Kolej dziecięca
Kolej dziecięca (także: kolej pionierska) – oświatowa instytucja kolejowa, umożliwiająca dzieciom i młodzieży praktyczną naukę zawodów związanych z kolejnictwem, popularna zwłaszcza w Związku Radzieckim i krajach bloku wschodniego oraz na ich byłym obszarze[1].
Ze względu na rozstaw szyn, koleje dziecięce zalicza się do kolei wąskotorowych. Część z nich funkcjonuje jako koleje parkowe[1].
Lista kolei dziecięcych
[edytuj | edytuj kod]- Płowdiw – Płowdiwska Kolej Dziecięca (bułg. Пионерска пловдивска железница)
- Kyrdżali
Kuba
[edytuj | edytuj kod]- Berlin – Berlińska Kolej Parkowa (niem. Berliner Parkeisenbahn)[2], Wuhlheide
- Bernburg (Saale) – Kolej parkowa w Bernburgu (niem. Parkeisenbahn Bernburg)
- Chemnitz – Kolej Parkowa w Chemnitz (niem. Parkeisenbahn Chemnitz)
- Chociebuż – Kolej Parkowa w Chociebużu (niem. Parkeisenbahn Cottbus)
- Drezno – Drezdeńska Kolej Parkowa (niem. Dresdner Parkeisenbahn)
- Gera – Kolej parkowa w Gerze (niem. Parkeisenbahn Gera)[3]
- Görlitz – Gorlicka Kolej Parkowa Oldtimer (niem. Görlitzer Oldtimer Parkeisenbahn)[4]
- Halle (Saale) – Kolej Parkowa Peißnitzexpress Halle (Saale) (niem. Parkeisenbahn Peißnitzexpress Halle)[5]
- Leipzig – Lipska Kolej Parkowa (niem. Leipziger Parkeisenbahn)
- Magdeburg – Kolej Pionierska w Magdeburgu (niem. Pioniereisenbahn Magdeburg)
- Plauen – Kolej Parkowa Syratal Plauen (niem. Parkeisenbahn Syratal Plauen)[6]
- Vatterode (Mansfeld) – Kolej Parkowa Vatterode (niem. Parkeisenbahn Vatterode)
- Kraków – Młodzieżowa Kolejka Wąskotorowa „Lajkonik”, kursująca w latach 1964-66 wzdłuż Wisły na trasie Salwator – Bielany[7]
- Poznań – Kolejka Parkowa Maltanka (w przeszłości była kolejką dziecięcą, dziś jest obsługiwana przez MPK Poznań)
- Podgrodzie – kolej dziecięca funkcjonująca w latach 1952–1964[8]
- Czelabińsk
- Czyta
- Jekaterynburg
- Irkuck
- Kazań
- Kemerowo
- Chabarowsk – Dalekowschodnia Kolej Dziecięca
- Krasnojarsk
- Kratowo
- Kurgan
- Liski
- Niżny Nowogród
- Nowomoskowsk
- Nowosybirsk – Mała Wschodnia Kolej Syberysjka,
- Orenburg
- Penza
- Rostów nad Donem
- Petersburg Sankt-Petersburg, Malaya Oktyabrskaya railway
- Swobodny
- Tiumeń
- Ufa
- Władykaukaz
- Wołograd
- Children's Railway Sakhalin, Jużnosachalińsk
- Jarosław
- Dniepr
- Donieck
- Charków
- Kijów – Kijowska Kolej Dziecięca
- Łuck
- Lwów – Lwowska Kolej Dziecięca
- Równe
- Użhorod
- Zaporoże
- Budapeszt – Kolejka dziecięca (Gyermekvasút)
- Pecz
- Nagycenk
- Tiszakécske – (nieczynna od 2009)
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Maszyniści kolei dziecięcej w Zaporożu -
Często wykorzystywana w kolei dziecięcej lokomotywa TU2 (Donieck) -
Uroczystość na kolei dziecięcej w Doniecku -
Załoga pociągu (Donieck) -
Praca przy zwrotnicy (Donieck) -
Centrala kolei dziecięcej w Kijowie -
Pociąg przyjeżdżający na peron (Kijów) -
Kolej dziecięca w Budapeszcie -
Sterowanie lokomotywą (Ufa) -
Odjazd pociągu (Ufa) -
Prace przy torowisku (Ufa)
.JPG?lang=pl)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Дмитрий Сутягин, Что такое ДЖД? [online] [dostęp 2021-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-20] (ros.).
- ↑ Berliner Parkeisenbahn – Fahrplan [online] (niem.).
- ↑ Parkeisenbahn [online] (niem.).
- ↑ Görlitzer Oldtimer Parkeisenbahn – Startseite [online] (niem.).
- ↑ Christian Wodzinski, Startseite [online] (niem.).
- ↑ Förderverein Parkeisenbahn Syratal Plauen – Home [online] (niem.).
- ↑ Paweł Jakuboszczak. Młodzieżowa Kolej Wąskotorowa „Lajkonik” w Krakowie (1964-1966). „Stalowe Szlaki”. nr 3/2013 (132). s. 34-47.
- ↑ Filip Karoński. Gdy maszynista ma 12 lat... „Świat Kolei”. Nr 9/2000. s. 20-21.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kasper Fiszer, Fenomen radzieckich kolei dziecięcych [online], TransportPubliczny, 13 sierpnia 2016 [dostęp 2021-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-20].
- Дмитрий Сутягин, В каких городах есть ДЖД? [online] [dostęp 2021-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-20] (ros.).