Mochowc
Mochowc (němsce Mochholz) běše holanska wjeska w sewjeru Hornjeje Łužicy, kotraž bu w lěće 1993 wopušćena a po lěće 2010 za Rychwałdsku brunicowu jamu dewastěrowana. Pusta wjes leži na gmejnskim teritoriju Rěčic w sewjeru Zhorjelskeho wokrjesa.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Mochowc ležeše na lěwym boku stareho běha Běłeho Šepca sewjernje Stareho Lubolnja a zapadnje Štyrjoch Dubow, něhdźe pjeć kilometrow zdaleny wot Rěčic.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje městna jako Muchholcz běše 1597 w kupnym zrěčenju Mužakowskeho knjejstwa.[1] Wot 17. lětstotka fungowaše Mochowc jako knjejski wudwór, ke kotremuž słušeše wot lěta 1664 młyn při Šepcu. 1770 załoži knjejstwo prěnju šulu w Mochowcu, do kotrejež chodźachu dźěći ze Stareho Lubolnja, Napadźa, Publika, Štyrjoch Dubow a Zamostow. Po Wienskim kongresu słušeše Mochowc wot lěta 1815 k Pruskej a ležeše wot 1816 w Rózborkskim wokrjesu.
W lěće 1924 bu wjeska elektrifikowana a dnja 1. apryla 1938 do Štyrjoch Dubow zagmejnowana. Po zarjadowanskej reformje wot 1952 słušeše gmejna k Běłowodźanskim wokrjesej w Choćebuskim wobwodźe. Hakle započatk 1980tych lět dóstachu Mochowčenjo přizamk k syći pitneje wody. Młyn zasta w lěće 1980 dźěłać a bu 1992 jako poslednje twarjenje wottorhany.
Wobydlerstwo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Po statistice Arnošta Muki měješe Mochowc w 1880tych lětach 140 wobydlerjow, wot kotrychž běchu 133 Serbow (95 %).[2] Ewangelscy Mochowčenjo přisłušachu wot 1858 Rychwałdskej wosadźe, dokelž wot lěta 1857 w Dubčanskej cyrkwi hižo žane serbske bože słužby njedźeržachu. W Rychwałdźe wotmě so serbska mša tydźensce po němskej.
W lěće 1993 dyrbješe oficielnje jenož hišće 56 wobydlerjow ze 17 swójbow so přesydlować. Wulki dźěl přesydlencow nadeńdźe w k Rěčicam słušacych Delnich Brusach nowu domiznu.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Frank Förster: Verschwundene Dörfer im Lausitzer Braunkohlenrevier. [=Spisy Serbskeho instituta 8] Wobdźěłane a rozšěrjene wudaće, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2014, str. 184–186, ISBN 978-3-7420-1623-2.
- Archiv verschwundener Orte Forst/Horno: Dokumentation bergbaubedingter Umsiedlung. 2010, s. 290f.
- ↑ Mochowc w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 118. → wšě wjeski
Hlej tež
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wotkaz
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Mochowc – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow