
- Fine, Gary Alan; Smith, Gregory W. H. (2000). Erving Goffman. vol. 1–4. SAGE. ISBN 978-0-7619-6863-4.
- Smith, Greg (2006). Erving Goffman ([Online-Ausg.] ed.). Hoboken: Routledge. ISBN 978-0-203-00234-6.
- Trevino, Javier (2003). Goffman's Legacy. Lanham, Md.:Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-0-7425-1977-0.
- Winkin, Yves; Leeds-Hurwitz, Wendy (2013). Erving Goffman: A critical introduction to media and communication theory. New York: Peter Lang. ISBN 978-1-4331-0993-5.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Algazi, Gadi. "Erving Goffman: A Bibliography," Department of History, Tel Aviv University
- Brackwood, B. Diane. (1997). "Erving Goffman," Magill's Guide to 20th Century Authors. Pasadena, CA: Salem Press.
- Cavan, Sherri. (xullo de 2011). "When Erving Goffman Was a Boy." Erving Goffman Archive, University of Nevada, Las Vegas.
- Dear Habermas (weekly journal), "Articles on Goffman," Arquivado 11 de xaneiro de 2007 en Wayback Machine.California State University, Dominguez Hills. A listing of further reading and online resources.
- Delaney, Michael. "Erving Goffman: Professional and Personal Timeline," University of Nevada Las Vegas
- Teuber, Andreas. "Erving Goffman Biography," Brandeis University
- On Cooling the Mark Out: Some Aspects of Adaptation to Failure (1952), Erving Goffman
| Control de autoridades |
|
|---|
