Przejdź do zawartości

Miersia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miersia
Ilustracja
Miersia chilensis
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

amarylkowate

Podrodzina

czosnkowe

Rodzaj

Miersia

Nazwa systematyczna
Miersia J. Lindley
Bot. Reg. 12: t. 992 (1826)[3]
Typ nomenklatoryczny

Miersia chilensis Lindl.[4]

Miersia Lindl.rodzaj roślin należących do rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae), obejmujący 7 gatunków występujących endemicznie w środkowym Chile i Boliwii[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Wieloletnie rośliny zielne. Pędem podziemnym jest cebula. Rośliny tworzą od 3 do 5 równowąskich liści. Kwiaty zebrane od 3 do 5 w baldach, wyrastający na głąbiku. Okwiat grzbiecisty, sześciolistkowy, o listkach wolnych, stopniowo zaostrzonych[5], zielonych z fioletowymi zabarwieniami[6]. Sześć pręcików o nitkach zrośniętych skośnie w urnowatą strukturę otaczającą słupek, zakończoną sześcioma małymi główkami. Zalążnia górna, szyjka słupka krótka, zakończona małym, dyskowatym znamieniem. Między okwiatem a strukturą pręcików obecny jest przykoronek zbudowany z 6 drobnych, niekiedy klapowanych przydatków[5][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj z plemienia Gilliesieae z podrodziny czosnkowych (Allioideae) z rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae)[7].

Wykaz gatunków[3]

Nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]
Etymologia nazwy naukowej
Nazwa naukowa rodzaju została nadana na cześć Johna Miersa, żyjącego w latach 1789-1879 brytyjskiego botanika, który w latach 1819-1839 podróżował po Ameryce Południowej, autora wielu prac na temat flory tego kontynentu[8].
Synonimy taksonomiczne[3]
  • Geanthus Phil., Descr. Nuev. Pl., reimpr. 1884: 7 (1884), nom. illeg.
  • Speea Loes., Notizbl. Bot. Gart. Berlin-Dahlem 10: 63 (1927).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-13] (ang.).
  3. a b c d Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-02-15]. (ang.).
  4. Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2021-02-15]. (ang.).
  5. a b K. Rahn: Alliaceae. W: Klaus Kubitzki: The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons: Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 75. DOI: 10.1007/978-3-662-03533-7. ISBN 978-3-662-03533-7. (ang.).
  6. a b Floral anatomy and systematics of Alliaceae with particular reference to Gilliesia, a presumed insect mimic with strongly zygomorphic flowers } autor = Rudall Paula J., Bateman Richard M., Fay Michael F., Eastman Alison. „American Journal of Botany”. 89 (12), s. 1867–1883, 2002. 
  7. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2021-02-14]. (ang.).
  8. Umberto Quattrocchi: CRC World Dictionary of Plant Names: Common Names, Scientific Names, Eponyms, Synonyms, and Etymology. T. 3 (M-Q). CRC Press, 2000. ISBN 0-8493-2676-1. (ang.).