Marc Platt
| Marc Platt | ||||
|---|---|---|---|---|
| Volledige naam | Marc Edward Platt | |||
| Geboren | 14 april 1957 | |||
| Geboorteland |  Verenigde Staten
| |||
| Jaren actief | 1987 – heden | |||
| Beroep | Filmproducent | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (mul) TMDB-profiel | ||||
| ||||
Marc Edward Platt (Pikesville, 14 april 1957) is een Amerikaans film-, televisie- en theaterproducent en voormalig studiobaas. Hij is de vader van acteur Ben Platt.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Marc Platt werd in 1957 geboren in Pikesville (Maryland), in een conservatief-joodse familie.[1][2][3] Zijn vader, Howard Platt, was een schoenenverkoper en zijn moeder, Sue Ellen Sezzin, was een onderwijzeres. Hij heeft een oudere broer en een jongere zus.[1][4]
Platt studeerde in 1975 af aan Pikesville High School en vier jaar later behaalde hij een diploma aan de Universiteit van Pennsylvania. Nadien volgde hij een rechtenopleiding aan de Universiteit van New York.[5]
Hij is getrouwd met Julie Beren, met wie hij vijf kinderen heeft, waaronder acteur Ben Platt.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Na zijn studies ging Platt in de entertainmentindustrie van New York aan de slag als advocaat. Na een jaar werd hij door de bekende agent Sam Cohn in dienst genomen bij diens talentenbureau ICM.[5][6] Hij werkte zich op tot theater- en filmproducent. Na een poos verhuisde Platt met zijn echtgenote naar Los Angeles, waar hij vicevoorzitter werd van de productieafdeling van RKO Pictures. Vanaf 1987 bekleedde hij dezelfde functie bij Orion Pictures. Na drie jaar werd hij er gepromoveerd tot voorzitter.[6] De studio was in die dagen de thuishaven van filmmaker Woody Allen en gooide hoge ogen met onder meer Dances with Wolves (1990) en The Silence of the Lambs (1991).
Nadien werd Platt de productievoorzitter van TriStar Pictures (1992–1996)[7] en Universal Studios (1996–1998)[8][9]. In 1998 richtte hij met Marc Platt Productions zijn eigen productiebedrijf op, waarna hij onder meer de Legally Blonde-filmreeks en de HBO-miniserie Empire Falls producete. In de jaren 2000 producete hij ook de succesvolle Broadwaymusical Wicked.
In de jaren 2010 producete Platt bekende films als Scott Pilgrim vs. the World (2010), Drive (2011), Into the Woods (2014), Bridge of Spies (2015) en La La Land (2016). Voor die laatste twee films werd hij telkens genomineerd voor de Oscar voor beste film. De nominatie van La La Land zorgde voor veel commotie, omdat de film door een misverstand even als winnaar werd uitgeroepen.[10]
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]Film
[bewerken | brontekst bewerken]Prijzen en nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]| Titel | Categorie | Uitslag |
|---|---|---|
| Academy Awards | ||
| Bridge of Spies (2015) | Beste film | Genomineerd |
| La La Land (2016) | Genomineerd | |
| BAFTA Awards | ||
| Drive (2011) | Beste film | Genomineerd |
| Bridge of Spies (2015) | Genomineerd | |
| La La Land (2016) | Gewonnen | |
| Emmy Awards | ||
| Empire Falls (2005) | Beste miniserie | Genomineerd |
| Grease Live! (2016) | Beste special | Gewonnen |
| Jesus Christ Superstar Live in Concert (2018) | Beste variété-special (live) | Gewonnen |
| Rent: Live (2019) | Beste variété-special (live) | Genomineerd |
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en)
Marc E. Platt in de Internet Movie Database
- ↑ a b (en) Producer Marc Platt: The man behind "Wicked" and "Bridge of Spies" aspires to great art Jewish Journal, 23 februari 2016. Gearchiveerd op 30 oktober 2021.
- ↑ (en) The tribe at the Oscars, 2016 Jewish Standard, 25 februari 2016
- ↑ (en) La La Land: Who knew it was so Jewish? Jewish News, 27 februari 2017
- ↑ (en) Sue Ellen Platt Legacy.com, 2019
- ↑ a b (en) Passion Plays Upenn.edu, mei-juni 2006. Gearchiveerd op 17 mei 2021.
- ↑ a b (en) Marc Platt: the real man behind the curtain[dode link] The Jewish Advocate, 1 april 2011
- ↑ (en) The Media Business; Sony Replaces Tristar Chief Amid Talk of More Trouble The New York Times, 16 juli 1996
- ↑ (en) TriStar Exec Going to Universal The Los Angeles Times, 6 december 1996. Gearchiveerd op 9 september 2023.
- ↑ (en) Production Chief at Universal Resigns After Just 20 Months The Wall Street Journal, 15 april 1998. Gearchiveerd op 9 september 2023.
- ↑ (en) The 89th Academy Awards: TV Review The Hollywood Reporter, 26 februari 2017. Gearchiveerd op 4 mei 2019.