Przejdź do zawartości

Jinder Mahal

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jinder Mahal
Ilustracja
Mahal w 2014
Imię i nazwisko

Yuvraj Singh Dhesi[1]

Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1986[1]
Calgary, Alberta, Kanada[1]

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Jinder Mahal[2]
Raj Dhesi[3]
Raj Singh[1]
Tiger Raj Singh[3]

Wzrost

1,96 m[1][2]

Masa ciała

108 kg[2]

Zapowiadany z

Pendżab, Indie[2][4]

Trenerzy

Allen Coage[3]
Gama Singh[3]
Gerry Morrow[3]
Jakayla Sanders[3]

Debiut

2002[5][6]

Yuvraj Singh Dhesi (ur. 19 lipca 1986 w Calgary w Kanadzie) – indyjsko-kanadyjski profesjonalny wrestler. Najbardziej znany jest ze swoich występów w WWE, gdzie występował pod pseudonimem Jinder Mahal.

Podczas jego pierwszego pobytu w WWE, Mahal przez krótki czas współpracował z jego scenariuszowym szwagrem The Great Khalim. Od 2012 występował głównie w roli jobbera. Prócz tego był częścią ugrupowania 3MB (wraz z Heathem Slaterem i Drewem McIntyre’em), którzy również nie odnosili większych sukcesów w federacji[3]. W 2014 opuścił WWE. Powrócił dwa lata później oraz został wypromowany przez federację. W maju 2017 podczas gali Backlash pokonał Randy’ego Ortona i zdobył WWE Championship, wskutek czego stał się 50. osobą posiadającą to mistrzostwo i pierwszym hindusem, który miał główny tytuł federacji[6].

Kariera profesjonalnego wrestlera

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera (2002–2010)

[edytuj | edytuj kod]

Dhesi rozpoczął karierę profesjonalnego wrestlera w Martial Arts Fitness Center w Calgary, gdzie trenował z Rickiem Bognarem[5]. Zadebiutował w federacji Premier Martial Arts Wrestling (PMW) jako Raj Dhesi i w dalszych treningach pomagali mu Bad News Allen i Gerry Morrow. Występował również w nowo przywróconej federacji Stampede Wrestling z przyszłymi gwiazdami WWE, Natalyą Neidhart, Tysonem Kiddem i Viktorem[6]. Po przemianowaniu pseudonimu ringowego na Tiger Raj Singh, Dhesi wraz z Gama Singh Jr. zdobyli mistrzostwa dywizji tag-team Stampede Wrestling oraz Prairie Wrestling Alliance (PWA)[7]. W 2008 zdobył PWA Heavyweight Championship i był w posiadaniu mistrzostwa do stycznia 2010.

World Wrestling Entertainment/WWE

[edytuj | edytuj kod]

Florida Championship Wrestling (2010–2011)

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 Dhesi udał się na nabory nowych potencjalnych wrestlerów federacji rozwojowej Florida Championship Wrestling (FCW)[3]. Wierzył, że odgrywanie postaci hindusa i dotychczasowe umiejętności przyniosą mu sukces[3]. Ostatecznie WWE podpisało z nim kontrakt rozwojowy, dzięki czemu występował przez rok w rozwojówce FCW[3].

Pierwsze rywalizacje (2011–2012)

[edytuj | edytuj kod]
Mahal w 2011.

Dhesi zadebiutował w programach WWE 29 kwietnia 2011 podczas tygodniówki SmackDown, gdzie przybrał pseudonim Jinder Mahal i przywitał się z indyjskim wrestlerem The Great Khalim i jego menedżerem Ranjin Singhem w języku pendżabskim[8]. W następnym tygodniu na SmackDown, Mahal ponownie skonfrontował się z tą dwójką i skrytykował ich za budowanie pozytywnego kontaktu z publiką, wskutek czego przedstawiono go jako heela[9]. W kolejnym tygodniu zainterweniował w segmencie Khali Kiss Cam, gdzie dwukrotnie spoliczkował Khalego[10]. 20 maja spowodował porażkę Khalego w walce z Jeyem Uso[11]. W jego debiucie mającym miejsce 17 czerwca podczas SmackDown, Mahal pokonał Vladimira Kozlova[12], zaś dwa tygodnie później ujawniono, że Mahal jest w związku małżeńskim z siostrą Khalego[13]. 5 września podczas odcinka tygodniówki Raw po raz pierwszy przegrał swój pojedynek, gdzie on i Khali ponieśli porażkę z posiadaczami WWE Tag Team Championship Evanem Bournem i Kofim Kingstonem[14]. W rewanżu mającym miejsce trzy dni później ponownie przegrali z Bournem i Kingstonem, przez co Khali samotnie opuścił arenę i zakończył współpracę[15]. 23 września na SmackDown przegrał z Khalim, co było jego pierwszą solową porażką w federacji[16]. 14 października na SmackDown Mahal wziął udział w 41-osobowym Battle Royalu (największym w historii WWE), gdzie dotarł do ostatniej trójki, jednakże został wyeliminowany przez Randy’ego Ortona[17].

Mahal walczący w ringu z Yoshim Tatsu w kwietniu 2012.

Po zakończeniu scenariusza z Khalim, Mahal rozpoczął w listopadzie rywalizację z Tedem DiBiasem[18]. 30 grudnia podczas SmackDown zdołał przerwać pasmo zwycięstw DiBiasego wygrywając z nim poprzez submission[19][20]. Mahal wziął udział w 2012 Royal Rumble matchu, lecz został wyeliminowany przez Khalego[21]; doprowadziło to do ich kolejnej walki z 3 lutego, którą Mahal przegrał[22]. Podczas majowej gali Over the Limit Mahal wziął udział i przegrał w battle royalu o miano pretendenta do tytułu Intercontinental Championship lub United States Championship, gdzie ponownie został wyrzucony z ringu przez The Great Khalego[23].

Pod koniec kwietnia Mahal skonfrontował się i przerwał przemowę Randy’ego Ortona, lecz w zamian otrzymał od niego ruch RKO[24]. 23 lipca podczas gali Raw 1000 Mahal, Camacho, Curt Hawkins, Drew McIntyre, Hunico i Tyler Reks obeszli w ringu Kane’a, któremu na pomoc przybył The Undertaker i wspólnie zaatakowali szóstkę wrestlerów[25]. 27 lipca podczas tygodniówki SmackDown rozpoczął krótką rywalizację z Rybackiem, gdzie przegrał z nim poprzez wyliczenie pozaringowe[26], lecz udało mu się dwukrotnie wygrać przez wyliczenie oraz dyskwalifikację[27]. Ostatecznie Ryback zakończył rywalizację wygraną z Mahalem podczas tygodniówki SmackDown z 24 sierpnia[28].

Kiedy WWE postanowiło przemianować federację rozwojową FCW w rozwojowy brand NXT[29], Mahal zaczął występować podczas tygodniówek NXT i odnosił nieprzerwanie zwycięstwa podczas pierwszych odcinków[30][31]. 8 sierpnia podczas tygodniówki NXT został uczestnikiem turnieju Gold Rush Tournament, którego zwycięzca miał zostać pierwszym posiadaczem NXT Championship; w pierwszej rundzie pokonał Bo Dallasa[32], zaś tydzień później w półfinale pokonał Richiego Steamboata[33]. 29 sierpnia na NXT został pokonany w finale przez Setha Rollinsa, co było również jego pierwszą porażką w tym brandzie[34]. Podczas pre-show wrześniowej gali Night of Champions Mahal wziął udział w 16-osobowym battle royalu o miano pretendenta do United States Championship, lecz został wyeliminowany przez Brodusa Claya[35].

3MB i zwolnienie (2012–2014)

[edytuj | edytuj kod]
3MB w kwietniu 2014.

21 września podczas odcinka SmackDown, Mahal i Drew McIntyre zainterweniowali w pojedynku Heatha Slatera z Brodusem Clayem atakując tego drugiego[36]. Zawarli sojusz i WWE wybrało im nazwę grupy „3MB” („Three Man Band”, pol. Trzyosobowy Zespół)[37]. W październiku 2012 odnosili nieczyste zwycięstwa nad Team Co-Bro (Santino Marellą i Zackiem Ryderem) oraz The Usos (Jeyem i Jimmym Uso)[38][39][40]. Podczas pre-show listopadowej gali Survivor Series, Mahal i Slater pokonali Marellę i Rydera w tag-team matchu[41]. Miesiąc później podczas gali pay-per-view TLC: Tables, Ladders & Chairs, 3MB zostało pokonane przez Alberto Del Rio, The Brooklyn Brawlera i The Miza[42]. Następnej nocy podczas tygodniówki Raw ponownie przegrali z Del Rio, Mizem i Tommym Dreamerem[43]. Mahal wziął udział w 30-osobowym 2013 Royal Rumble matchu na tytułowej gali, lecz został wyeliminowany przez Sheamusa[44]. 12 kwietnia podczas odcinka SmackDown grupa próbowała zaatakować Triple H, lecz w jego obronie stanęło The Shield (Dean Ambrose, Roman Reigns i Seth Rollins)[45]. Podczas najbliższej gali Raw próbowali przywołać The Shield, jednakże na ich wezwanie odpowiedział Brock Lesnar, który samotnie pobił trio zawodników[46]. Podczas pre-show wrześniowej gali Night of Champions, McIntyre i Slater wzięli udział w tag-team turmoil matchu o miano pretendentów do WWE Tag Team Championship, lecz zostali wyeliminowani przez Tons of Funk (Brodusa Claya i Tensaia)[47]. Na WrestleManii XXX z 6 kwietnia 2014, Mahal wziął udział w pierwszym André the Giant Memorial battle royalu, lecz został wyeliminowany przez Marka Henry’ego[48]. W kwietniu 3MB zawiązało sojusz z Hornswogglem by przeciwstawić się Los Matadores (Diego i Fernando) oraz El Torito[49][50][51][52]. 12 czerwca WWE ogłosiło zwolnienie Mahala z federacji[53].

Federacje niezależne (2014–2016)

[edytuj | edytuj kod]
Mahal w listopadzie 2015.

Dhesi wystąpił na gali Summer of Champions 2014 federacji Reality of Wrestling (ROW) pod pseudonimem ringowym Raj Singh, gdzie pokonał Jaspera Davisa[54]. 24 października na gali federacji All Star Wrestling (ASW) wraz z Gama Singh Jr. pokonał Kyle’a Sebastiana i Collina Cutlera, tym samym zdobywając ASW Tag Team Championship[55]. W 2014 i 2015 występował w federacji World Wrestling Council (WWC)[56][57]. Był częścią turnieju o Souq Waqif Championship federacji Qatar Pro Wrestling (QPW), gdzie zajął drugie miejsce[58]. 5 maja 2014 zadebiutował w japońskiej promocji Inoki Genome Federation (IGF) i przegrał z Wang Binem[59]. W 2016 zawalczył w indyjskiej promocji The Great Khalego, Continental Wrestling Entertainment (CWE)[60].

Powrót do WWE

[edytuj | edytuj kod]

Współpraca z Rusevem (2016–2017)

[edytuj | edytuj kod]

27 lipca ogłoszono, że Dhesi ponownie podpisał kontrakt z WWE i powróci w charakterze Jindera Mahala[61]. 1 sierpnia podczas tygodniówki Raw, Mahal powrócił do telewizji wraz z Heathem Slaterem i wspólnie żądali kontraktu z dowolnym brandem federacji. Ich przemowę przerwał generalny menedżer Raw Mick Foley, który poinformował ich o jednym wolnym miejscu w rosterze; zdobył je Mahal, który pokonał Slatera w singlowej walce[62]. Przez resztę miesiąca występów na Raw, Mahal przegrywał z Neville’em[63], Samim Zaynem[64] i Darrenem Youngiem[65]. Jesienią 2016 zaadaptował postać „osoby, która przychodzi w pokoju”[66][67]. 12 września podczas tygodniówki Raw stwierdził, że opuścił WWE, ponieważ „poczuł gniew i po powrocie został on zaspokojony”, po czym pokonał Jacka Swaggera[68]. Mimo tego promocja jego postaci została ograniczona do występów na mniej ważnych tygodniówkach Main Event i Superstars[69].

19 grudnia podczas tygodniówki Raw, Mahal rozpoczął współpracę z Rusevem by wspólnie zmierzyć się z Enzo Amore i jego tag-team partnerem Big Cassem[70]. 2 stycznia 2017 na Raw, Mahal i Rusev pokonali Cassa w 2-on-1 handicap matchu[71]. W przyszłym tygodniu Mahal przegrał z Cassem, gdzie obok ringu Rusev otrzymał ruch Sweet Chin Music od Shawna Michaelsa[72]. 27 lutego na Raw, Rusev przypadkowo odwrócił uwagę Mahala, przez co obaj przegrali z grupą The New Day (Big E, Kofim Kingstonem i Xavierem Woodsem)[73]. Współpraca Mahala z Rusevem została zakończona podczas marcowej gali Fastlane, kiedy to Mahal poinformował Micka Foleya o jego decyzji powrotu do singlowej kariery. Na gali przegrał Cesaro, zaś Rusev poniósł porażkę z Big Showem[74].

WWE Champion (2017)

[edytuj | edytuj kod]

Podczas pre-show WrestleManii 33 z 3 kwietnia, Mahal jako ostatni został wyrzucony z ringu podczas Andre the Giant Memorial Battle Royalu przez Mojo Rawleya po interwencji ze strony Roba Gronkowskiego[75]. 11 kwietnia podczas odbywającego się draftu Superstar Shake-up, Mahal został przeniesiony do rosteru SmackDown. Tego samego dnia podczas tygodniówki SmackDown Live przegrał w singlowej walce z Rawleyem[76]. Tydzień później wygrał six-pack challenge o miano pretendenta do WWE Championship, gdzie z pomocą The Singh Brothers pokonał Rawleya, Dolpha Zigglera, Ericka Rowana, Luke’a Harpera i Samiego Zayna[77]. Podczas rywalizacji z WWE Championem Randym Ortonem, Mahal ukradł jego pas mistrzowski[78] i spowodował jego porażkę z Brayem Wyattem podczas gali Payback z 30 kwietnia[79]. Jako część promocji jego postaci, w kolejnych tygodniach Mahal pokonał Zayna, AJ Stylesa[80] oraz przypiął Ortona w sześcioosobowym tag-team matchu[81]. Podczas gali Backlash z 21 maja, Mahal pokonał Ortona w walce wieczoru i po raz pierwszy w karierze zdobył WWE Championship, stając się 50. osobą posiadającą owe mistrzostwo i pierwszą o indyjskim pochodzeniu[82][83]. Dwie doby później podczas SmackDown Live odbyła się celebracja w stylu pendżabskim[84], lecz komisarz SmackDown Shane McMahon ogłosił rewanż mający miejsce w czerwcu na gali Money in the Bank[85]. Z powodu odwrócenia uwagi Ortona przez Singh Brothers, Mahal ponownie pokonał byłego mistrza w swojej pierwszej obronie mistrzostwa[86]. Doszło do ostatniego rewanżu podczas lipcowej gali Battleground, gdzie Mahal ponownie pokonał Ortona w Punjabi Prison matchu z pomocą Singh Brothers i powracającego The Great Khalego, którego Mahal zaczął określać „własnym bohaterem” i tym samym ignorując przeszłe rywalizacje[87][88].

15 sierpnia podczas tygodniówki SmackDown Live, Mahal przegrał z Johnem Ceną w non-title matchu przez dyskwalifikację, po czym posiadacz walizki Money in the Bank Baron Corbin wykorzystał kontrakt i zawalczył z Mahalem. Po rozpoczęciu pojedynku Cena odwrócił uwagę Corbina, a następnie Mahal szybko go przypiął i obronił mistrzostwo[89]. 20 sierpnia podczas gali SummerSlam, Mahal po ponownej interwencji Singh Brothers pokonał Shinsuke Nakamurę, co stanowiło pierwszą porażkę Nakamury w głównym rosterze federacji[90][91]. Rewanż pomiędzy nimi odbył się 8 października na Hell in a Cell, gdzie ponownie Mahal pokonał Nakamurę kontynuując panowanie[92]. W październiku Mahal ogłosił, że zamierza zmierzyć się z mistrzem Universal Brock’iem Lesnar’em na Survivor Series. Jednak Mahal przegrał mistrzostwo na rzecz AJ Stylesa, kończąc jego panowanie na 170 dniach. Mahal otrzymał swój rewanż na Clash of Champions, lecz ponownie przegrał z AJ-em poprzez submission.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Dhesi jest wyznawcą Sikhizmu i mówi w języku pendżabskim, hindi oraz angielskim[3]. Jest również bratankiem wrestlera Gama Singha, który jest uznawany za legendę federacji Stampede Wrestling, a także występował dla World Wrestling Federation (obecnego WWE) w latach 80[5]. Dhesi jest absolwentem Uniwersytetu Calgary.

Styl walki

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f ラジャ・シン. [w:] Inoki Genome Federation [on-line]. [dostęp 2015-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 czerwca 2015)]. (jap.).
  2. ↑ a b c d e Jinder Mahal. WWE. [dostęp 2016-08-05].
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m Oliver, Greg: Tiger Raj Singh ready for WWE experience. SLAM! Wrestling, February 23, 2010. [dostęp 2017-08-09].
  4. ↑ a b Jinder Mahal. Florida Championship Wrestling. [dostęp 2010-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 8, 2011)].
  5. ↑ a b c Jinder Mahal first Calgarian professional wrestler to win WWE Championship since Bret Hart 20 years ago, Calgary Sun [dostęp 2017-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-29].
  6. ↑ a b c Jinder Mahal embraces new success by sticking to what got him there. ESPN. [dostęp 2017-06-06].
  7. ↑ Gama Singh made Great choices outside the ring. Calgary Sun. [dostęp 2017-06-06].
  8. ↑ Smackdown Results – 4/29/11. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  9. ↑ Smackdown Results – 5/6/11. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  10. ↑ Smackdown Results – 5/13/11. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  11. ↑ Smackdown Results – 5/20/11. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  12. ↑ a b Smackdown Results – 6/17/11. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  13. ↑ Smackdown Results – 7/1/11. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  14. ↑ CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 9/5: Complete „virtual-time” coverage of live Raw Supershow on USA Network. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2017-07-27].
  15. ↑ Smackdown Results – 9/9/11. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  16. ↑ Smackdown Results – 9/23/11. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  17. ↑ Smackdown Results – 10/14/11. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  18. ↑ Mike Tedesco: Smackdown Results – 11/25/11. WrestleView, November 25, 2011. [dostęp 2012-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 3, 2011)].
  19. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE SmackDown Results 12/30: Complete „virtual time” coverage of Smackdown on Syfy – Orton vs. Barrett 2011 finale. Pro Wrestling Torch, December 30, 2011. [dostęp 2012-01-26].
  20. ↑ 12/30 WWE SmackDown Box Score: Snapshot of Friday’s show – match times, Win/Loss Records, Streaks (tons of W/L Streaks to close 2011). Pro Wrestling Torch, December 31, 2012. [dostęp 2012-06-03]. Cytat: DiBiase – snapped 8 match winning streak
  21. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Royal Rumble report 1/29: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV – Rumble match, Punk-Ziggler, Cena-Kane, steel cage. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-01-30].
  22. ↑ Smackdown Results – 2/3/12. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  23. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE OVER THE LIMIT PPV REPORT 5/20: Ongoing „virtual time” coverage of live PPV – Cena-Johnny, Punk-Bryan. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-05-20].
  24. ↑ Smackdown Results – 4/27/12. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  25. ↑ Raw 1,000 Results – 7/23/12. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  26. ↑ Smackdown Results – 7/27/12. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  27. ↑ Jinder Mahal vs. Ryback. Cagematch. [dostęp 2017-07-27].
  28. ↑ Smackdown Results – 8/24/12. Wrestleview. [dostęp 2017-07-27].
  29. ↑ WWE News: FCW name being phased out. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. [dostęp 2013-06-07].
  30. ↑ Justin James: James’s WWE NXT REPORT 7/4 – Week 3: Chris Hero (Ohno) debuts, Vader’s son, Bateman, six-man main event; Overall Reax. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-09-08].
  31. ↑ Justin James: James’s WWE NXT REPORT 7/18 – Week 5: Gabriel vs. Slater main event, Steamboat, Vickie’s daughter, Overall Reax. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-08-09].
  32. ↑ Justin James: James’s WWE NXT RESULTS 8//8 – Week 8: Gold Rush tournament continues, Hero, Paige, Gabriel vs. McGillicutty, Overall Reax. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-09-08].
  33. ↑ Justin James: James’s WWE NXT REPORT 8/15 – Week 9: Gold Rush tournament continues, Scotty 2 Hotty cameo, Overall Reax. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-08-31].
  34. ↑ Justin James: James’s WWE NXT REPORT 8/29 – Week 11: First NXT champion crowned in big-match setting. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-09-08].
  35. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE NIGHT OF CHAMPIONS PPV REPORT 9/16: Complete ‘virtual time’ coverage of live PPV – Punk vs. Cena, six title matches. [w:] Pro Wrestlign Torch [on-line]. September 16, 2012. [dostęp 2015-11-26].
  36. ↑ Mike Tedesco: Smackdown Results – 9/21/12. [dostęp 2012-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 October 2012)].
  37. ↑ David Stephens: Raw Results – 10/15/12. [w:] Wrestleview [on-line]. [dostęp 2012-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 December 2012)].
  38. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE SURVIVOR SERIES PPV REPORT 11/18: Complete „virtual time” coverage of live PPV – Punk-Cena-Ryback. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-12-09].
  39. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S SATURDAY SLAM RESULTS 11/24: Usos vs. 3MB main event, pie-eating contest, no Cena. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-12-09].
  40. ↑ Greg Parks: PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 12/7: Complete coverage of the Friday night show, including Sheamus vs. Alberto Del Rio, Randy Orton vs. Wade Barrett. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-12-09].
  41. ↑ 3MB def. Team Co-Bro. WWE. [dostęp 2012-11-18].
  42. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE TLC PPV RESULTS 12/16: Complete „virtual-time” coverage of final 2012 PPV – Cena vs. Ziggler main event, Shield makes a statement. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-12-17].
  43. ↑ James Caldwell: Caldwell’s WWE Raw Results 12/17: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – The strangest show of the year concludes with the debut of a new monster heel; Ric Flair returns. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2012-12-26].
  44. ↑ 30-Man Royal Rumble Match. WWE. [dostęp 2013-01-27].
  45. ↑ PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 4/12: Ongoing „virtual time” coverage of Friday night show, including Dolph Ziggler’s first Smackdown as champion and Triple H addresses Lesnar match.
  46. ↑ James Caldwell: CALDWELL’S WWE RAW RESULTS 4/15: Complete „virtual-time” coverage of live Raw – Lesnar returns, Punk walks away, WM29 fallout, new U.S. champion, more. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2013-04-15].
  47. ↑ CALDWELL’S WWE NOC PPV RESULTS 9/15 (Pre-Show): Night of Champions kicks off with five-team #1 contender match.
  48. ↑ Andre the Giant memorial battle royal. Wrestleview. [dostęp 2014-04-06].
  49. ↑ WWE Main Event results, live blog for April 15, 2014: Jack Swagger vs. Big Show. Cagesideseats. [dostęp 2014-04-15].
  50. ↑ Mike Tedesco: WWE Raw Results – 4/21/14 (John Cena vs. Wyatt Family). WrestleView. [dostęp 2014-04-21].
  51. ↑ WWE RAW Results – 4/28/14 (Randy Orton vs. Roman Reigns). Wrestleview. [dostęp 2014-04-28].
  52. ↑ WWE Smackdown Results – 5/30/14 (Wyatt vs. Jimmy Uso). Wrestleview. [dostęp 2014-05-30].
  53. ↑ WWE releases Superstars. WWE, 12 June 2014. [dostęp 2014-06-12].
  54. ↑ PWTorch.com – PARKS’S REALITY OF WRESTLING „SUMMER OF CHAMPIONS” iPPV REVIEW – ROW Title Steel Cage Match, appearances by Teddy Long, DDP, Brother Devon, others [online], pwtorch.com [dostęp 2017-11-18].
  55. ↑ Account Suspended [online], allstar-wrestling.com [dostęp 2018-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-28].
  56. ↑ WWC « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  57. ↑ WWC Euphoria – Tag 1 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  58. ↑ QPW Souq Waqif Title Tournament « Tournaments Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  59. ↑ Genome33. [w:] Inoki Genome Federation [on-line]. [dostęp 2015-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 maja 2015)]. (jap.).
  60. ↑ It’s time to pay back to Punjab, says Great Khali. The Tribune (Chandigarh), 11 February 2016.
  61. ↑ LATEST FORMER WWE NAMES SET TO RETURN AND MORE. Pro Wrestling Inside. [dostęp 2016-07-27].
  62. ↑ WWE RAW Results – 8/1/16 (Live results from Atlanta, Brock Lesnar’s first appearance since WrestleMania). s. WrestleView. [dostęp 2016-08-03].
  63. ↑ James Caldwell: 8/15 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete Live TV Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-08-15].
  64. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REVIEW 8/29: Ongoing coverage of fatal four way for the WWE Universal Title. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-08-29].
  65. ↑ James Caldwell: 9/5 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete Live TV Report. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-09-05].
  66. ↑ a b YouTube [online], youtube.com [dostęp 2017-11-18] (fr.).
  67. ↑ a b YouTube [online], youtube.com [dostęp 2017-11-18] (fr.).
  68. ↑ a b Csonka’s WWE Raw Review 9.12.16. s. 411mania. [dostęp 2016-09-13].
  69. ↑ WWE Superstars Results: Jinder Mahal picks up a win. Figure Four Wrestling Online. [dostęp 2017-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 kwietnia 2017)].
  70. ↑ KELLER’S WWE RAW REPORT 12/19: Fallout from Roadblock including Jericho explaining his actions and putting Santa on his list. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2017-01-03].
  71. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE RAW REPORT 1/2: Goldberg appearance, Sami vs. Braun in Last Man Standing match, Foley’s new haircut. TDH Communications Inc. s. pwtorch.com. [dostęp 2017-01-02].
  72. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE MONDAY NIGHT RAW REPORT 1/9: Reigns vs. Owens & Jericho, Shawn Michaels, Foley’s Performance Review, Undertaker „rumored” to appear. TDH Communications Inc. s. pwtorch.com. [dostęp 2017-01-09].
  73. ↑ WWE RAW Results – 2/27/17 (Seth Rollins returns, Goldberg, Fastlane). s. WrestleView. [dostęp 2017-03-08].
  74. ↑ Jason Powell: 3/5 Powell’s WWE Fastlane Live Review: Kevin Owens vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Braun Strowman, Bayley vs. Charlotte for the Raw Women’s Championship, Samoa Joe vs. Sami Zayn. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-03-05].
  75. ↑ Matthew Artus: Mojo Rawley won the 4th annual Andre the Giant Memorial Battle Royal. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-02].
  76. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 4/11: Superstar Shake-up Night 2 details. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-04-11].
  77. ↑ a b Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 4/18: Six-Way Contenders Match, Naomi vs. Charlotte, Styles vs. Corbin. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. April 18, 2017. [dostęp 2017-04-19].
  78. ↑ WWE SmackDown results, review: Orton and Mahal square off, new No. 1 contenders. CBS Sports. [dostęp 2017-04-26].
  79. ↑ Michael Burdick: Bray Wyatt def. Randy Orton in a House of Horrors Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-04-30].
  80. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 5/16: Final Backlash hype including Styles vs. Mahal in battle of contenders. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. May 16, 2017. [dostęp 2017-05-18].
  81. ↑ Plummer, Dale: Smackdown: A trip to London doesn’t slow the build toward Backlash. SLAM Wrestling!, 10 May 2017. [dostęp 2017-05-23].
  82. ↑ Anthony Benigno: WWE Champion Jinder Mahal def. Randy Orton. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-05-21].
  83. ↑ Jason Powell: 5/21 Powell’s WWE Backlash Live Review: Randy Orton vs. Jinder Mahal for the WWE Championship, Kevin Owens vs. AJ Styles for the U.S. Championship, Shinsuke Nakamura vs. Dolph Ziggler. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-05-21].
  84. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 5/23: Shane McMahon announced Orton rematch against Mahal, more Money in the Bank news, Jinder celebrates. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. May 23, 2017. [dostęp 2017-05-24].
  85. ↑ Bobby Melok: WWE Champion Jinder Mahal vs. Randy Orton. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-05-23].
  86. ↑ Anthony Benigno: WWE Champion Jinder Mahal def. Randy Orton. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-06-18].
  87. ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 7/18: Jinder Mahal shows off the Punjabi Prison cage, Battleground Hype, Owens & Corbin vs. Nakamura & Styles. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. July 18, 2017. [dostęp 2017-07-18].
  88. ↑ Anthony Benigno: WWE Champion Jinder Mahal def. Randy Orton (Punjabi Prison Match). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2017-06-23].
  89. ↑ Mike Tedesco: WWE Smackdown Results – 8/15/17 (Final show before SummerSlam). [w:] Wrestleview [on-line]. August 15, 2017. [dostęp 2017-08-16].
  90. ↑ Anthony Benigno: WWE Champion Jinder Mahal def. Shinsuke Nakamura. [w:] WWE [on-line]. August 20, 2017. [dostęp 2017-08-21].
  91. ↑ Jason Powell: Powell’s WWE SummerSlam 2017 live review: Brock Lesnar vs. Braun Strowman vs. Samoa Joe vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, Jinder Mahal vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship, Sheamus and Cesaro vs. Dean Ambrose and Seth Rollins for the Raw Tag Titles. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-08-20].
  92. ↑ The Modern Day Maharaja attempts to quell the threat of Nakamura, „WWE” [dostęp 2017-12-19] (ang.).
  93. ↑ WWE Superstars results: Jinder Mahal picks up a win [online], f4wonline.com [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-04-27] (ang.).
  94. ↑ a b James Caldwell: PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 12/30: Complete coverage of the Friday night show, including Randy Orton vs. Wade Barrett, Falls Count Anywhere. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2011-12-31].
  95. ↑ Justin James: James’s WWE SUPERSTARS REPORT 11/24: Zeke vs. Kidd main event, DiBiase vs. Mac worth watching. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2011-12-31].
  96. ↑ Jinder Mahal. Cagematch. [dostęp 2011-06-06].
  97. ↑ FLORIDA CHAMPIONSHIP WRESTLING TELEVISION REPORT: ROLLINS AND STEAMBOAT DEFEND THE FCW TAG TITLES; SEE FUTURE (AT THE TIME IT WAS TAPED) SMACKDOWN SUPERSTAR JINDER MAHAL IN ACTION. Pro Wrestling Insider. [dostęp 2011-06-06].
  98. ↑ a b Richard Trionfo: WWE SUPERSTARS REPORT: KOFI; KELLY; AND EZEKIEL JACKSON IN ACTION. PWInsider. [dostęp 2012-05-26].
  99. ↑ a b Greg Parks: PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 11/29: Ongoing „virtual time” coverage of the live Tuesday night special, including Daniel Bryan vs. Mark Henry for the World Title in a Steel Cage. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2011-12-31].
  100. ↑ Richard Trionfo: WWE NXT REPORT: GOLD RUSH TOURNAMENT SEMIFINALS; RAQUEL DIAZ WANTS TO MAKE NXT PRETTIER; HUNICO AND CAMACHO EXPLAIN THEIR LOSS TO JORDAN AND DALTON; FULL SAIL IS NOT 2 COOL FOR SCHOOL. PWInsider. [dostęp 2012-08-17].
  101. ↑ a b c Richard Trionfo: WWE NXT REPORT: TWO MORE GOLD RUSH MATCHES; KASSIUS OHNO IN ACTION; DIVAS IN ACTION; FUTURE PlanS FOR DALTON AND JORDAN AFTER THEIR UPSET LAST WEEK. PWInsider. [dostęp 2012-08-10].
  102. ↑ a b Greg Parks: PARKS’ WWE SMACKDOWN REPORT 11/11: Ongoing „virtual time” coverage of the show, including Randy Orton vs. Wade Barrett. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2011-11-12].
  103. ↑ Jason Powell: 7/23 Powell’s WWE Battleground Live Review: Jinder Mahal vs. Randy Orton in a Punjabi Prison match for the WWE Championship, AJ Styles vs. Kevin Owens for the U.S. Championship, John Cena vs. Rusev in a flag match. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-07-23].
  104. ↑ 2/20 Powell’s WWE Raw Live TV Review: Braun Strowman vs. Big Show, Enzo Amore and Big Cass vs. Sheamus and Cesaro for a shot at the Raw Tag Titles – Pro Wrestling Dot Net [online], prowrestling.net [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  105. ↑ Isenberg Reacts: WWE RAW „Like Swiss Cheese, Too Many Holes in Show” – Wrestlezone [online], wrestlezone.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  106. ↑ Jack Swagger vs. Jinder Mahal: Raw, Sept. 12, 2016 | WWE [online], wwe.com [dostęp 2017-11-18] (ang.).
  107. ↑ Why Jinder Mahal is „the new American dream”: WWE Talking Smack, April 18, 2017 (WWE Network Exclusive) | WWE [online], wwe.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  108. ↑ Jinder Mahal Says He Is, 'The New American Dream’ (Video), Charlotte Comments On Her Title Match Next Week [online], wrestlezone.com [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  109. ↑ Was Jinder Mahal’s Independence Day celebration happy or hellacious?. WWE. s. WWE.com. [dostęp 2017-08-25].
  110. ↑ Anthony Benigno: Jinder Mahal def. Randy Orton to become the new WWE Champion. WWE. s. WWE.com. [dostęp 2017-05-22].
  111. ↑ WWE: Main Yash Hun (Jinder Mahal) – Single. iTunes. [dostęp 2017-07-27].
  112. ↑ WWE: One Man Band (Heath Slater) – Single. iTunes. [dostęp 2017-07-27].
  113. ↑ WWE: More Than One Man (3MB) [feat. TB5 – Single]. [dostęp 2016-07-22].
  114. ↑ Sher (Lion). iTunes. [dostęp 2017-07-27].
  115. ↑ ASW Tag Team Championship history.
  116. ↑ PWA Canadian Tag Team Championship history.
  117. ↑ PWA Heavyweight Championship. Prairie Wrestling Alliance. [dostęp 2010-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (March 6, 2010)].
  118. ↑ Greg Oliver: Lots of Canadian content on PWI 500. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, August 26, 2013. [dostęp 2013-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (lutego 13, 2015)].
  119. ↑ WWE Championship. WWE. [dostęp 2017-05-21].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Personel WWE
Raw
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
SmackDown
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
Niewyłączni
Zawodnicy
Zawodniczki
NXT
Zawodnicy
Zawodniczki
Stajnie i tag teamy
Inni pojawiający się na wizji
Sędziowie
  • Adrian Butler
  • Chip Danning
  • Dallas Irvin
  • Derek Sanders
  • Felix Fernandez
  • Jeremy Marcus
  • Joey Gonzalez
  • Victoria D'Errico
Performance Center
Zawodnicy
  • Anthony Luke
  • BJ Ray
  • Cam Gagnon
  • Chase Kline
  • Coy Wanner
  • Cutler James
  • Drake Morreaux
  • Drake Stewart
  • Elijah Holyfield
  • Harlem Lewis
  • Hayden Pittman
  • Hunter Smallback
  • Jasper Troy
  • Josh Black
  • Kale Dixon
  • Keanu Carver
  • Kyle Klink
  • Niko Vance
  • Saquon Shugars
  • Shiloh Hill
  • Trill Williams
  • Troy Yearwood
  • Uriah Connors
Zawodniczki
  • Ajiea Lee Hargrave
  • Bayley Humphrey
  • Dani Raye
  • Darci Khan
  • Derrian Gobourne
  • Hayley Montoya
  • Kali Armstrong
  • Karyn Best
  • Lainey Reid
  • Layla Diggs
  • Leigh Laurel
  • Penina Tuilaepa
  • Sirena Linton
  • Tatyanna Dumas
  • Tyra Mae Steele
  • Zena Sterling
Zespół
Osobistości telewizyjne
Ambasadorzy
Scenarzyści
  • Alex Williams
  • Andrea Concepcion
  • Brian Parise
  • Christian Scovell
  • Christine Lubrano
  • Drake Maverick
  • Ed Koskey
  • Eric Watts
  • Gabe Sapolsky
  • George Carroll
  • Jeremy Borash
  • Jim Smallman
  • John Swikata
  • Johnny Russo
  • Jonathan Baeckstrom
  • Patrick Scott
  • Ryan Ward
Producenci
Personel wykonawczy
Posiadacze WWE Championship
1963–1970
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Posiadacze WWE 24/7 Championship
2019
2020–2022
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jinder_Mahal&oldid=74410331”