Małsecy

Małsecy na karće z lěta 1884

Małsečanski hród

Zakładne murje Małsec w prózdnym spjatym jězorje (2017)

Małsecy (němsce Malsitz) běchu hornjołužiska wjeska sewjernje Budyšina, kotraž bu w lětomaj 1972/73 wopušćena a potom za Budysku rěčnu zawěru dewastěrowana.

Geografija

Małsecy ležachu na lěwej stronje Sprjewje sewjernje Wownjowa, južnje Hněwsec a sewjerozapadnje Bórka.

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje městna jako Malssicz pochadźa z lěta 1407. Wjes bě znajmjeńša ze 17. lětstotka ze sydłom ryćerskeho kubła, kotrež namakaše so při Sprjewinym mosće do směra na Bórk w sewjernym dźělu wjeski a měješe ležownostne knjejstwo nic jenož w Małsecach samych, ale tež w Bronju a Měrkowje.

W bitwje pola Budyšina dnja 20. meje 1813 nadpadnychu francoske jednotki Napoléona wot Małsec a Hněwsec sem pruske wójsko, kotrež steješe na kopcach mjez Bórkom a Delnjej Hórku. Mały drjewjany móst w Małsecach słužeše jim jako přechodźišćo přez Sprjewju.

Hač do lěta 1936 běchu Małsecy samostatna gmejna, potom buchu do susodneho Bórka zagmejnowane.

Wobydlerstwo

W lěće 1834 běchu Małsecy ze 130 wobydlerjemi srěnjowulka wjes w Sprjewinej łučinje njedaloko wokrjesneho města Budyšin. Mjez wobydlerjemi běše 21 katolskich. Po statistice Arnošta Muki mějachu Małsecy w 1880tych lětach 136 wobydlerjow, wot kotrychž běchu 109 Serbow (80 %). Ewangelscy a katolscy Małsečenjo přisłušachu Budyskimaj wosadomaj.

Hlej tež

• Lisćina wotbagrowanych wsow we Łužicy

Žórła

• Archiv verschwundener Orte Forst/Horno: Dokumentation bergbaubedingter Umsiedlung. 2010, s. 346f.
• Frank Förster: Verschwundene Dörfer im Lausitzer Braunkohlenrevier. [=Spisy Serbskeho instituta 8] Wobdźěłane a rozšěrjene wudaće, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2014, str. 176sl, ISBN 978-3-7420-1623-2.

Wotkaz

 Commons: Małsecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

51.20638888888914.450277777778