Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Louis Barthou , właśc. Jean-Louis Barthou (ur. 25 sierpnia 1862 w Oloron-Sainte-Marie , zm. 9 października 1934 w Marsylii ) – francuski polityk z okresu Trzeciej Republiki , publicysta historyczny , premier Francji w 1913 [1] , minister spraw zagranicznych w rządzie Gastona Doumergue’a .
Z zawodu był adwokatem [1] . Od 1889 był prawicowym członkiem Izby Deputowanych[2] , od 1894 wielokrotnie zajmował stanowiska ministerialne (m.in. w 1922 i 1926 był ministrem sprawiedliwości, w 1934 ministrem spraw zagranicznych). W 1913 pełnił urząd premiera. W 1918 został przyjęty w poczet członków Akademii Francuskiej . Od 1922 był senatorem. W 1922 był delegatem Francji na konferencję w Genewie [1] . Był wrogo nastawiony do Niemiec . W latach 1922–1926 prezes Międzysojuszniczej Komisji Odszkodowań Wojennych, wprowadził w życie niektóre ze swych postulatów dotyczących twardej polityki wobec Niemiec[2] . Domagał się spłaty przez Republikę Weimarską reparacji za I wojnę światową [1] . Był zwolennikiem zbliżenia francusko-radzieckiego i przyjęcia ZSRR do Ligi Narodów [3] . Po dojściu Adolfa Hitlera do władzy w Niemczech (styczeń 1933)[1] , w latach 1933–1934 przygotowywał sojusz z ZSRR wymierzony przeciw Niemcom (→pakt wschodni ), który został zawarty w 1935 (już po jego śmierci) przez Pierre'a Lavala . Następcy Barthou woleli jednak uprawiać politykę appeasementu wobec III Rzeszy [2] .
Fragment kroniki filmowej przedstawiającej zamach (ang. ) (1934)
Louis Barthou w rozmowie z Józefem Piłsudskim , obecni: Józef Beck , Jan Szembek , Jules Laroche . Warszawa, kwiecień 1934
Zginął w czasie pełnienia urzędu ministra spraw zagranicznych, podczas zamachu dokonanego przez Wewnętrzną Macedońską Organizację Rewolucyjną i ustaszy na króla Jugosławii Aleksandra w Marsylii . W 1974 ujawniono, że pocisk, który zabił ministra, musiał pochodzić z broni francuskiego policjanta lub wojskowego, gdyż miał kaliber 8 mm, a królobójca użył pistoletu 7,65 mm.
Zamach przyczynił się do podpisania w Genewie 16 listopada 1937 dwóch konwencji o przeciwdziałaniu terroryzmowi i karaniu za czyny terrorystyczne oraz o utworzeniu Międzynarodowego Sądu Karnego (z braku dostatecznej liczby ratyfikacji nie weszły w życie)[4] .
Dekretem z 13 lipca 1921 został odznaczony polskim Orderem Orła Białego [5] . W czasie wizyty w Polsce w 1934, forsując projekt paktu wschodniego, jako minister spraw zagranicznych Francji spotkał się między innymi: z marszałkiem Józefem Piłsudskim , prezydentem Ignacym Mościckim i z ministrem Józefem Beckiem [6]
↑ a b c d e historia świata. Encyklopedia PWN. A-F tom. I, Wydawnictwo Naukowe PWN , Warszawa 2008, s. 290
↑ a b c Jan Palmowski Słownik najnowszej historii świata 1900-2007 , wyd. 2008, tom 1, s. 76
↑ Słownik historii Polski i świata , Wydawnictwo IBIS, wyd. 2013, s. 388
↑ Międzynarodowy Trybunał Karny a prawnomiędzynarodowa odpowiedzialność sprawców przestępstw wojennych . stosunki-miedzynarodowe.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-15)]. , Zbrodnie bez przedawnienia , Terroryzm morski w świetle międzynarodowego prawa karnego s. 42 - 44, Konwencje międzynarodowe w sprawie terroryzmu , Konwencja o utworzeniu Międzynarodowego Sądu Karnego (fragment); Draft code of offences against the peace and security of mankind – Compendium of relevant international instruments (s. 18 – 26 tekst ang. Konwencji), Convention for the Prevention and Punishment of Terrorism , Historical Survey of the Question of International Criminal Jurisdiction (s. 88 - 97).
↑ Część urzędowa . „Gazeta Lwowska ”, s. 1, Nr 157 z 19 lipca 1921.
↑ Gazeta Tygodniowa. Poświęcona sprawom religijnym, oświatowym i społecznym,1934, R.4, nr 19 - Świętokrzyska Digital Library [online], sbc.wbp.kielce.pl [dostęp 2020-01-09] .
XVIII wiek
XIX wiek
Jean-Baptiste Nompère de Champagny (1807–1811)
Hugues Bernard Maret (1811–1813)
Armand Augustin Louis de Caulaincourt (1813–1814)
Antoine René Charles Mathurin, hrabia de Laforest (1814)
Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1814–1815)
Armand Augustin Louis de Caulaincourt (1815)
Louis, baron Bignon (1815)
Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord (1815)
Armand Emmanuel du Plessis, książę de Richelieu (1815)
Jean-Joseph-Paul-Augustin, markiz Dessolles (1815–1818)
Étienne Denis, baron Pasquier (1818–1819)
Mathieu de Montmorency (1819–1821)
François-René de Chateaubriand (1821–1822)
Ange Hyacinthe Maxence, baron de Damas (1822–1824)
Auguste de La Ferronays (1824–1828)
Anne Pierre Adrien, książę de Montmorency-Laval (1828–1829)
Joseph-Marie de Portalis (1829)
Jules Auguste Armand Marie, książę de Polignac (1829)
Victor Louis Victurnien (1829–1830)
Louis, baron Bignon (1830)
Jean-Baptiste Jourdan (1830)
Louis, hrabia Molé (1830)
Nicolas Joseph Maison (1830)
Horace François Bastien, hrabia Sébastiani (1830–1832)
Victor, duc de Broglie (1832–1834)
Henri Gauthier, comte de Rigny (1834)
Charles Joseph, comte Bresson (1834)
Henri Gauthier, comte de Rigny (1834–1835)
Victor, duc de Broglie (1835–1836)
Adolphe Thiers (1836)
Louis, comte Molé (1836–1839)
Napoléon Auguste Lannes, duc de Montebello (1839)
Nicolas Jean de Dieu Soult, duc de Dalmatie (1839–1840)
Adolphe Thiers (1840)
François Guizot (1840–1848)
Alphonse de Lamartine (1848)
Jules Bastide (1848)
Marie Alphonse Bedeau (1848)
Jules Bastide (1848)
Édouard Drouyn de Lhuys (1848–1849)
Alexis de Tocqueville (1849)
Alphonse de Rayneval (1849)
Jean-Ernest Ducos, vicomte de La Hitte (1849–1851)
Édouard Drouyn de Lhuys (1851)
Anatole, baron Brénier de Renaudière (1851)
Jules Baroche (1851)
Louis Félix Étienne, marquis de Turgot (1851–1852)
Édouard Drouyn de Lhuys (1852–1855)
Aleksander Colonna-Walewski (1855–1860)
Jules Baroche (1860)
Édouard Thouvenel (1860–1862)
Édouard Drouyn de Lhuys (1862–1866)
Charles, marquis de La Valette (1866)
Lionel, marquis de Moustier (1866–1868)
Charles, marquis de La Valette (1868–1869)
Henri, prince de La Tour d'Auvergne (1869–1870)
Napoléon, comte Daru (1870)
Émile Ollivier (1870)
Agenor, duc de Gramont (1870)
Henri, prince de La Tour d'Auvergne (1870)
Charles, comte de Rémusat (1871–1873)
Albert, duc de Broglie (1873)
Louis Decazes, duc de Glucksberg (1873–1877)
Gaston-Robert, marquis de Banneville (1877)
William Henry Waddington (1877–1879)
Charles de Freycinet (1879–1880)
Jules Barthélemy-Saint-Hilaire (1880–1881)
Léon Gambetta (1881–1882)
Charles de Freycinet (1882)
Charles Duclerc (1882–1883)
Armand Fallières (1883)
Paul-Armand Challemel-Lacour (1883)
Jules Ferry (1883–1885)
Charles de Freycinet (1885–1886)
Émile Flourens (1886–1888)
René Goblet (1888–1889)
Eugène Spuller (1889–1890)
Alexandre Ribot (1890–1893)
Jules Develle (1893)
Jean Casimir-Perier (1893–1894)
Gabriel Hanotaux (1894–1895)
Marcellin Berthelot (1895–1896)
Léon Bourgeois (1896)
Gabriel Hanotaux (1896–1898)
Théophile Delcassé (1898–1905)
XX wiek
XXI wiek
1790-1944
Marguerite Louis François Duport-Dutertre
Jean-Marie Roland de La Platière
Antoine Duranthon
Étienne Louis Hector Dejoly
Georges Danton
Dominique Joseph Garat
Louis Jérôme Gohier
Philippe Antoine Merlin de Douai
Charles François Jean Joseph Victor Génissieu
Philippe Antoine Merlin de Douai
Charles Joseph Mathieu Lambrechts
Jean Jacques Régis de Cambacérès
André Joseph Abrial
Claude Régnier, duc de Massa
Mathieu Louis Molé
Pierre Paul Nicolas, baron Henrion de Pansey
Charles, chevalier Dambray
Jean Jacques Régis de Cambacérès, duc de Parme
Antoine, comte Boulay de la Meurthe
Étienne Denis, baron Pasquier
François, comte de Barbé-Marbois
Charles, chevalier Dambray
Étienne Denis, baron Pasquier
Pierre François Hercule, comte de Serre
Charles Ignace, comte de Peyronnet
Joseph Marie, comte Portalis
Pierre Alpinien Bertrand Bourdeau
Jean Joseph Antoine de Courvoisier
Jean de Chantelauze
Jacques Charles Dupont de l'Eure
Joseph Mérilhou
Félix Barthe
Jean Persil
Paul Sauzet
Jean Persil
Félix Barthe
Louis Gaspard Amédée, baron Girod de l'Ain
Jean-Baptiste Teste
Alexandre François Vivien
Nicolas Martin du Nord
Michel Pierre Alexis Hébert
Adolphe Crémieux
Eugène Bethmont
Alexandre Marie
Eugène Rouher
Joseph Corbin
Alfred Daviel
Eugène Rouher
Jacques Abbatucci
Paul de Royer
Claude Alphonse Delangle
Jules Baroche
Jean-Baptiste Duvergier
Émile Ollivier
Michel Grandperret
Adolphe Crémieux
Jules Dufaure
Jean Ernoul
Octave Depeyre
Adrien Tailhand
Jules Dufaure
Louis Martel
Albert, duc de Broglie
François Le Pelletier
Jules Dufaure
Philippe Le Royer
Jules Cazot
Gustave Humbert
Paul Devès
Félix Martin-Feuillée
Henri Brisson
Charles Demôle
Ferdinand Sarrien
Charles Mazeau
Armand Fallières
Jean-Baptiste Ferrouillat
Edmond Guyot-Dessaigne
François Thévenet
Armand Fallières
Louis Ricard
Léon Bourgeois
Jules Develle
Léon Bourgeois
Eugène Guérin
Antonin Dubost
Eugène Guérin
Ludovic Trarieux
Louis Ricard
Jean-Baptiste Darlan
Victor Milliard
Ferdinand Sarrien
Georges Lebret
Ernest Monis
Ernest Vallé
Joseph Chaumié
Ferdinand Sarrien
Edmond Guyot-Dessaigne
Aristide Briand
Louis Barthou
Théodore Girard
Antoine Perrier
Jean Cruppi
Aristide Briand
Louis Barthou
Antony Ratier
Jean-Baptiste Bienvenu-Martin
Alexandre Ribot
Jean-Baptiste Bienvenu-Martin
Aristide Briand
René Viviani
Raoul Péret
Louis Nail
Gustave L'Hopiteau
Laurent Bonnevay
Louis Barthou
Maurice Colrat
Edmond Lefebvre du Prey
Antony Ratier
René Renoult
Théodore Steeg
Anatole de Monzie
Camille Chautemps
René Renoult
Pierre Laval
Maurice Colrat
Louis Barthou
Lucien Hubert
Théodore Steeg
Raoul Péret
Henry Chéron
Léon Bérard
Paul Reynaud
René Renoult
Abel Gardey
Eugène Penancier
Albert Dalimier
Eugène Raynaldy
Eugène Penancier
Henry Chéron
Henry Lémery
Georges Pernot
Léon Bérard
Marc Rucart
Vincent Auriol
César Campinchi
Marc Rucart
Paul Reynaud
Paul Marchandeau
Georges Bonnet
Albert Sérol
Charles Frémicourt
Raphaël Alibert
Joseph Barthélemy
Maurice Gabolde
od 1944
Ministrowie wojny (1791-1940)
Ministrowie wojnyFrancji Vichy (1940-1944)
Komisarze wojenniWolnej Francji (1941-1944)
Minister obrony (od 1944)