Przejdź do zawartości

Jan Bobowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Bobowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 października 1917
Zakopane

Data i miejsce śmierci

9 marca 1970
Zakopane

Zawód, zajęcie

architekt, narciarz, kurier tatrzański

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941) Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Srebrny Krzyż Zasługi

Jan Bobowski (ur. 17 października 1917 w Zakopanem, zm. 9 marca 1970 tamże[1]) – polski architekt, narciarz, kurier tatrzański.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Narciarstwo zaczął uprawiać we wczesnym dzieciństwie. Zdobył Mistrzostwo Karpat Wschodnich w Worochcie (1939)[2]. Występował, jako zawodnik Wisły Zakopane, w konkurencjach klasycznych na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym w 1939 (Zakopane). W marcu 1939 otrzymał powołanie do wojska (1. Pułk Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu[2]). Podczas służby trenował nadal, przygotowując się do Zimowych Igrzysk Olimpijskich planowanych na 1940[2].

Po napaści Niemiec na Polskę walczył w kampanii wrześniowej i dostał się do niewoli niemieckiej. Zbiegł z obozu jenieckiego i wrócił do Zakopanego. W początku 1940 związał się z ruchem oporu.

1 lutego 1940 roku z grupą 11 sportowców zakopiańskich (większość z tej grupy była mistrzami lub wicemistrzami Polski w narciarstwie) przedostaje się przez Tatry i Słowację na Węgry, gdzie wstępuje do służby kurierskiej. Otrzymuje pseudonim „Ceper”.[3].

W grupie, która dotarła do Budapesztu, poza samym Janem Bobowskim, znaleźli się również: Stanisław Kula, Jan i Andrzej Marusarzowie, Mieczysław Joszt, Józef Szczepaniak, Anatol Graneld, Czesław i Stanisław Wrześniakowie, Zenon Michalik i Władysław Roj-Gąsienica.

Na szlakach kurierskich wiodących z Zakopanego przez Tatry do Budapesztu oraz do stolicy Węgier z Waksmundu przez Spisz działał w latach 1940-1944.[1][4][5]

Po zakończeniu wojny skończył studia inżynierskie i pracował jako architekt w Zakopanem[2]. W mieście tym działał też społecznie[1].

Został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem[6].

Był wnukiem Klemensa Bachledy[7].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Otrzymał m.in.:

  • Krzyż Walecznych,
  • Medal Zwycięstwa i Wolności,
  • Srebrny Krzyż Zasługi (za osiągnięcia zawodowe)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Bobowski Jan [online], z-ne.pl [dostęp 2023-02-20].
  2. a b c d e Alfons Filar, Opowieści tatrzańskich kurierów, KiW, Warszawa, 1973, s. 162-163
  3. Jan Bobowski - kurier tatrzański [online], poznajswiat24.blogspot.com, 10 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-10] (pol.).
  4. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Encyklopedia Tatrzańska, SiT, Warszawa, s. 45
  5. Maciej Pinkwart, Janusz Zdebski, Nowy cmentarz w Zakopanem. Przewodnik biograficzny, Warszawa: Wydawn. PTTK "Kraj, ", 1988, s. 28, ISBN 83-7005-180-4, OCLC 21820517 [dostęp 2023-02-20].
  6. Jan Bobowski - ku pamięci. Ogrody Wspomnień. Cmentarz Internetowy [online], www.ogrodywspomnien.pl [dostęp 2023-02-20].
  7. Maciej Pinkwart, Zakopiański Broadway [online], Dziennik Polski, 14 sierpnia 2009 [dostęp 2023-02-20] (pol.).