Narciso Heredia
| Grof od Heredia-Spínole | |
|---|---|
 | |
| premijer Španije | |
| Na položaju 16. decembar 1837 – 6. septembar 1838 | |
| Monarh | Isabella II |
| Prethodi | Eusebio Bardají |
| Slijedi | Vojvoda od Fríasa |
| Lični detalji | |
| Rođenje | 11. 9. 1775. Gines, Sevilla, Španija |
| Smrt | 8. 9. 1847. (dob: 71) Madrid, Španija |
| Politička stranka | Realista Moderado |
| Religija | katolik |
Don Narciso Fernández de Heredia y Begines de los Ríos, 2. grof od Heredia-Spínole grande Španije, 1st Marquis of Heredia, grande Španije i iure uxoris grof od Ofalike (Gines, Sevilla, 11. septembar 1775 – Madrid, 8. septembar 1847) je bio španski plemić, diplomat i političar koji je od 1837. do 1838. bio premijer Španije.
Narciso Heredia je karijeru započeo u mladosti, te je do sredne 1800-ih služio kao pomoćnik ambasadora ili ambasadora na brojnim evropskim dvorovima. Za vrijeme francuske invazije je služio okupatorima i režimu Josepha Bonapartea, zbog čega je poslije stekao status izdajnika. U politiku se vratio nakon sloma kratkotrajnog liberalnog režima kada ga je apsolutistički režim Ferdinanda imenovao državnim ministrom 1823. godine. Na tom je mjestu pokušavao voditi umjerenu politiku, ali nije zadovoljio nijednu od frakcija te je smijenjen 1824. godine. Nakon kraćeg egzila je 1827. postavljen za ambasadora u Londonu, a potom u Parizu, gdje je doprinio poboljšanju odnosa sa Francuskom te nakon Julske revolucije pomogao priznanje novog režima.
Na mjesto premijera je imenovan pred kraj Prvog karlističkog rata gdje mu je glavni zadatak svojim diplomatskim iskustvom spriječiti stranu intervenciju na strani karlista. U tome je uspio, ali mu loše stanje financija i pobuna u Cadizu presudili, te je smijenjen. Poslije toga se povukao iz politike.
