Leopoldo O'Donnell
| Njegova ekscelencija Vojvoda od Tetuána | |
|---|---|
 | |
| premijer Španije | |
| Na položaju 14. jul 1856 – 12. oktobar 1856 | |
| Monarh | Isabella II |
| Prethodi | Vojvoda od la Victorije |
| Slijedi | Vojvoda od Valencije |
| Na položaju 30. jun 1858 – 2. mart 1863 | |
| Monarh | Isabella II |
| Prethodi | Francisco Javier de Istúriz |
| Slijedi | Markiz od Mirafloresa |
| Na položaju 16. septembar 1864 – 10. jul 1866 | |
| Monarh | Isabella II |
| Prethodi | Vojvoda od Valencije |
| Slijedi | Vojvoda od Valencije |
| državni ministar 1858, 1860–1863 | |
| ministar rata (1854) | |
| Lični detalji | |
| Rođenje | 12. 1. 1809. Santa Cruz de Tenerife, Tenerife, Kanari |
| Smrt | 5. 11. 1867. (dob: 58) Biarritz, Francusko Carstvo |
| Politička stranka | Unión Liberal |
| Supružnik/ci | Manuela Barges |
Leopoldo O'Donnell y Jorris, 1. vojvoda od Tetuana, 1. grof od Lucene, 1. vikont od Aliage (12. januar 1809 – 5. novembar 1867) bio je španski vojskovođa i državnik, koji je u tri navrata - 1856, od 1858. do 1863. godine, te od 1864. do 1866. godine - služio kao premijer Španije.
Leopoldo O'Donnell, daleki potomak irskih plemenskih poglavica, je za vrijeme Prvog karlističkog rata podržavao vladu, a kasnije se okrenuo protiv Napredne stranke generala Baldomera Espartera. Za vrijeme Deset umjerenih godina je postao razočaran Umjerenom strankom te je 1854. pokrenuo vojničku pobunu koja će dovesti do sloma umjerenjaka i na vlast vratiti Espartera. Njegov režim, poznat kao Dvije naprednjačke godine je, međutim, za O'Donnella bio previše radikalan, te je 1856. pokrenuo novi puč kojim je postao premijer. Osnovao je stranku Liberalna unija koja je nastojala pomiriti umjerenjake u objeme strankama, i koja je dominirala španskom politikom sve do tzv. Slavne revolucije 1868. godine. Na vanjskom planu je vodio agresivnu politiku - 1859. je pokrenuo uspješan rat sa Marokom, te nakratko intervenirao u Mekskiku, a za trećeg mandata pokrenuo tzv. Chincha rat protiv bivših južnoameričkih kolonija. Krvavo gušenje studentskih demonstracija 1865. godine, poznato kao Noć sv. Danijela, ga je učinilo izuzetno nepopularnim, te dovelo do njegovog pada.
