Przejdź do zawartości

Mira Fuchrer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mira Fuchrer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1920
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 maja 1943
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Żydowska Organizacja Bojowa

Stanowiska

łączniczka

Główne wojny i bitwy

powstanie w getcie warszawskim

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Nazwiska Miry Fuchrer, Mordechaja Anielewicza oraz pozostałych żydowskich powstańców, którzy zginęli w bunkrze przy ul. Miłej 18, wyryte na obelisku u podnóża Kopca Anielewicza

Mira Fuchrer vel Fuchter (ur. 1920 w Warszawie, zm. 8 maja 1943 tamże[1]) – działaczka żydowskiego ruchu oporu w getcie warszawskim, członkini Żydowskiej Organizacji Bojowej, uczestniczka powstania w getcie warszawskim.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Działała w żydowskiej organizacji młodzieżowej Ha-Szomer Ha-Cair. Pod koniec 1939 roku wraz z Mordechajem Anielewiczem pojechała do Wilna. Oboje zostali parą. Do Warszawy Fuchrer wróciła w 1940 roku[1].

W getcie pracowała wraz z koleżankami Tową Frenkel i Rachelą Zylberberg w niewielkim zakładzie krawieckim. W 1942 jeździła do innych gett jako łączniczka[2] i kurierka[1]. Została członkiem Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) w chwili jej powstania[1].

Wraz z dziesięcioma innymi bojownikaami ŻOB, w lutym 1943 roku uczestniczyła w udanym napadzie na kasę Judenratu przy ul. Nalewki 37. Grupa zdobyła ok. 100 tys. zł. Fuchrer wraz z Tosią Altman przeniosły rabunek do sztabu ŻOB[1].

W czasie powstania walczyła w tzw. getcie centralnym. 8 maja 1943 znalazła się wraz z Mordechajem Anielewiczem i grupą ok. 120 powstańców w bunkrze przy ul. Miłej 18. Kiedy bunkier został odkryty i otoczony przez Niemców, bojowcy nie chcieli się poddać. Po wezwaniu Arie Wilnera większość popełniła samobójstwo[3]. Według relacji Marka Edelmana, Anielewicz miał najpierw zastrzelić Fuchrer, następnie sam popełnić samobójstwo[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

W 2020, na 78. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim, przy metrze Centrum osłonięto mural poświęcony kobietom walczącym w powstaniu. Została tam upamiętniona jako jedna z dziewięciu Żydówek[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Elżbieta Zawacka (red.): Słownik biograficzny kobiet odznaczonych orderem wojennym Virtuti Militari. Toruń: Fundacja „Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Polek”, 2004, s. 187. ISBN 83-88693-03-4.
  2. Grupińska 2003 ↓, s. 65.
  3. Engelking i Leociak 2013 ↓, s. 807.
  4. Monitor Polski 1948, nr 43, poz. 192
  5. Poznaj bohaterki muralu. polin.pl. [dostęp 2023-04-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]