Przejdź do zawartości

Hugo de León

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hugo de León
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Hugo Eduardo de León Rodríguez

Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1958
Rivera

Wzrost

189 cm

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1977–1980 Club Nacional de Football
1981–1984 Gremio Porto Alegre
1985–1986 Corinthians Paulista
1987 Santos FC
1987–1988 CD Logroñés
1988–1989 Club Nacional de Football
1989–1990 River Plate
1990 Club Nacional de Football
1991 Botafogo FR
1992–1993 Club Nacional de Football
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1979–1990 Urugwaj 48 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Club Nacional de Football
Gremio Porto Alegre
CF Monterrey
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
srebro Brazylia 1989

Hugo Eduardo de León Rodríguez (27 lutego 1958) – piłkarz urugwajski, środkowy obrońca, stoper. Wzrost 189 cm, waga 80 kg. Później trener.

De León rozpoczął karierę piłkarską w 1977 w klubie Club Nacional de Football, z którym zdobył dwa tytuły mistrza Urugwaju - w 1977 i 1980, wygrał Copa Libertadores 1980 oraz zdobył Puchar Interkontynentalny.

Jako gracz Nacionalu wystąpił w turnieju Copa América 1979, gdzie Urugwaj odpadł już w fazie grupowej. De León zagrał we wszystkich czterech meczach - dwóch z Ekwadorem i dwóch z Paragwajem.

Wziął udział w bardzo mocno obsadzonym turnieju Mundialito, rozegranym w 50 rocznicę pierwszych mistrzostw świata, wygranym przez Urugwaj.

W 1981 przeniósł się do Brazylii by grać w klubie Gremio Porto Alegre, z którym w tym samym roku zdobył mistrzostwo Brazylii. Razem z Gremio wygrał turniej Copa Libertadores 1983, a następnie drugi raz w swej karierze zdobył klubowy Puchar Świata.

W Brazylii występował także w barwach klubów Corinthians Paulista i Santos FC, po czym przeniósł się na krótko do Hiszpanii, do klubu CD Logroñés. W 1988 wrócił do Urugwaju, by jeszcze w tym samym roku zwyciężyć wraz z Nacionalem w Copa Libertadores 1988 i po raz trzeci w swej karierze zdobyć klubowy Puchar Świata. W 1989 zdobył jeszcze Copa Interamericana oraz Recopa Sudamericana.

Wziął udział w turnieju Copa América 1989, w którym Urugwaj zdobył miano wicemistrza Ameryki Południowej. De León zagrał we wszystkich 7 meczach - 4 meczach grupowych z Ekwadorem, Boliwią, Chile i Argentyną, oraz trzech spotkaniach fazy finałowej, z Paragwajem, Argentyną i Brazylią.

Pod koniec 1989 przeniósł się do River Plate, z którym w sezonie 1989/90 zdobył mistrzostwo Argentyny.

Będąc graczem River Plate wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1990 roku, gdzie Urugwaj dotarł do 1/8 finału. De León zagrał we wszystkich czterech meczach - z Hiszpanią, Belgią, Koreą Południową i Włochami.

Po mistrzostwach de León wrócił do Nacionalu, jednak w 1991 znów znalazł się w Brazylii, w klubie Botafogo FR. W Botafogo nie grał jednak długo i w 1992 znów był graczem Nacionalu. W tym samym roku zdobył swój trzeci tytuł mistrza Urugwaju. W 1993 zakończył karierę piłkarską.

Od lipca 1979 do czerwca 1990 rozegrał w reprezentacji Urugwaju 48[1] meczów.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej de León został trenerem. Pracował w wielu klubach w Urugwaju, Brazylii i w Meksyku - m.in. w Nacionalu, Gremio i CF Monterrey. Z Nacionalem trzykrotnie zdobył mistrzostwo Urugwaju - w 1998, 2000 i 2001.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]