Harmony (ISS)

Harmony
Inne nazwy	Node 2
Zaangażowani	Thales Alenia Space ; ESA ; NASA
Rakieta nośna	Discovery (STS-120)
Miejsce startu	Centrum Kosmiczne im. Johna F. Kennedy'ego, USA
	Opis
Komponent stacji	ISS
Typ elementu	łącznik
Konstrukcja bazowa	Unity
	Czas trwania misji
Start	23 października 2007 (15:38 UTC)
Dokowanie	26 października 2007
	Wymiary
Długość	7,4 m
Średnica	4,4 m
Masa całkowita	14 288 kg
Pojemność hermetyzowana	75,5 m3

Harmony (Node 2) – jeden z trzech modułów spełniających funkcję korytarzy łączących ze sobą inne, laboratoryjne moduły Międzynarodowej Stacji Kosmicznej^[1].

Node 2 skonstruowany przez Europejską Agencję Kosmiczną dla NASA, stanowi rozgałęźnik pomiędzy trzema modułami: amerykańskim Destiny, europejskim Columbusem i japońskim Kibō.

Ma kształt walca z sześcioma węzłami połączeniowymi^[1]. W stosunku do bliźniaczego Node 1 (Unity) jest niewiele dłuższy, jednocześnie ma taką samą średnicę^[1]. Harmony posiada na pokładzie regały zawierające instrumenty odpowiedzialne za przetwarzanie energii elektrycznej i przesyłanie jej do modułów JEM "Kibō" i Columbus^[1].

Harmony został umieszczony na orbicie w październiku roku 2007 w ramach misji STS-120 wahadłowca Discovery (misja montażowa 10A). Podczas misji, poprzez jeden ze swych węzłów horyzontalnych, Harmony przyłączony został tymczasowo do modułu Unity^[2]. 14 listopada 2007 moduł został przemieszczony i podłączony do laboratorium Destiny^[2]. Z kolei do drugiego głównego węzła horyzontalnego podłączony został PMA-2 (Pressurized Mating Adapter 2). Do pozostałych dwóch horyzontalnych portów dołączone są japońskie laboratorium JEM Kibō oraz europejskie laboratorium Columbus. Do górnego węzła miał być przyłączony anulowany moduł CAM^[1], w 2015 przyłączono do niego adapter cumowniczy PMA-3. Dolny węzeł używany jest jako wejście do kontenerów MPLM (do 2011 ze względu na wycofanie promów kosmicznych), pojazdów HTV Kounotori, jest również miejscem dokowania statków Cygnus i Dragon.

Na podstawie porozumienia pomiędzy NASA i ESA, Node 2 zbudowała włoska spółka Alenia Spazio (obecnie Thales Alenia Space), w swoim ośrodku w Turynie.

Dane techniczne^[2]

Długość: 7,067 m
Średnica: 4,216 m
Masa startowa: 14 500 kg
Masa na orbicie: 14 787 kg

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Moduły stacji. [w:] International Space Station [on-line]. [dostęp 2014-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-16)]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c Node-2. [w:] International Space Station ESA-HSO-COU-005 [on-line]. ESA. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

opis Node 2 na stronie ESA (ang.)
opis modułu na stronie NASA (ang.)

[iss-1] Moduły stacji. [w:] International Space Station [on-line]. [dostęp 2014-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-16)]. (pol.).

[node2-2] Node-2. [w:] International Space Station ESA-HSO-COU-005 [on-line]. ESA. [dostęp 2014-06-26]. (ang.).

[juzpo-3] ty odłączone od stacji

[anulowane-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g elementy anulowane

[jeszczenie-5] ty jeszcze nie dostarczone do stacji

[1]

[2]

[A]

[B]

[C]

Moduły	Columbus Cupola Destiny Poisk Rasswiet JEM Kibō Wielozadaniowy Moduł Laboratoryjny Nauka Harmony (Node 2) Tranquility (Node 3) Pirs^[A] Quest Unity (Node 1) Zaria Zwiezda Moduł mieszkaniowy^[B] HEM^[B] Centrifuge Accommodations Module^[B] NEP^[B] Moduł węzłowy Priczał Bigelow Expandable Activity Module
Podsystemy	Elektron OGS Wika European Robotic Arm Mobilny System Dźwigowy (Canadarm2, MBS, SPDM) Wielofunkcyjny Moduł Logistyczny (MPLM) Panele baterii słonecznych PMA Struktura kratownicowa (Truss) AMS-02 ELC ESP Strieła X-38 CRV^[B] OBSS ISPR TORU Kurs APAS-95 CBM IDA SSWP
Pojazdy zaopatrzeniowe	Atlantis ATV Discovery Endeavour HTV Progress Sojuz Parom^[B] Kliper^[B] Dragon Cygnus Orion^[C]

Dane techniczne[2]

Przypisy

Linki zewnętrzne

Dane techniczne^[2]