Filip Meirhaeghe
| Filip Meirhaeghe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Filip Meirhaeghe op het startpodium van Omloop het Volk in 2007.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Persoonlijke informatie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Volledige naam | Filip Meirhaeghe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Geboortedatum | 5 maart 1971 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Geboorteplaats | Gent | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Nationaliteit | .svg?lang=nl){kind=small} Belgische
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sportieve informatie | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Discipline(s) | _pictogram.svg?lang=nl){kind=small} Mountainbiken
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Specialisatie(s) | Crosscountry | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Olympische Spelen | 2000 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Medailles | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Officiële website | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Filip Meirhaeghe (Gent, 5 maart 1971) is een Belgisch voormalig mountainbiker en lokaal politicus voor Open Vld.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Op de Olympische Zomerspelen 2000 in Sydney won hij een zilveren medaille.[1][2] In 2002 won hij de eindzege in de Wereldbeker[3] en in 2003 werd hij wereldkampioen.[4] Bij de Wereldbeker mountainbike in Mont-Saint-Anne (Canada) die Meirhaeghe won, werd hij betrapt op het gebruik van het verboden stimulerend middel epo.[5][6][7] Hij werd 15 maanden geschorst[8][9], maar maakte zijn rentree op 19 februari 2006 tijdens de strandrace van Oostduinkerke.[10] In 2007 reed hij voor de ploeg Landbouwkrediet-Colnago. Op 3 mei 2009 reed hij in Houffalize zijn laatste WB-wedstrijd mountainbike.[11]
Bij de Wielerbond coacht hij de MTB-jongeren en voor Emolife Belgium cvba is hij projectleider van allerlei MTB evenementen voor het goede doel. Zo begeleidde hij de Senegal Classic voor Vredeseilanden en de Duchenne Heroes in België, ten voordele van het onderzoek naar een behandeling van de spierdystrofie van Duchenne, die jongetjes treft. In 2016 werd hij bondscoach van de Belgische mountainbikers.[12]
Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 stond Meirhaeghe in Maarkedal op de vijfde plaats op de kieslijst van 'Maarkedal Leeft', een lokale lijst rond Open Vld.[13] Hij werd verkozen en werd aangesteld als schepen van jeugd, sport en financiën.[14] In 2018 was hij bij de gemeenteraadsverkiezingen lijsttrekker voor Open Vld.[15] Hij werd herkozen en bleef schepen. Bij de Vlaamse verkiezingen van 2019 stond hij zesde op de Oost-Vlaamse lijst van Open Vld, maar hij raakte niet verkozen.[16]
Hij bezit het diploma van graduaat Marketing aan de Hogeschool Gent en is de auteur van het boek Positief, uitgegeven door Davidsfonds, waarin hij het verhaal doet vanaf zijn jeugd tot aan zijn positieve plas in de bungalow van het Wereldantidopingagentschap (WADA).[17] Meirhaeghe zet zich ook in voor enkele goede doelen, zoals het Kinderkankerfonds. Hij schreef ook het boek De comeback. In 2012 werd Filip Meirhaeghe winnaar van het tv-programma Eeuwige Roem. In de finale haalde hij het van motorcrosser Stefan Everts en tennisser Kristof Vliegen.
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]Overzicht belangrijkste prestaties
[bewerken | brontekst bewerken]- Belgisch kampioen in 1996, 1998, 2001 en 2006
- Parijs-Roubaix mountainbike in 1997 en 2002
- Wereldkampioenschap in 1998 (brons), 1999 (brons), 2002 (zilver), 2003 (goud)
- Europees kampioen in 2000
- Olympische Spelen van Sydney 2000 (zilver)
- Winnaar wereldbeker in 2002
- Won 11 WB-manches, de laatste op 3 juli in het Canadese Calgary
- Winnaar van de GP Rudy Dhaenens 2006
Mountainbiken
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen | Wereldbeker |  OS |
 WK |
 EK |
 BK |
Overige | Totaal aantal zeges |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1990 | NVT | 78e | Köln, Belveaux | 2 | |||
| 1991 | NVT | 23e | 5e | La Clusaz | 1 | ||
| 1992 | NVT | 15e | Amsterdam | 1 | |||
| 1993 | NVT | 66e | Torla, St-Niklaas, Temse, Tielrode, Zonnegem, Profondville | 6 | |||
| 1994 | NVT | 44e | 5e | 0 | |||
| 1995 | NVT | 26e | 26e | 
|
Amsterdam, Wiltz, Gent, Cairns | 4 | |
| 1996 | DNS | 17e | 6e | 
|
Mol, Brulon, Parijs, Neuchâtel, Herve, Engis | 6 | |
| 1997 | NVT | 10e |
|
Parijs-Roubaix, Luik, Reims, Lommel, Engis, Chimay, Mol | 7 | ||
| 1998 | St. Wendel | NVT | 
|
20e |
|
Langdorp, Ujimi, Engis, Milaan | 6 |
| 1999 | St. Wendel | NVT |
|
15e | Amay, Fujimi, Yerseke | 4 | |
| 2000 | Houffalize, Lausanne | ↑
|
9e | ↑
|
|
Afxentia, Balegem, Lommel, Langdorp, Michelbeke, Kluisberg | 9 |
| 2001 | NVT | 8e | 8e |
|
Albufeira, Monterey, Kluisberg, Vail, De Panne | 6 | |
| 2002 | Mt-St-Anne, Grouse Mountain eindklassement | NVT | ↑
|
13e |
|
Parijs-Roubaix, Thieusies, Kluisberg, Malmedy, Grächen, Fujimi | 8 |
| 2003 | Fort William, Kaprun | NVT | ↑
|
7e | Langdorp, Fujimi | 5 | |
| 2004 | Madrid, Mt-St-Anne, Calgary | DNS | DNS | DNS | DNS | Voroklini, Monterey, Leadville | 6 |
| 2005 | schorsing | ||||||
| 2006 | NVT | 7e |
|
1 | |||
| 2007 | NVT | 25e | 10e |
|
Malmedy | 1 | |
| 2008 | DNF | 42e | DNS |
|
0 | ||
| 2009 | NVT | 19e | DNS | 0 | |||
| Totaal | 11 (1x eindklassement) | 0 | 1 | 1 | 4 | 56' | 73' |
Wegwielrennen
[bewerken | brontekst bewerken]| Jaar | Gent-Wevelgem | Ronde van Vlaanderen | Parijs-Roubaix |
|---|---|---|---|
| 2002 | 35e | ||
| 2003 | 41e | ||
| 2007 | 42e | 33e | |
| 2008 | 90e | 47e | |
| 2009 | 34e |
- Profiel Filip Meirhaeghe, LinkedIn
- (en) Profiel van Filip Meirhaeghe op ProCyclingStats
- (en) Fiche Filip Meirhaeghe, Olympics
- (en) Biographical information Filip Meirhaeghe, Olympedia
- Fiche Filip Meirhaeghe, sportuitslagen.org
- Fiche Filip Meirhaeghe, Cumuleo.be
- Filip Meirhaeghe: 'Mijn epogebruik heeft mij gered, het heeft me leren relativeren', Het Nieuwsblad, 5 januari 2008
- COBBAERT Paul, Ex-wereldkampioen mountainbike Filip Meirhaeghe: “Mijn psycholoog heeft mijn leven gered”, De Zondag, 31 januari 2016
- Filip Meirhaeghe: "Soms loop ik met tranen in de ogen langs het parcours", Knack, 4 september 2018
- VERMEIREN Marc, Voormalig mountainbike-kampioen Filip Meirhaeghe: “Sommigen nemen elke dag een pilletje voor hun hart, ik neem elke dag eentje voor mijn hoofd”, Het Nieuwsblad, 5 oktober 2022
- ↑ Filip Meirhaeghe: met zilver tussen hemel en hel, De Morgen, 25 september 2000
- ↑ FRUYT Hans, Filip Meirhaeghe haalde in 2000 in Sydney zilver: “Pas twaalf jaar later heb ik de olympische ringen laten tatoeëren”, Het Laatste Nieuws, 13 juli 2021
- ↑ Filip Meirhaeghe wint wereldbeker mountainbike, De Standaard, 8 september 2002
- ↑ Filip Merhaeghe wereldkampioen moutainbike, De Standaard, 7 september 2003
- ↑ Filip Meirhaeghe wint in Mont-Sainte-Anne, Mountainbike.nl, 28 juni 2004
- ↑ Filip Meirhaeghe betrapt op epo-gebruik, De Standaard, 29 juli 2004
- ↑ (en) Filip Meirhaeghe out of Olympics for doping, Mountainbike Action,
- ↑ 15 maanden effectieve schorsing voor Filip Meirhaeghe, Het Nieuwsblad, 8 oktober 2004
- ↑ Filip Meirhaeghe viert afscheid (van schorsing), Het Nieuwsblad, 16 januari 2006
- ↑ Mountainbiker Filip Meirhaeghe vierde gisteren zijn rentree op het strand van Oostduinkerke, De Morgen, 20 februari 2006
- ↑ Meirhaeghe rijdt laatste grote wedstrijd mountainbike in Houffalize, De Morgen, 28 april 2009
- ↑ Meirhaeghe wordt nieuwe bondscoach van de mountainbikers, Het Laatste Nieuws, 29 december 2016
- ↑ Filip Meirhaeghe krijgt plek op lijst Open VLD. Het Nieuwsblad (10 juli 2012). Geraadpleegd op 11 juli 2012.
- ↑ Filip Meirhaeghe, vierde schepen. Gemeente Maarkedal. Gearchiveerd op 24 september 2013. Geraadpleegd op 19 maart 2013.
- ↑ Filip Meirhaeghe droomt van burgemeesterssjerp, Het Laatste Nieuws, 22 januari 2018
- ↑ 8.498 voorkeurstemmen voor Filip Meirhaeghe (Open Vld), focus gaat nu terug naar lokale politiek. Het Laatste Nieuws (27 mei 2019). Gearchiveerd op 29 mei 2019. Geraadpleegd op 29 mei 2019.
- ↑ Filip Meirhaeghe schreef boek 'Positief' als therapie, Gazet van Antwerpen, 14 september 2005
| Voorganger: Roland Green |
Wereldkampioen mountainbike 2003 
|
Opvolger: Julien Absalon |
| Voorganger: Erwin Vervecken 1995 |
Belgisch kampioen mountainbike 1996 |
Opvolger: Peter Van Den Abeele 1997 |
| Voorganger: Peter Van Den Abeele 1997 |
Belgisch kampioen mountainbike 1998 |
Opvolger: Roel Paulissen 1999 |
| Voorganger: Roel Paulissen 2000 |
Belgisch kampioen mountainbike 2001 |
Opvolger: Roel Paulissen 2002 |
| Voorganger: Sven Nys 2005 |
Belgisch kampioen mountainbike 2006 |
Opvolger: Sven Nys 2007 |
· 
· 
· · 