Jan Janssen

Jan Janssen
	Jan Janssen (1967)
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	19 mei 1940
Geboorteplaats	Nootdorp, Nederland
Sportieve informatie
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klassementsrenner
Ploegen
1963-1968; 1969-1971; 1972	Pelforth; Bic; Flandria-Beaulieu
Beste prestaties
Milaan-San Remo	6e (1965)
Gent-Wevelgem	2e (1967)
Ronde van Vlaanderen	4e (1967)
Parijs-Roubaix	1e (1967)
Amstel Gold Race	12e (1972)
Luik-Bastenaken-Luik	9e (1963)
Ronde van Lombardije	4e (1968)
Ronde van Frankrijk	1e (1968) ; 7 etappezeges
Ronde van Spanje	1e (1967) ; 3 etappezeges
WK op de weg	1e (1964)
Overige
Zeges:
Parijs-Nice; Brabantse Pijl	1964; 1966
Portaal	Wielersport

Johannes Adrianus (Jan) Janssen (Nootdorp, 19 mei 1940) is een Nederlands voormalig beroepswielrenner. Hij was als zodanig actief van 1962 tot 1973. In zijn loopbaan won hij onder meer de Ronde van Frankrijk (1968), Ronde van Spanje (1967) en het wereldkampioenschap (1964). Hij gold als de beste Nederlandse beroepswielrenner in 1968 en 1969.

Carrière

Jan Janssen was vooral een goede sprinter, maar ontwikkelde zich al snel tot een veelzijdig coureur.

Hij won vele van de belangrijkste wielerwedstrijden. Hij werd wereldkampioen in 1964 (Sallanches), won Parijs-Roubaix in 1967, schreef nog datzelfde jaar - als eerste Nederlander - de Ronde van Spanje op zijn naam en was het jaar nadien ook de eerste Nederlander die de Ronde van Frankrijk wist te winnen. Zijn veelzijdigheid blijkt ook uit de eerste plaats in de eindstand van de Super Prestige (1967).

In de Ronde van Frankrijk van 1968 leidde Herman Vanspringel nog het algemeen klassement voor de laatste etappe, een tijdrit. Aangezien Janssen nog nooit een belangrijke tijdrit had gewonnen gaven weinigen hem een kans. Hij reed echter de race van zijn leven en won de etappe en het eindklassement, met slechts 38 seconden voorsprong op Vanspringel.^[1] Sommigen zeggen dat Janssen zijn overwinning te danken had aan de mecanicien John Krijnen. Zelf zegt Krijnen dat uiteindelijk Janssen zelf in het zadel zat en niet hij.

In 1968 werd nog in landenploegen gereden, waardoor Janssen verplicht was met Nederlandse renners samen te werken die anders voor een andere sponsor reden. Het pleit voor zijn koersmentaliteit en koersinzicht (en dat van ploegleider Ab Geldermans) dat hij desalniettemin de Tour kon winnen, temeer daar hij slechts drie ploegmaats over had in Parijs : Arie den Hartog, Eddy Beugels en Evert Dolman.

In totaal won Jan Janssen zeven Touretappes. Ook won hij drie keer de groene trui.

Ook op de baan was Janssen succesvol. Hij won bijvoorbeeld driemaal de zesdaagse van Antwerpen. Tijdens zijn carrière vielen hem de nodige onderscheidingen ten deel: in 1968 werd hij gekozen tot Sportman van het jaar en hij kreeg vijf jaar op rij de Gerrit Schulte Trofee.

Tijdens zijn carrière kwam de vijf jaar jongere Eddy Merckx op. Merckx bleef hem in 1967 voor in Gent-Wevelgem en op het wereldkampioenschap op de weg. In 1969 nam Merckx definitief de leiding over en werd Janssen tiende in de Tour de France (en tweede in het puntenklassement). Overigens zag Merckx eerder dan bijvoorbeeld Kees Pellenaars de grote potentie van Janssen in. In '67 zei hij: "Jan Janssen kan de Tour de France winnen, omdat hij een compleet renner is! Hij kan tijdrijden, bergop rijden, sprinten en zelfs een zesdaagse rijden."

Na zijn actieve wielercarrière begon Janssen in 1972 een fietsenfabriek waar (race)fietsen onder de naam 'Jan Janssen' worden geproduceerd. In Wageningen wordt jaarlijks de Jan Janssen Classic verreden. Op 27 januari 2020 is zijn bronzen standbeeld geplaatst in zijn geboortedorp Nootdorp. Vanaf dit jaar vindt ook de jaarlijkse toertocht Ode van Jan Janssen plaats.

In augustus 2014 werd bij Janssen de ziekte kanker geconstateerd, maar hij herstelde.^[2] Voorafgaand aan de start van de Ronde van Frankrijk 2015 in Utrecht kregen hij en Joop Zoetemelk de belangrijkste Franse nationale onderscheiding, het Legioen van Eer.^[3]

Interview met Jan Janssen (2018)

Sinds het overlijden van Federico Bahamontes in 2023 is Jan Janssen de oudste nog levende Tourwinnaar.^[4]

Belangrijkste overwinningen

1961 (als amateur)

De Ronde van Limburg

1962 (nog als onafhankelijke, een toenmalige categorie tussen amateurs en professionals)

1963

3e etappe deel A Ronde van België
3e etappe Midi Libre
6e etappe Midi Libre
7e etappe Ronde van Frankrijk

1964

Wereldkampioenschap wielrennen op de weg te Sallanches
Eindklassement Parijs-Nice
Puntenklassement Parijs-Nice
7e etappe Ronde van Frankrijk
10e etappe deel A Ronde van Frankrijk
Puntenklassement Ronde van Frankrijk

1965

12e etappe Ronde van Frankrijk
Puntenklassement Ronde van Frankrijk
3e etappe Ronde van Nederland
Eindklassement Ronde van Nederland
3e etappe Parijs-Nice
1e etappe Midi Libre
8e etappe Dauphiné Libéré
Puntenklassement Dauphiné Libéré

1966

1967

1e etappe deel B Ronde van Spanje
Eindklassement Ronde van Spanje
Puntenklassement Ronde van Spanje
Parijs-Roubaix
1e etappe Parijs-Luxemburg
Eindklassement Parijs-Luxemburg
13e etappe Ronde van Frankrijk
Puntenklassement Ronde van Frankrijk
4e etappe deel B Ronde van Catalonië
6e etappe Ronde van Catalonië
7e etappe deel A Ronde van Catalonië
Nice-Genua
Super Prestige trofee

1968

14e etappe Ronde van Frankrijk
22e etappe deel B Ronde van Frankrijk
Eindklassement Ronde van Frankrijk
5e etappe Parijs-Nice
1e etappe deel A Ronde van Spanje
1e etappe deel B Ronde van Spanje
Puntenklassement Ronde van Spanje

1969

GP d'Isbergues
5e etappe Parijs-Nice
Puntenklassement Ronde van Zwitserland
3e etappe Dauphiné Libéré
Puntenklassement Dauphiné Libéré

1970

6e etappe deel A Parijs-Nice

1972

2e etappe Ronde van Luxemburg

Belangrijkste overige ereplaatsen

1963

2e in de Waalse Pijl
2e in de Midi Libre
3e in Parijs-Roubaix
4e in Kuurne-Brussel-Kuurne

1964

2e in de Waalse Pijl
2e in de Super Prestige trofee

1965

5e in de Omloop Het Volk
5e in Parijs-Nice

1966

2e in Tour de France
2e in Parijs-Roubaix
2e in de Vierdaagse van Duinkerke
4e in Parijs-Tours
4e in de Waalse Pijl
4e in de Super Prestige trofee

1967

2e in Gent-Wevelgem
2e in het Wereldkampioenschap op de weg in Heerlen
3e in de Ronde van België

1968

3e in de Waalse Pijl
3e in de Super Prestige trofee
4e in de Ronde van Vlaanderen
4e in de Ronde van Lombardije
5e in Parijs-Nice

1969

2e in Bordeaux-Parijs

1970

3e in Parijs-Nice

1971

4e in Parijs-Roubaix

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1963	opgave (1)
1964	24e (2)
1965	9e (1)
1966	2 ↑
1967	5e (1)	↑ (1)
1968	↑ (2)	6e (2)
1969	10e
1970	26e
1971
1972

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	Waalse Pijl	Omloop Het Volk	E3 Harelbeke	WK op de weg	Wereldranglijsten
1963		20e	13e	3 ↑		9e		2	31e		7e	11e (SPP)
1964		6e	11e	8e			7e	2			↑	2 (SPP)
1965	6e			59e		11e			5e		43e	12e (SPP)
1966		7e	44e	2 ↑	opgave		9e	4e				4e (SPP)
1967	32e	2	9e	1 ↑	13e		10e		75e	10e	2 ↑	1 (SPP)
1968	17e	18e	3 ↑	8e			4e	3	11e	9e		3 (SPP)
1969	7e		17e				9e					12e (SPP)
1970		7e	8e	7e	opgave						16e
1971	20e	9e	6e	4e	22e			23e	21e		36e
1972			13e		12e