Maurycy Saski

Maurycy Saski

herb Maurycego Saskiego
Rodzina	Wettyn
Data i miejsce urodzenia	28 października 1696 Goslar
Data i miejsce śmierci	30 listopada 1750 Chambord
Ojciec	August II Mocny
Matka	Aurora von Königsmarck
Żona	Joanna Wiktoria Tugendreich von Löben
Dzieci	August Adolf Saski Maria Aurora Saska
Odznaczenia

Herman Maurycy Saski (fr. Maurice de Saxe) (ur. 28 października 1696 w Goslarze, zm. 30 listopada 1750 w Chambord) – hrabia saski, wódz i strateg wojskowości, marszałek Francji, książę Kurlandii i Semigalii w latach 1726–1729.

W 1719 został odznaczony Orderem Orła Białego.

Życiorys

Maurycy Saski był nieślubnym synem króla polskiego Augusta II Mocnego i jego metresy hrabiny Marii Aurory von Königsmarck. W 1711 roku ojciec uznał go swoim dzieckiem i jednocześnie nobilitował nadając tytuł hrabiowski.

Przeznaczony do służby wojskowej, Maurycy Saski rozpoczął swoją karierę podczas wojny północnej. Na początku służył w armii saskiej walcząc na ziemiach Rzeczypospolitej z konfederatami tarnogrodzkimi i na Pomorzu z armią króla szwedzkiego Karola XII. Później był podkomendnym austriackiego wodza Eugeniusza Sabaudzkiego i walczył na Bałkanach z Turkami. W 1720 roku wstąpił do armii francuskiej w stopniu maréchal de camp (istniejąca w XVIII wieku ranga odpowiadająca generałowi brygady), gdzie służył pod rozkazami księcia Berwicka.

W 1726 roku został wybrany przez szlachtę Kurlandii i Semigalii księciem. Próbie zdobycia tronu w Inflantach przeszkodziła jednak interwencja Rosji. W 1729 roku Maurycy Saski powrócił więc do Francji. Od 1741 roku był marszałkiem Francji, a od 1747 roku naczelnym dowódcą wszystkich armii francuskich (Maréchal général des camps et armées du roi).

Dowodził wojskami francuskimi w wojnie o sukcesję austriacką. Przeprowadził udaną kampanię wojenną przeciw koalicji w Niderlandach, która zakończyła się sukcesem dla Francji i opanowaniem tamtejszych posiadłości Habsburgów. Zwyciężył w bitwach pod Fontenoy (1745), Rancoux (1746) i Lauffeldt (1747). W 1748 roku zdobył Maastricht.

W 1748 roku Maurycy Saski ponownie ubiegał się o tron Księstwa Kurlandii i Semigalii. W tym celu wysłał z tajną misją do Petersburga Władysława Gurowskiego, który próbował bezskutecznie przekupić rosyjskiego kanclerza Aleksieja Bestużewa.

W 1746, Ludwik XV podarował Maurycemu Saskiemu zamek Chambord. Marszałek mieszkał tam od 1748 roku do śmierci.

Pochowany został w kościele św. Tomasza w Strasburgu.

Życie prywatne

Maurycy Saski nigdy się nie ustatkował. Znany był z licznych romansów i nieślubnych dzieci. 12 marca 1714 ożenił się z bogatą hrabianką Joanną Wiktorią Tugendreich von Löben i szybko roztrwonił fortunę żony. 21 marca 1721 małżeństwo zakończyło się rozwodem. Z tego związku pochodził jedyny syn marszałka:

• August Adolf Saski (ur. i zm. 21 stycznia 1715)

Z Marie Geneviève Rinteau, Mademoiselle de Verrières, Maurycy Saski miał naturalną córkę:

• Maria Aurora Saska (1748–1821), żonę Charlesa Louisa Dupina de Francueil i babkę Amandyny Aurory Dupin (George Sand).

Literatura

• Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I