Lešawa
|
Tutón zapisk zaběra so z łužiskej wjesku. Za serbskeho studenta a awtora ze samsnym mjenom hlej Michał Lešawa. |
| |||||
město: | Budyšin | ||||
wobydlerstwo: | 23 (31. decembra 2023)[1] | ||||
wysokosć: | 198 metrow n.m.hł. | ||||
51.20555555555614.3325198
| |||||
póstowe čisło: | 02625 | ||||
předwólba: | 035937 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
Połoženje Lešawy w Budyšinje | |||||
wikidata: Lešawa (Q1557593)
|
Lešawa (němsce Löschau) je wjes we wuchodnej Sakskej a wot lěta 1999 najzapadniši a z 23 wobydlerjemi[2] zdobom jedyn z třoch najmjeńšich měšćanskich dźělow Budyšina. Wjes leži w Hornjej Łužicy a serbskim sydlenskim rumje.
Wjes, kotraž ma sydlišćowu formu kulowca, leži zapadnje Bolborc a bjezposrědnje sewjernje awtodróhi 4.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje wsy jako Lessow pochadźa z lěta 1363.[3] Ležownostne knjejstwo měješe w lěće 1580 Miłkečanske a w lěće 1777 Wunjowske ryćerkubło. Tež politisce słušeše Lešawa přeco k Wunjowskej gmejnje, hač do jeje zagmejnowanja do Smochćic w lěće 1936.
Po Mukowej statistisce měješe Lešawa we 1880tych lětach 55 wobydlerjow, z nich 53 Serbow (96 %) a dweju Němcow.[4] Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja Hodźijskej wosadźe.
Ležownostne mjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Sazonki, Lešawske chrósty, Hatwišća, Jězor, Prěčnik.[5]
Hlej tež
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Bolbritz/Bolborcy mit Löschau/Lešawa. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 250sl.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2023; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2023, awgust 2024
- ↑ staw: 31. decembra 2023; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2023, awgust 2024
- ↑ Lešawa w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 13 (digitalizat).
Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Błohašecy | Bobolcy | Bolborcy | Bórk | Bozankecy | Ćichońca | Ćemjercy | Debrikecy | Delni Wunjow | Delnja Kina | Horni Wunjow | Hornja Kina | Južne předměsto | Lešawa | Lubochow | Mały Wjelkow | Nadźanecy | Nowe Małsecy | Nutřkowne město | Sćijecy | Sewjerowuchodny wobkruh | Słona Boršć | Smochćicy | Strowotna studnja | Wownjow | Wuchodne předměsto | Wulki Wjelkow | Wuricy | Zajdow | Zapadne předměsto (ze Židowom)