Monestièr (Lengadòc)

Monestièr; Monestiés
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	Armas
	Armas
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 04′ 19″ N, 2° 05′ 52″ E
Superfícia	26,83 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 437 m; 210 m; 190 m
	Geografia politica;
País	Lengadòc;
Parçan	Segalar;
Estat	França;
Region; 76	Occitània;
Departament; 81	Tarn ;
Arrondiment; 811	Albi;
Canton; 8120	Monestièr abans 2015;
Intercom; 248100422	Comunautat de comunas de Carmausin-Segalar;
Cònsol	Denis Marty ; (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2018)	1 360 ab. Evolucion de la populacion; 1 373 ab.
Densitat	53 ab./km²
	Autras informacions
Còde postal	81640
Còde INSEE	81170

Pels articles omonims, vejatz Monestièr (omonimia).

Vilatge d'Occitània

Monestièr^[1]^,^[2]^,^[3]^,^[4] (Monestiés en francés) es una comuna lengadociana en Segalar situada dins lo departament de Tarn e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Monestièr es situat a qualques quilomètres de Carmauç prèp d'Albi dins lo departament de Tarn. Èra la capitala de la val de Ceron. Lo vilatge es cenchat per de liças – passejadas entres los valats e los ancians barris – los ostals son massats a l'entorn de la glèisa de Sant Pèire, dins una bocla del riu, sul Camin de Sant Jaume.

Istòria

Dins la primièra mitat del sègle X, lo luòc de culte e los alentorns son balhats a Deodat, abat de Sant Salvi, collegiada d’Albi, per Loís IV. Lo vilatge amb lo nom de Monasterio apareis pel primièr còp dins los escriches. Remembra son apartenéncia monastica, e benlèu l’existéncia d’un pichon monastèri que seriá estat bastit per òrdre de l'abat per abrigar qualques monges encargats del culte.

L’ocupacion del site es encara mai anciana: a 600 mètres del village, un oppidum establit al jonhent de Ceron e de Ceret mòstra qu'a l'Edat del Fèrre, los Òmes ja vivián dins la val. Qualques sègles mai tard, daissèron lo naut per s'installar sul site, prèp de la via romana anant de Rodés a Tolosa.

En 1229, a la fin de la Crosada dels Albigeses, lo site venguèt fieu dels evesques d'Albi. Un cosenhor èra encargat de sa proteccion. Al contrari de las bastidas caracteristicas d'aquela epòca, lo vilatge se bastiguèt d'un biais concentric a l'entorn de la glèisa.

Al sègle XIII un espital foguèt bastit fòra dels barris per abrigar los romieus del Camin de Sant Jaume, que una via segondària passava per la vila. La glèisa tornèt èsser bastida en 1550 amb un dessenh gotic, suls fondaments de l'anciana glèisa romanica.

Lo vam economic regional del sègle XVIII pòrta lo desvolopament al vilatge. Los escriches indican que comptava fins a 23 mercants e 13 mercats per an. Lo vilatge se desvolopèt subretot mercé al teissatge del cambe e al comèrci dels ases. Es a aquela epòca que los valats foguèron comolats e las muralhas destruidas per que lo vilatge s'espandiguèsse.

Al sègle XIX l'arribada dels teissuts de coton importats e lo desvolopament de la produccion de carbon dins lo bacin de Carmauç ont se precipitèron los teissièrs locals menèron lo vilatge al declin.

Administracion

Lista deus cònsols successius
Periòde		Identitat
1983	2020	Denis Marty
1974	1983
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1422, totala: 1432

1 564

-

-

1 545

-

-

1 289

-

1 322

1 234

1 222

1 304

1 361

1 362

1 310

1 309

1 302
1 332

2009

2010

1 342
1 354

1 381
1 392

Fonts

Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

En 2018 la populacion èra de 1360 abitants.

Luòcs e monuments

La glèisa de Sant Pèire: bastida en 1550, es sul dessenh dels edificis gotics meridionals, amb un cabeç de 5 pams, 3 travadas e 5 capèlas lateralas entre los contrafòrts. Foguèt edificada suls fondaments d’una glèisa romanica que seriá estada destrucha pendent las Guèrras de religions. Amb una torrèla sul costat, lo campanar abrigant una campana de 1599, 20 mètres de naut.

Lo musèu Bajen-Vega : aquel ancian ostal senhoral, sèti de l'Ofici de Torisme, abriga las òbras d'un cople de pintres espanhòls que fugiguèron lo franquisme.

La Capèla de Sant Jaume: aquela anciana capèla de l'espital; abriga una mesa al Tombèl de pèira escultada realizada pels evesques d'Albi al sègle XV, e mai los mòbles qu'ornavan la capèla del Castèl de Combafan.

Ligams extèrnes

Personalitats ligadas a la comuna

Francisco Bajen
Martine Vega

Nòtas

↑ Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.
↑ «Toponimia occitana».
↑ Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
↑ Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

Bibliografia

(fr) Monestiés, plan de la cité médiévale, Ofici de Torisme

Portal de Lengadòc

[1] Pojada, Patrici (2009). Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières. ISBN 978-2-86266-573-3.

[2] «Toponimia occitana».

[3] Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».

[4] Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».

[1]

[2]

[3]

[4]