Estadiu Panathinaikó
L'Estadiu Panathinaikó, tamién conocíu como'l Kallimármaro (en griegu καλλιμάρμαρο, esto ye, el mármol formoso"), ye un estadiu d'atletismu n'Atenes, qu'acoyó la primer edición de los Xuegos Olímpicos Modernos en 1896. Reconstruyíu a partir de los restos d'un antiguu estadiu griegu, el Panathinaiko ye l'únicu estadiu importante nel mundu construyíu dafechu de mármol blanco (del Monte Pentélico) y unu de los estadios más antiguos del mundu.
Historia
[editar | editar la fonte]Nos tiempos antiguos, foi utilizáu p'agospiar la parte atlética de los Xuegos de les Panateneas, n'honor de la diosa Atenea. Mientres la dómina clásica, l'estadiu tenía asientos de madera. Foi reconstruyíu en mármol, pol Arconte Licurgo, nel añu 329 e.C. y foi ampliada y anovada por Herodes Áticu, nel añu 140 d. C., con una capacidá de 50 000 asientos. Los restos de l'antigua estructura fueron escavaos y restauraos, con fondos proporcionaos por Evangelis Zappas pa la renacencia de los Xuegos Olímpicos.[1] Evangelis Zappas patrocinó'l Xuegos Olímpicos que se celebraron en 1870 y 1875. L'estadiu foi anováu per segunda vegada en 1895 pal Xuegos Olímpicos de 1896, con financiamiento proporcionáu pola finalización del griegu benefactor George Averoff (que la so estatua de mármol agora ta na entrada), con base en diseños de los arquiteutos Anastasios Metaxas y Ernst Ziller.[2]
Diseñu
[editar | editar la fonte]L'estadiu foi construyíu muncho primero de que les dimensiones de llugares d'atletismu fueren estandarizadas y la so trayeutoria y el so diseñu siguen la forqueta como l'antiguu modelu.
Enantes podía allugar a unos 80 000 espectadores nos sos 50 files de graes de mármol, anguaño tien capacidá pa 45.000 espectadores.
Allugamientu
[editar | editar la fonte]#Atopar nel centru d'Atenes, nel distritu de Pangrati al este del Xardín Nacional d'Atenes y el Zappeion, al oeste del barriu residencial Pangrati y ente dos #colina cubiertes de pinos de Ardettos y Agra. Hasta la década de 1950, el Ríu Ilissos corrió frente a la entrada del estadiu, y la primavera de Kallirrhoe, el santuariu de Pankrates (héroe local) y cerca de lo que foi'l ximnasiu públicu Cinosargo.
La instalación deportiva #atopar na Avenida Vasileos Konstantinou, y axacente a ella atopa'l club de tenis d'Atenes, la pista d'atletismu Ethnikos, la piscina de la Federación, los restos del Templu Olímpicu de Zeus, y la Puerta d'Adriano.
Eventos celebraos
[editar | editar la fonte]Nos últimos años, l'estadiu foi de cutiu utilizáu pa honrar el regresu victoriosu de los atletes griegos, sobremanera la Seleición de fútbol de Grecia, dempués de la so victoria na Eurocopa 2004 y la ceremonia d'inauguración de los Campeonatu Mundial d'Atletismu de 1997, nun conceutu pol compositor Vangelis.
Nos Xuegos Olímpicos d'Atenes 2004, l'Estadiu Panathinaiko foi sede de la competencia de tiru con arcu, y la final d'atletismu
Conciertos
[editar | editar la fonte]En rares ocasiones, l'estadiu foi utilizáu como un llugar pa les actuaciones musicales. Ente los que se #destacar tán Bob Dylan, Depeche Mode, Tina Turner, Metallica, Black Sabbath y Sákis Rouvás.
En setiembre de 2008, l'estadiu foi sede de la fiesta de llanzamientu de MTV Grecia, con Real, REM y Gabriella Cilmi.
El 1 de xunetu de 2009, l'artista Sakis Rouvas fizo historia, con un conciertu benéficu con entraes escoses, pal mediu ambiente (coincidiendo col primer día ensin fumar en Grecia), con una audiencia de 50 000, la mayor audiencia de la hestoria nel estadiu, pa un eventu musical y uno de los conciertos más grande de tolos tiempos, por un artista griegu.
Conmemoraciones
[editar | editar la fonte]L'estadiu Panatenaico foi escoyíu como'l motivu principal de la moneda de coleicionista d'altu valor del euru, los 100 € griegos de la moneda conmemorativa del estadiu Panatenaico, acuñada en 2003 pa conmemorar los Xuegos Olímpicos de 2004. Nel anverso de la moneda, l'estadiu ta representáu. Tamién foi utilizada pa los Xuegos Olímpicos de Beixín 2008.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ David C. Young, The Modern Olympics – A Struggle for Revival, published by The Johns Hopkins University Press in 1996, ISBN 0-8018-5374-5
- ↑ 1896 Summer Olympics official report. Volume 2. páxs. 31–49.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Predecesor: Nengún |
Estadiu olímpicu: Atenes 1896 |
Socesor: Vélodrome de Vinncenes París 1900 |