Przejdź do zawartości

Kapa (religia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Renesansowa kapa brokatowa projektu Domenico Ghirlandaio, Siedmiogród, ostatnia ćwierć XV wieku
XVII - wieczna kapa „rzymska” z różowej materii rypsowej (wykonana we Francji). Kaptur - lamowany galonami ze srebrogłowiu opatrzonego frędzlami - ozdobiony jest barokowymi motywami wykonanymi z nici srebrnych. Suknię kapy zdobią srebrne „płatki śniegu”. Parament z kościoła pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Racławicach
XV - wieczna „gotycka” kapa. Parament z katedry św. Bawona w Gandawie

Kapa (pluwiał) – szata liturgiczna zwana nieszpornikiem[1], używana przez kapłana (w Polsce także diakona) poza mszą świętą, np. w czasie sprawowania sakramentów chrztu[2] czy małżeństwa, wspólnotowej Liturgii Godzin (OWLG 255)[3], pogrzebów[4], nabożeństw paraliturgicznych[5] czy procesji z Najświętszym Sakramentem (np. w czasie uroczystości Bożego Ciała)[6]. Nie ma jednoznacznej symboliki[1]. Jest to rodzaj długiej peleryny sięgającej stóp, zapinanej na piersiach. Zakłada się ją na komżę lub albę oraz stułę. Jej kolor wskazują rubryki obrzędów i jest uzależniony od sprawowanej czynności (biały dla chrztu, małżeństwa, kultu eucharystycznego, czarny lub fioletowy dla pogrzebu) lub koloru oficjum. W liturgii Kościoła Katolickiego stosowana lokalnie od schyłku VIII w., od XI w. powszechnie[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c DMAK- Duszpasterstwo Ministrantów Archidiecezji Katowickiej. [w:] DMAK: Szaty Liturgiczne i pontyfikalia [on-line]. archidiecezja.katowice.pl. [dostęp 2014-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-11)]. (pol.).
  2. Obrzędy chrztu dzieci dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, wyd. 3, Katowice: Księgarnia św. Jacka, 2001, s. 30, p. 35, ISBN 83-7030-134-7.
  3. Liturgia Godzin. Codzienna modlitwa ludu Bożego, wyd. 1, t. I. Okres Adwentu. Okres Narodzenia Pańskiego, Coimbra, Portugalia: Pallotinum, 1982, s. 91, p. 255.
  4. Obrzędy pogrzebu dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, wyd. 2 uzupełnione, Katowice: Księgarnia św. Jacka, 1998, s. 45, p.41, ISBN 83-7030-168-1.
  5. Agenda liturgiczna diecezji opolskiej. Nabożeństwa, poświęcenia i błogosławieństwa, wyd. 2, Opole: Wydawnictwo św. Krzyża, 1986, s. 23, p.11 (68), ISBN 83-86865-82-2.
  6. Tamże, s. 28, p. 25 (81).