Hopp til innhald

Eurovision Song Contest 1995

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Eurovision Song Contest 1995
Dato
Vertskap
Stad
Point Theatre
Dublin i Irland
Programleiar(ar)
Mary Kennedy
Varigskap
Opningsnummer
Pausenummer
Bidrag
Attende
Belgia
Danmark
Israel
Slovenia
Tyrkia
Ikkje med
Estland
Finland
Litauen
Nederland
Romania
Slovakia
Sveits
Kart
Røysting
Vinnar
Noreg med «Nocturne» av Secret Garden
Eurovision Song Contest
1994 1996

Eurovision Song Contest 1985 var den 40. utgåva av Eurovision Song Contest, den årlege songtevlinga for medlemslanda av organisasjonen EBU. Tevlinga blei arrangert av den irske kringkastaren RTÉ, og finalen fann stad laurdag 13. mai 1995 i Point Theatre i Dublin i Irland. Dette var tredje året på rad at Irland arrangerte finalen etter å ha vunne tevlinga i 1992, 1993 og 1994. Programleiar var den irske journalisten Mary Kennedy.

EBU justerte ned talet på deltakarland frå 25 til 23 for å sikre seg om at programmet ikke overskred tre timar. Dei sju dårlegaste plasserte landa i 1994 måtte difor stå over tevlinga dette året: Estland, Finland, Litauen, Nederland, Romania, Slovakia og Sveits, som mista sin fyrste finale i tevlinga si historie.

Etter ei tett avrøysting vann Noreg sin andre siger, denne gongen med gruppa Secret Garden og songen «Nocturne». Vinnarlåten var komponert av Rolf Løvland, som også hadde skrive «La det swinge», den fyrste vinnarlåten til Noreg frå 1985. «Nocturne» gjorde seg merka ved å vere nærmast instrumental. Teksten bestod berre av 24 ord, skrivne av Petter Skavlan. Spania kom på andreplass, medan Sverige blei nummer tre, Frankrike nummer fire og Danmark nummer fem. Med det enda Skandinavia på topp fem for fyrste og førebels einaste gong i historia. Dette var siste gongen på 26 år at ingen av songane i topp tre blei framførte på engelsk; fyrst i 2021 skjedde dette igjen.

Etter å ha vunne Eurovision Song Contest i 1994 var Irland og RTÉ vertskap for tredje året på rad. EBU vedtok dette året at talet på deltakarland skulle reduserast frå 25 til 23 for å unngå at sendinga oversteig tre timar.[1] Dette innebar samstundes at sju land måtte stå over på grunn av dårlig plassering året før: Litauen, Estland, Nederland, Finland, Romania, Sveits og Slovakia. Italia stod også dette året over tevlinga, det same gjorde Luxembourg. Italia kom først tilbake for eitt år i 1997 og sidan frå 2011, medan Luxembourg deltok ikkje i tevlinga igjen før i 2024. Dåverande Republikken Makedonia vurderte å debutere i tevlinga, men trekte seg ein tid før frista. Landet debuterte fyrst i 1998, etter at dei ikkje klarte å kvalifisere seg i 1996.

RTÉ valde nok ein gang å arrangere Eurovision Song Contest i konsertlokalet Point Theatre i Dublin, same stad som året før. Til å leie programmet valde kringkastaren Mary Kennedy, ein kjend irsk programleiar, nyheitsopplesar og skribent.

Etter å ha arrangert Eurovision Song Contest både i 1993 og 1994, ønskte RTÉ å halde kostnadane nede. Budsjettet for tevlinga var på 2,3 millionar irske pund – godt over 20 millionar norske kroner. Dette var rundt 3 millionar meir enn det kosta å produsere finalen året før.[2][3] Sendinga blei overført til 47 land med eit potensielt publikum på 300 millionar sjåarar.[2]

Programmet opna med ein kortfilm med bilete av det moderne Irland. Deretter blei 40-årsjubileet til Eurovision Song Contest markert med ein fire minutter lang kavalkade frå historia til tevlinga. Etter kavalkaden kom programleiar Mary Kennedy gåande ned ein lyssett trappekonstruksjon som blei avdekka ved å trekkje bort to store sceneteppe. Anført av fyrverkeri og eit jublande publikum i Point Theatre, ønskte Kennedy sjåarane og dei 3000 publikummarane i salen velkomen på irsk, fransk og engelsk.

Dette var tredje året på rad at Irland arrangerte finalen, eit faktum Kennedy ikkje lot gå umerka hen då ho ønskte velkommen på følgjande måte: «RTÉ er glade for – igjen – å kunne ønske deg velkommen til Point Theatre, til det som nærmast har blitt den årlege Eurovision Song Contest frå Irland!»[4]

Konsertorkesteret til RTÉ, under leiing av Noel Kelehan, akkompagnerte de 23 deltakerlåtane. Startrekkjefølgja var avgjord ved loddtrekking, og Polen starta, medan Hellas avslutta. Noreg trekte startnummer fem. Kvart bidrag blei introduserte med ein såkalla postkortfilm som viste artisten frå det respektive landet på ulike stader i Irland.

Det var stor spennvidde i sjanger blant deltakerlanda dette året. Frå Noreg sin keltisk-inspirerte instrumentallåt, til ordinære poplåtar, balladar og til hiphop-låten «Love City Groove» frå Storbritannia. Dette var fyrste gongen hiphop og rap var representert i Eurovision Song Contest. Det britiske bidraget enda på ein tiandeplass.

Etter at dei 23 landa hadde framført sine bidrag, presenterte programleiar Mary Kennedy pausenummeret Lumen. Innslaget var ein musikkmedley der fleire kjende irske artistar deltok, blant anna gruppa Clannad og songaren Brian Kennedy som sjølv skulle representere Irland i tevlinga elleve år seinare.

To av Irlands tidlegare vinnarar, Dana (1970) og Johnny Logan (1980 og 1987), var blant gjestene i salen. Logan hadde også bursdag på denne dagen, noko som enda med at publikum song bursdagssongen for ham, akkompagnert av det irske konsertorkesteret.

Det norske bidraget

[endre | endre wikiteksten]
Rolf Løvland og Fionnuala Sherry utgjer Secret Garden.

Det norske bidraget, «Nocturne», blei framført av gruppa Secret Garden. Songen var komponert av frontfiguren i Secret Garden, Rolf Løvland. NRK hadde invitert Løvland til å sende inn eit bidrag til den norske finalen. Resultatet blei «Nocturne», ein song som skilde seg ut ved å vere nærmast instrumental. Teksten bestod av kun 24 ord, skriven av Petter Skavlan. Dette året arrangerte NRK semifinaleduellar i forkant av finalen, og «Nocturne» klarte med hårfin margin å kvalifisere seg til finalen 1. april. I finalen vann songen ein klar siger.

Utdjupande artiklar for dette emnet er Melodi Grand Prix 1995 og Nocturne av Secret Garden.

Secret Garden består av Rolf Løvland og den irske musikaren Fionnuala Sherry. Både i den norske og internasjonale finalen var duoen forsterka med songaren Gunnhild Tvinnereim, kjend frå Oslo Gospel Choir, fløytespelaren Hans Fredrik Jacobsen og den svenske harpespelaren Åsa Jinder. Geir Lanslet dirigerte for Noreg.

Annette Groth kommenterte finalen for NRK Fjernsynet, medan Stein Dag Jensen og Jahn Teigen kommenterte for NRK P1.[5][6] Sverre Christophersen las dei norske jurypoenga for 18. og siste gong. Christophersen las dei norske jurypoenga for fyrste gong i 1964 og kommenterte også Eurovision Song Contest i 1966, 1969 og 1971.[7] Det norske bidraget fekk til saman 148 poeng og vann Eurovision Song Contest med god margin. Dette var Noregs – og Rolf Løvlands – andre siger i tevlinga. Den fyrste kom i 1985, då Bobbysocks vann med «La det swinge».

Avrøysting og resultat

[endre | endre wikiteksten]

Kvart land hadde ei jurygruppe med 16 medlemmar mellom 16 og 60 år som dømde songane frå dei andre landa med poeng frå 1 til 5. Deretter summerte jurysekretæren saman poenga. Songen som fekk flest jurypoeng, blei tildelt 12 poeng frå den nasjonale jurygruppa. Andreplassen fekk 10, tredjeplassen 8, fjerdeplassen 7 og så vidare ned til tiandeplassen som fekk 1 poeng. Altså gav kvar jurygruppe 12, 10 og 8–1 poeng til sine ti favorittsongar. Det var ikkje lov å røyste på bidraget frå sitt eige land. Oppsynsmann for avrøystinga var Christian Clausen frå EBU. Deltakarlanda hadde kvar sin talsperson som las opp poenga frå den nasjonale jurygruppa via satellitt på direkten under avrøystinga. 

Skandinavia skulle vise seg å gjere det sterkt i tevlinga. Sverige tok ei klar leiing tidleg i avrøystinga, men både Noreg og Danmark tok etter kvart innpå. Etter at sju land hadde gjeve poeng, leia Sverige med 54 poeng, medan Noreg hadde 51 og Danmark hadde 49 poeng. Då ti land hadde røysta, leia Noreg med 67 poeng, mot Sverige sine 63 og Danmark sine 62. Etter dette byrja Norge å dra i frå, medan Spania rykka opp til ein andreplass. Til slutt var den norske leiinga så stor at ingen kunne ta igjen «Nocturne». Noreg vant til slutt komfortabelt med 148 poeng – 29 poeng meir enn Spania. Sverige blei nummer tre, medan Danmark enda på femteplass. Det norske bidraget fekk tolv poeng frå seks land: Hellas, Island, Polen, Portugal, Russland og Tyrkia.

På førehand var vertsnasjonen Irland blant favorittane, men det irske bidraget blei berre nummer 14 av 23 – eit av dei svakaste plasseringane til Irland til då. Pressen spekulerte på om den irske kringkastaren, RTÉ, hadde plukka ut en dårlegare song dette året for å sleppe å arrangere tevlinga for fjerde gongen på rad. Spekulasjonane har aldri blitt korkje stadfesta eller avkrefta.[8] Irland fekk likevel ein indirekte siger, sidan fiolinisten i Secret Garden, Fionnuala Sherry, er irsk. Irland skulle i tillegg vinne tevlinga på ny det påfølgjande året.

Den andre norske sigeren

[endre | endre wikiteksten]

På førehand var Sverige, Slovenia, Irland og Spania dei store favorittane til å vinne, ifølgje britiske og irske veddemålsbyrå.[9] Noreg var rekna som ein utfordrar og låg på femte-, sjetteplass og heilt nede på tiandeplass dagen før finalen.[10] «Nocturne»-komponist og frontfiguren i Secret Garden, Rolf Løvland, var derimot langt meir sikker på siger. På finaledagen laurdag 13. mai gjekk ein sigersikker Løvland ut i Aftenposten og VG og nærmast garanterte norsk sigere. «Norge vinner! Det er helt sikkert. Grunnen er at vi har den beste melodien», sa Løvland til VG. Han hadde same «gode følelse» som i 1985, då han og Bobbysocks vann tevlinga med «La det swinge».[11]

Løvland fekk også rett, for Noreg vann med 148 poeng – inkludert 12 poeng frå seks land. Dette var den andre sigeren til Noreg, og han braut kjeda av irske sigrar som hadde strekt seg over tre år: 1992, 1993 og 1994.

« La dagen få sin hvile nå
Og natten vil våke for den
Nocturne

Se mørket må engang forgå
Så natten kan føde en dag
»

Den norske vinnarsongen var kontroversiell fordi han var nærmast instrumental. Refrenget bestod av kun 24 ord, noko som fekk blant anna Belgia og Sverige til protestere.[13] Svenskane hadde på førehand hatt store forventningr til at Jan Johansen og songen «Se på mig» skulle vinne. I staden enda Sverige på tredjeplass, og svensk presse uttrykte stor misnøye etter den norske sigeren. Den svenske jurygruppa gav heller ingen poeng til «Nocturne». Den svenske avisa Aftonbladet meinte vinnarlåten aldri ville bli nokon hit. «Kor skal man spele han? Det er mogleg at han kanskje blir eit populært innslag i gravferd», skreiv kommentator i Aftonbladet Annika Sundbaum-Melin.[14] Andre svenske aviser kalla sigeren ein «parodi» og «skandale».[15]

Nokre dagar etter finalen hevda også det belgiske gatebandet Meghan at «Nocturne» var eit plagiat av bandets eigen melodi «Fantasia». Men det belgiske bandet var delt i synet på om det virkeleg dreide seg om plagiati, og Meghan forfølgde aldri saka.[16] Tysdagen etter finalen avviste EBU også protestane frå Belgia og Sverige, og «Nocturne» blei ståande som vinnar av tevlinga.[17]

Deltakarar

[endre | endre wikiteksten]

Liste over deltakarane og det offisielle resultatet.[18] Tabellen er rangert etter startrekkjefølgje, plasseringa og poengsummen er i kolonnane til høgre.

Startnr. Land Artist Sang Språk Plass Poeng
01 Polen Justyna Steczkowska «Sama» Polsk 18 15
02 Irland Eddie Friel «Dreamin'» Engelsk 14 44
03 Tyskland Stone og Stone «Verliebt in dich» Tysk 23 1
04 Bosnia-Hercegovina Davorin Popović «Dvadeset prvi vijek» Bosnisk 19 14
05 Noreg Secret Garden «Nocturne» Norsk 1 148
06 Russland Filipp Kirkorov «Kolybelnaja dlja vulkana»
(Колыбельная для вулкана)
Russisk 17 17
07 Island Bo Halldórsson «Núna» Islandsk 15 31
08 Austerrike Stella Jones «Die Welt dreht sich verkehrt» Tysk 13 67
09 Spania Anabel Conde «Vuelve conmigo» Spansk 2 119
10 Tyrkia Arzu Ece «Sev!» Tyrkisk 16 21
11 Kroatia Magazin og Lidija Horvat-Dunjko «Nostalgija» Kroatisk 6 91
12 Frankrike Nathalie Santamaria «Il me donne rendez-vous» Fransk 4 94
13 Ungarn Csaba Szigeti «Új név a régi ház falán» Ungarsk 22 3
14 Belgia Frédéric Etherlinck «La voix est libre» Fransk 20 8
15 Storbritannia Love City Groove «Love City Groove» Engelsk 10 76
16 Portugal| Tó Cruz «Baunilha e chocolate» Portugisisk 21 5
17 Kypros Aléxandros Panají «Sti fotiá» (Στη φωτιά) Gresk 9 79
18 Sverige Jan Johansen «Se på mig» Svensk 3 100
19 Danmark Aud Wilken «Fra Mols til Skagen» Dansk 5 92
20 Slovenia Darja Švajger «Prisluhni mi» Slovensk 7 84
21 Israel Liora «Amen» (אמן) Hebraisk 8 81
22 Malta Mike Spiteri «Keep Me in Mind» Engelsk 10 76
23 Hellas Elína Konstantopoúlou «Pia prosevkhí» (Ποια προσευχή) Gresk 12 68


Poengtavle

[endre | endre wikiteksten]

Tavla er ordna etter røysterekkjefølgja i finalen.[19]

Deltakarland Poenggjevande land Sum Plass
Polen 4 6 1 1 3 15 18
Irland 1 5 1 5 3 3 5 1 10 1 5 4 44 14
Tyskland 1 1 23
Bosnia-Hercegovina 3 8 3 14 19
Noreg 12 10 4 1 12 12 4 12 10 6 5 4 12 7 2 7 10 6 12 148 1
Russland 10 6 1 17 17
Island 6 2 3 4 2 6 8 31 15
Austerrike 2 3 6 4 8 4 10 5 2 4 10 2 7 67 13
Spania 8 2 6 8 5 8 10 7 2 12 8 7 10 12 8 6 119 2
Tyrkia 2 5 1 2 3 1 7 21 16
Kroatia 3 10 7 10 1 7 4 5 12 4 12 5 91 6
Frankrike 7 5 8 6 8 10 2 3 10 6 1 2 3 6 8 7 2 94 4
Ungarn 2 1 3 22
Belgia 1 7 8 20
Storbritannia 5 1 4 1 12 12 7 7 10 5 7 5 76 10
Portugal 4 1 5 21
Kypros 1 3 5 4 2 5 1 12 8 3 8 5 4 6 4 8 79 9
Sverige 10 12 12 2 8 6 4 8 1 3 6 8 4 12 1 3 100 3
Danmark 3 7 7 3 12 10 7 7 6 3 3 6 12 6 92 5
Slovenia 4 8 5 6 7 1 3 2 8 10 5 3 7 3 2 10 84 7
Israel 10 7 8 6 4 5 4 12 8 2 10 5 81 8
Malta 4 2 12 2 10 10 12 6 7 6 1 4 76 10
Hellas 6 5 8 7 5 2 3 12 2 8 10 68 12

Kvart land gav 12 poeng til sin favoritt. Under er ei oversikt over alle 12-poengarane som blei gjevne under avrøystinga.

Tal Mottakarland 12 poeng frå
6 Noreg Hellas, Island, Polen, Portugal, Russland, Tyrkia
3 Kroatia Malta, Slovenia, Spania
Sverige Danmark, Irland, Tyskland
2 Danmark Norge, Sverige
Malta Bosnia-Hercegovina, Kroatia
Spania Belgia, Israel
Storbritannia Austerrike, Frankrike
1 Hellas Kypros
Israel Storbritannia
Kypros Ungarn

Dirigentar

[endre | endre wikiteksten]

Mens Noel Kelehan var sjefdirigent, hadde dei fleste landa med sin eigen dirigent. Under er ei liste over dirigentane til deltakerlanda, lista etter startrekkjefølgja.[20]

  1. Polen – Noel Kelehan
  2. Irland – Noel Kelehan
  3. Tyskland – Hermann Weindorf
  4. Bosnia-Hercegovina – Sinan Alimanović
  5. Noreg – Geir Langslet
  6. Russland – Mikhail Finberg
  7. Island – Frank McNamara
  8. Austerrike – Michael F. Kienzl
  9. Spania – Eduardo Leyva
  10. Tyrkia – Melih Kibar
  11. Kroatia – Stipica Kalogjera
  12. Frankrike – Michel Bernholc
  13. Ungarn – Miklós Malek
  14. Belgia – Alec Mansion
  15. Storbritannia – Mike Dixon
  16. Portugal – Thilo Krassman
  17. Kypros – Jórgos Theofánous
  18. Sverige – Anders Berglund
  19. Danmark – Frede Ewert
  20. Slovenia – Jože Privšek
  21. Israel – Gadi Goldman
  22. Malta – Ray Agius
  23. Hellas – Kharis Andreadis


Kommentatorar og poengopplesarar

[endre | endre wikiteksten]

Poengopplesarar

[endre | endre wikiteksten]

Kvart land hadde ein talsperson som las opp poenga frå sitt lands jurygruppe på engelsk eller fransk over satellitt.[21] Under er talspersonane i same rekkkefølgje som under avrøystinga.

  1. Polen – Jan Chojnacki
  2. Irland – Eileen Dunne
  3. Tyskland – Carmen Nebel
  4. Bosnia-Hercegovina – Diana Grković-Foretić
  5. Noreg – Sverre Christophersen
  6. Russland – Marina Danielian
  7. Island – Áslaug Dóra Eyjólfsdóttir
  8. Austerrike – Tilia Herold
  9. Spania – Belén Fernández de Henestrosa
  10. Tyrkia – Ömer Önder
  11. Kroatia – Daniela Trbović[22]
  12. Frankrike – Thierry Beccaro[23]
  13. Ungarn – Katalin Bogya
  14. Belgia – Marie-Françoise Renson[23]
  15. Storbritannia – Colin Berry[24]
  16. Portugal – Serenella Andrade
  17. Kypros – Andréas Iakovídis
  18. Sverige – Björn Hedman[25]
  19. Danmark – Bent Henius[26]
  20. Slovenia – Miša Molk
  21. Israel – Daniel Pe'er
  22. Malta – Stephanie Farrugia
  23. Hellas – Fotini Giannoulatou[27]


Kommentatorar og sendingar

[endre | endre wikiteksten]

Dei fleste landa som overførte finalen, hadde kommentatorar som formidla informasjon og hendingar direkte til sjåarane. Oversikt over kommentatorar under Eurovision Song Contest 1995:[28]

Kommentatorar og sendingar i deltakarlanda
Land Kringkastar Kanal Kommentator(ar)
Austerrike ORF ORF 1 Ernst Grissemann[29]
Belgia BRTN BRTN TV1 André Vermeulen[30]
RTBF RTBF1 Jean-Pierre Hautier[31]
Bosnia-Hercegovina RTV BiH TVBiH Ismeta Dervoz-Krvavac
Danmark Danmarks Radio DR TV Jørgen de Mylius[32]
Frankrike France Télévision France 2 Olivier Minne[31]
Hellas ERT ET1 Dafni Bokota[33]
Irland RTÉ RTÉ 1 Pat Kenny
RTÉ Radio 1 Larry Gogan
Island RÚV Sjónvarpið Jakob Frímann Magnússon[34]
Israel IBA Kanal 1 Ingen kommentator
Kroatia HRT HRT 1 Aleksandar Kostadinov[35]
Kypros RIK RIK 1 Evi Papamikhail[36]
Malta PBS TVM Enzo Gusman
Noreg NRK NRK Fjernsynet Annette Groth[5]
NRK P1 Stein Dag Jensen og Jahn Teigen[6]
Polen TVP TVP1 Artur Orzech[37]
Portugal RTP Canal 1 Ana do Carmo[38]
Russland ORT ORT Ingen kommentator[39]
Slovenia RTVSLO SLO1 Damjana Golavšek[40]
Spania TVE La Primera José Luis Uribarri[41]
Sverige SVT TV2 Pernilla Månsson og Kåge Gimtell[42]
SR SR P3 og SR P4 Claes-Johan Larsson og Lisa Syrén[43]
Storbritannia BBC BBC1 Terry Wogan[44]
BBC Radio 2 Ken Bruce[45]
Tyrkia TRT TRT 1 Bülend Özveren
TRT Radyo 3 Canan Kumbasar
Tyskland ARD Erstes Deutsches Fernsehen Horst Senker[46]
Deutschlandfunk/NDR Radio 2 Peter Urban
Ungarn MTV MTV1 István Vágó[47]
Kommentatorar og sendingar i ikkje-deltakande land
Land Kringkastar Kanal Kommentator
Australia SBS SBS TV Ukjend kommentator, sendt i opptak dagen etter[48]
Estland Eesti Televisioon ETV Jüri Pihel[49]
Finland Yle Yle TV1 Erkki Pohjanheimo og Olli Ahvenlahti[50]
Yle Radio Suomi Iris Mattila og Ossi Runne
FR Jugoslavia RTS RTS 3K Mladen Popović[51]
Nederland NOS Nederland 3 Paul de Leeuw[52]
Det nordmakedonske flagget Makedonia MRT MTV 1 Vlado Janevski
Sveits TV DRS Schweiz 4 Heinz Margot[29][53]
TSR Suisse 4 Jean-Marc Richard[29][53]
TSI Svizzera 4 Joanne Holder[29][53]
  1. «Eurovision Song Contest Dublin 1995». eurovision.tv. 2017. Henta 18. august 2017. 
  2. 2,0 2,1 Henriksen, Arve (12. mai 1995). «Irsk TV-rekord». Aftenposten. 
  3. «Med en halv milliard seere». Bergens Tidende. 12. mai 1995. 
  4. Terry Wogan (13. mai 1995). «Eurovision Song Contest – britisk kommentar». BBC/RTÉ/EBU via YouTube. Henta 17. november 2017. 
  5. 5,0 5,1 Bakkemoen, Kurt (13. mai 1995). «De loser deg gjennom GP-kvelden». Verdens Gang. s. 61. 
  6. 6,0 6,1 «NRK P1 1995.05.13 : programrapport». urn.nb.no. Nasjonalbiblioteket/ NRK Radio. s. 36. Henta 18. august 2017. 
  7. «Sverre Christophersen». IMDb. Henta 18. august 2017. 
  8. O'Connor, John Kennedy (2007). The Eurovision Song Contest: The Official History. UK: Carlton Books. s. 140. ISBN 978-1-84442-994-3. 
  9. «Norge klatrer». VG. 13. mai 1995. s. 58. 
  10. Nærø, Sturle Scholz (13. mai 1995). «Skråsikker Løvland: – Vi vinner!». Aftenposten. s. 2. 
  11. Nodeland, Erik (13. mai 1995). «Løvland lover norsk seier!». VG. s. 58. 
  12. «Nocturne – lyrics». The Diggiloo Thrush. Henta 3. januar 2017. 
  13. «Protest mot norsk vinnermelodi». Norsk Telegrambyrå. 14. mai 1995. 
  14. «Sverige sutrer etter norsk GP-seier». Norsk Telegrambyrå. 14. mai 1995. 
  15. Gimnes, Lasse (15. mai 1995). «Sura bror». VG. s. 12. 
  16. Østbø, Stein (16. mai 1995). «– Plagiat!». VG. s. 50. 
  17. «NRK arrangerer Melodi Grand Prix». Norsk Telegrambyrå. 16. mai 1995. 
  18. «Final of Dublin 1995 - Eurovision Song Contest». eurovision.tv. Henta 14. september 2022. 
  19. «Eurovision Song Contest 1995 – Scoreboard». eurovision.tv. Arkivert frå originalen 19. august 2017. Henta 18. august 2017. 
  20. «And the conductor is …». And the Conductor Is. Henta 23. april 2017. 
  21. «How the Eurovision Song Contest works | Eurovision Song Contest». eurovision.tv (på engelsk). 18. mai 2019. Arkivert frå originalen 31. mai 2022. Henta 4. oktober 2022. 
  22. «Pogledaj temu - SPOKESPERSONS». Forum.hrt.hr. 29. februar 2008. Arkivert frå originalen 14. mars 2012. Henta 10. august 2012. 
  23. 23,0 23,1 «Concours Eurovision de la Chanson • Consulter le sujet - Porte-paroles des jurys des pays francophones». Eurovision.vosforums.com. Arkivert frå originalen 13. november 2019. Henta 10. august 2012. 
  24. Roxburgh 2020, s. 210–228.
  25. Thorsson & Verhage 2006, s. 254–255.
  26. «Forside». esconnet.dk. Arkivert frå originalen 24. mars 2012. Henta 10. august 2012. 
  27. «Εκφωνητές της ΕΡΤ για τις ψήφους της Ελλάδας στην EUROVISION - Page 3». Retromaniax.gr. Arkivert frå originalen 11. september 2012. Henta 10. august 2012. 
  28. «Eurovision Song Contest 1995 – full cast». Henta 18. august 2017. 
  29. 29,0 29,1 29,2 29,3 «Freiburger Nachrichten 13. Mai 1995 — e-newspaperarchives.ch». www.e-newspaperarchives.ch (på tysk). Henta 27. oktober 2022. 
  30. «Hasselt 2005: Jarige André Vermeulen verzorgt commentaar met Ilse Van Hoecke –». Eurosong.be. 25. oktober 2005. Henta 10. august 2012. 
  31. 31,0 31,1 Christian Masson. «1995 – Dublin». Songcontest.free.fr. Henta 10. august 2012. 
  32. «Danske kommentatorer og pointsoplæsere». Esconnet.dk. Arkivert frå originalen 24. mars 2012. Henta 21. april 2012. 
  33. «Η Δάφνη Μπόκοτα και η EUROVISION (1987–2004)». Retromaniax.gr. Arkivert frå originalen 12. september 2012. Henta 10. august 2012. 
  34. Háskólabókasafn, Landsbókasafn Íslands - Tímarit.is (11. mai 1995). «Dagskrá – laugurdagur 13/5». timarit.is (på islandsk). Morgunblaðið. s. 1, 4. Henta 27. oktober 2022. 
  35. «Pogledaj temu – POVIJEST EUROSONGA: 1956–1999 (samo tekstovi)». Forum.hrt.hr. 15. mai 2009. Arkivert frå originalen 14. mars 2012. Henta 10. august 2012. 
  36. Savvidis, Christos (OGAE Cyprus)
  37. «Zobacz temat - Eurowizyjna gra». Eurowizja.Com.Pl. Arkivert frå originalen 23. mars 2012. Henta 10. august 2012. 
  38. «Comentadores Do ESC - escportugalforum.pt.vu | o forum eurovisivo português». 21595.activeboard.com. Arkivert frå originalen 21. april 2012. Henta 10. august 2012. 
  39. «"ЕВРОВИДЕНИЕ" НАКОНЕЦ-ТО ПОКИНУЛО ИРЛАНДИЮ : - © Газета «Музыкальная правда» - 11 - Издательский Дом «Новый Взгляд» - Издательский Дом «Новый Взгляд» -». Издательский Дом «Новый Взгляд» (på russisk). Henta 27. oktober 2022. 
  40. «Gorenjski glas» (PDF). Gorenjski glas. 12. mai 1995. s. 16. Arkivert frå originalen (PDF) 20. juli 2022. Henta 27. oktober 2022. 
  41. «Pogledaj temu - Eurosong komentatori». Forum.hrt.hr. Arkivert frå originalen 14. mars 2012. Henta 10. august 2012. 
  42. «Infosajten.com». Infosajten.com. Arkivert frå originalen 18. juli 2012. Henta 10. august 2012. 
  43. Thorsson, Leif; Verhage, Martin (2006). Melodifestivalen genom tiderna : de svenska uttagningarna och internationella finalerna. Premium Publishing. s. 254–255. ISBN 91-89136-29-2. 
  44. «Eurovision Song Contest – BBC One». genome.ch.bbc.co.uk. BBC Programme Index. Henta 27. oktober 2022. 
  45. BBC Programme Index (13. mai 1995). «The Eurovision Song Contest – BBC Radio 2». genome.ch.bbc.co.uk. Henta 27. oktober 2022. 
  46. «Eurovision Song Contest 1995». Ecgermany.de. Henta 10. august 2012. 
  47. «Televízió – szombat május 13». Rádió és TeleVízió újság (på ungarsk). MTVA Archívum. 8. mai 1995. Arkivert frå originalen 23. juli 2022. Henta 27. oktober 2022. 
  48. «The Canberra Times (ACT : 1926 - 1995) - 14 mai 1995 - p30». Trove (på engelsk). Henta 27. oktober 2022. 
  49. «Post : rahva tõeline hääl 13 mai 1995 — DIGAR Eesti artiklid». dea.digar.ee. Henta 27. oktober 2022. 
  50. «Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila». Viisukuppila.fi. Henta 10. august 2012. 
  51. «Nostalgični RTV press clipping». rtvforum.net. Arkivert frå originalen 29. september 2015. Henta 2. september 2015. 
  52. «Welkom op de site van Eurovision Artists». Eurovisionartists.nl. Henta 10. august 2012. 
  53. 53,0 53,1 53,2 «Programmes TV – Samedi 13 mai». Ringier – Scriptorium digitalt bibliotek. Cheseaux-sur-Lausanne: TV8. 11. mai 1995. s. 12–16. Henta 27. oktober 2022.