Ludwig Bechstein

Membrecoj
Membrecoj	Akademie gemeinnütziger Wissenschaften vd

**Ludwig Bechstein**
Ludwig Bechstein
Persona informo
	Ludwig Bechstein
Naskiĝo	24-an de novembro 1801; en Vajmaro
Morto	14-an de majo 1860 (58-jaraĝa); en Meiningen
Tombo	Meiningen vd
Etno	Germanoj vd
Lingvoj	germana vd
Ŝtataneco	Saksio-Vajmaro-Eisenach vd
Alma mater	Munkena universitato ; Universitato de Lepsiko vd
Subskribo
Familio
Infanoj	Reinhold Bechstein (mul) , Adolf Emil Ludwig Bechstein (en) vd
Parencoj	Johann Matthäus Bechstein () vd
Profesio
Okupo	bibliotekisto ; apotekisto ; arkivisto ; verkisto ; kolektisto de fabeloj vd
Laborkampo	Porjunula literaturo vd
Aktiva en	Leipzig • Munkeno vd
Membrecoj
Membrecoj	Akademie gemeinnütziger Wissenschaften vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Ludwig BECHSTEIN (naskiĝis la 24-an de novembro 1801 en Vajmaro, mortis la 14-an de majo 1860 en Meiningen) estis germana verkisto, bibliotekisto kaj arkivisto. Hodiaŭ li famas antaŭ ĉio pro siaj Popolaj fabeloj.

Vivo

Bechstein naskiĝis kiel nelegitima filo de Johanna Carolina Dorothea Bechstein kaj de franca elmigrinto nome Louis Dupontreau. Adoptis lin en 1810 lia onklo Johann Matthäus Bechstein. Ekde tiam li portis novan nomon. Lia onklo ankaŭ ebligis al li frekventi la gimnazion en Meiningen kaj trejniĝi kiel apotekisto en Arnstadt (1818-21), kie li restis kiel helpanto ĝis 1824.

Jam en 1823 li publikigis sub la nomo C. Bechstein la Turingiajn popolfabelojn. Poste li estis ĝis 1826 apotekisto-astistanto en Meiningen kaj ĝis 1828 provizoro ĉe la Schwan-apoteko en Bad Salzungen. Tamen tiaj deĵoroj tute ne kontentigis lin. Poste donis al li duko Bernhard la 2-a (Saksio-Meiningen) stipendion por studi historion, filozofion kaj literaturon. La studoj komenciĝis en 1829 en Leipzig kaj kontinuiĝis en München ekde 1830. En Leipzig li membriĝis al studenta korporacio. En la 1831-a jaro li iĝis duka kabinetbibliotekisto en Meiningen kaj en 1833 estro de la Duka publika biblioteko. Li fondis en 1832 la regionhistorian societon Hennebergischer altertumsforschender Verein, kiun li estris ĝis 1857.

Bechstein du fojojn edziĝis. En 1832 estis la nupto kun Caroline Wiskemann el Oechsen. El tiu unuiĝo naskiĝis - kiel ununura infano - Reinhold Bechstein, kiu iĝis pli malfrue filologo kaj germanisto. La edzino Caroline mortis jam en 1834. Du jarojn poste Ludwig Bechstein denove edziĝis, al Therese Schulz el Untermaßfeld. Kun ŝi li havis sep infanojn, inter ili Adolf Emil Ludwig Bechstein (1843–1914), konata desegnisto kaj ilustristo liatempe.

Bechstein eldonis en 1834 kronikon de Meiningen (1676-1824). En 1840 li distingitis per la titolo de Kortega konsilisto kaj ekloĝis en propra domo en la Halbestadt-strato. En 1842 li aliĝis al la framasona loĝio Charlotte zu den drei Nelken ein. En 1848 li transprenis la gvidadon de la arkivo Gemeinschaftliches Hennebergisches Archiv kiel estro kaj arkivisto.

Elradiado verkista

Liaj patriotismaj lirikaĵoj kaj historiaj rakontoj/romanoj (kiel ekz. Der Dunkelgraf pri la historio de la Obskuraj gegrafoj) hodiaŭ apenaŭ legatas. Nuntempe oni konas nur liajn fabelajn kolektojn, i.a. publikigitajn en 1845 sub la titolo Deutsches Märchenbuch. Jam en 1823 aperis ja maldika volumo pri la turingiaj fabeloj. Celante pedagogiajn efikojn li ofte prilaboris kaj polurigis la historiojn. Tiuj kolektoj eĉ helpis antaŭenpuŝi la nacian unuiĝon de Germanlando. Bechstein ankaŭ kolektis legendojn. Lia ampleksa legendokolekto Deutsches Sagenbuch de 1853 ne tiom populariĝis sed uzatas tamen ĝis hodiaŭ kiel kompendio de la germanaj legendoj. Same liaj skribitaĵoj pri Turingio ĝis nun reeldonatas, ekz. la respektiva volumo en la serio Das malerische und romantische Deutschland. Bechstein intencis kompletigi sian kolekton de popularaĵoj per volumo pri mitoj, sed frua morto malhelpas tion. Per biografio pri sia adopta patro, Dr. Johann Matthäus Bechstein und die Forstacademie Dreißigacker. Ein Doppel-Denkmal von Ludwig Bechstein, li kreis en 1855 la unuan memstaran biografion de germana forstisto libroforme.

Honoroj

Memoriĝas onin al Bechstein hodiaŭ ekz. memorigtabulo ĉe lia domo en Meiningen kaj krome strato nomita por li. Krome bazlernejo, fontano kaj apoteko en Untermaßfeld. Bechstein-angulo troviĝas en la literatura muzeo en la Baumbach-domo (Meiningen).

Ekde 2001 ekzistas la premio Thüringer Märchen- und Sagenpreis Ludwig Bechstein, kion oni aljuĝas al meritoplenaj fabelrakontistoj, ilustristoj, eldonistoj kaj aliaj kun profesiaj aŭ ŝatokupaj ligoj al fabeloj kaj legendoj.

Verkoj

Kolektoj, romanoj, poemoj

Thüringische Volksmärchen, 1823, Verlag Rockstuhl, represo 2002, ISBN 3-936030-71-5
Die Weissagung der Libussa, 1829, Verlag Rockstuhl, represo, ISBN 3-936030-91-X
Mährchenbilder und Erzählungen, 1829
Die Haimons-Kinder (poemoj), 1830
Erzählungen und Phantasiestücke, 1831
Arabesken (noveloj), 1832
Novellen und Phantasiegemälde, 1832
Grimmenthal (romano), 1833, Verlag Rockstuhl, represo 2003, ISBN 3-936030-84-7
Der Fürstentag (romano), 1834
Luther (poemo), 1834, Verlag Rockstuhl, represo, ISBN 3-936030-94-4
Novellen und Phantasieblüten, 1835
Der Sagenschatz und die Sagenkreise des Thüringerlandes, 1835-38, Georg Olms Verlag, represo 2003, ISBN 3-487-11991-9
Gedichte, 1836
Fahrten eines Musikanten (noveloj), 1837
Grumbach (Roman), 1839
Aus Heimat und Fremde (rakonoj), 1839
Clarinette (romano), 1840
Der Sagenschatz des Frankenlandes, 1842
Deutsches Märchenbuch, 1845, Georg Olms Verlag, represo 2003, ISBN 3-487-11991-9
Berthold der Student (romano), 1850
Die Manuskripte Peter Schlemihls, 1851
Deutsches Sagenbuch, 1853, Georg Olms Verlag, represo 2003, ISBN 3-487-12501-3
Volkserzählung , 1853, Verlag Rockstuhl, represo, ISBN 3-936030-92-8
Hainsterne (rakontoj), 1853
Der Dunkelgraf (romano), 1854
Zweihundert deutsche Männer in Bildnissen und Lebensbeschreibungen, 1854
Hexengeschichten, 1854, Georg Olms Verlag, represo 1984, ISBN 3-487-08260-8
Romantische Sagen und Märchen, 1855, Verlag Rockstuhl, represo 2003, ISBN 3-936030-93-6
Dr. Johann Matthäus Bechstein und die Forstacademie Dreißigacker. Ein Doppel-Denkmal von Ludwig Bechstein, Meiningen 1855
Neues deutsches Märchenbuch, 1856
Die Geheimnisse eines Wundermannes, 1856
Thüringer Sagenbuch, 1858, Verlag Rockstuhl, represo 2001 in zwei Bänden, ISBN 3-936030-07-3 und ISBN 3-936030-08-1
Wartburg (poeziaĵoj), 1859
Thüringens Königshaus, 1860

Unuopaj fabeloj

Der Schmied von Jüterbog (ĉe: Deutsches Märchenbuch, 1845)
Das klagende Lied (ĉe: Neues deutsches Märchenbuch, 1856)

Literaturo

Rainer Bens: Einige „Aussteiger aus der Pharmazie“. (= Quellen und Studien zur Geschichte der Pharmazie; 53). Deutscher Apotheker-Verlag, Stuttgart 1989, ISBN 3-7692-1226-6
Alfred Erck, Hannelore Schneider: Aus unveröffentlichten Briefen Ludwig Bechsteins. In: Palmbaum, Bucha bei Jena, 9 (2001),1/2. S. 21-28.
Hans Graetz, Andreas Seifert: Ludwig Bechsteins Briefe an Catharina und Wilhelm Sattler. In: Jahrbuch des Hennebergisch-Fränkischen Geschichtsvereins, Meiningen, 19 (2004) S. [289]-314.
Silke Hermann: Ludwig Bechstein als Bibliothekar in Meiningen. In: Jahrbuch des Hennebergisch-Fränkischen Geschichtsvereins, Meiningen, 16,1 (2001) S. 71- 90.
Karin Richter, Rainer Schlundt (Hrsg.): Lebendige Märchen- und Sagenwelt. Ludwig Bechsteins Werk im Wandel der Zeiten. Schneider-Verlag Hohengehren, Baltmannsweiler 2003, ISBN 3-89676-739-9
Harald Lönnecker: „In Leipzig angekommen, als Füchslein aufgenommen“ – Verbindungen und Vereine an der Universität Leipzig im langen 19. Jahrhundert, in: Blecher, Jens/Wiemers, Gerald Hrsg.): Die Matrikel der Universität Leipzig, Teilbd. II: Die Jahre 1833 bis 1863, Weimar 2007, S. 13-48.
Harald Lönnecker: Zwischen Völkerschlacht und Erstem Weltkrieg – Verbindungen und Vereine an der Universität Leipzig im 19. Jahrhundert, Koblenz 2008.
Konrad Marwinski: Bechstein, Ludwig : Dichter, Märchen- und Sagensammler, Archivar, Bibliothekar, Landeshistoriker, 24. Nov. 1801 Weimar - 14. Mai 1860 Meiningen. In: Lebenswege in Thüringen, 2002, 2 (2002), S. 20-24
Hanns-Peter Mederer: Die Hoftheater Meiningen und Coburg-Gotha 1831 - 1848. Ludwig Bechsteins Briefe an Friedrich Wilhelm von Kawaczynski. Rockstuhl, Bad Langensalza 2007, ISBN 978-3-938997-75-8
Hanns-Peter Mederer: Stoffe aus Mythen. Ludwig Bechstein als Kulturhistoriker, Novellist und Romanautor. Deutscher Universitäts-Verlag, Wiesbaden 2002, ISBN 3-8244-4497-6
Johannes Mötsch: Ludwig Bechstein als Archivar. In: Jahrbuch des Hennebergisch-Fränkischen Geschichtsvereins, Meiningen, 16,1 (2001) S. 53-70
Heiko Postma: Märchenblumen und der süße Reiz der Sage. Über den Forscher und Sammler, Poeten und Erzähler Ludwig Bechstein (1801-1860) jmb-Verlag, Hannover 2008, ISBN 978-3-940970-06-0
Burghart Schmidt: Ludwig Bechstein und die literarische Rezeption frühneuzeitlicher Hexenverfolgung im 19. Jahrhundert. (= Veröffentlichungen des Arbeitskreises für Historische Hexen- und Kriminalitätsforschung in Norddeutschland; 4). DOBU, Hamburg 2004, ISBN 3-934632-09-2
Klaus Schmidt: Untersuchungen zu den Märchensammlungen von Ludwig Bechstein. Leipzig 1935 (Nachdruck: Olms, Hildesheim u. a., ISBN 3-487-07520-2)
Susanne Schmidt-Knaebel: Textlinguistik der einfachen Form. Lang, Frankfurt am Main u. a. 1999, ISBN 3-631-31191-5
Susanne Schmidt-Knaebel: „Man muß doch jemand haben, gegen den man sich ausspricht“. Ludwig Bechsteins Briefe an Dr. Ludwig Storch. Shaker, Aachen 2000, ISBN 3-8265-7952-6
Heinrich Wagner: Ludwig Bechstein als Historiker. In: Jahrbuch des Hennebergisch-Fränkischen Geschichtsvereins, Meiningen, 16,1 (2001) S. 21-32
Heinrich Weigel: Der „Wartburg-Poet“ Ludwig Bechstein (1801–1860). In: Wartburg-Jahrbuch, Bd. 10, 2001 (2002), S. 119-142
Heinrich Weigel: Ludwig Bechstein in Briefen an Zeitgenossen. Lang, Frankfurt am Main u. a. 2007, ISBN 3-631-54270-4