Norman McLaren

Norman McLaren

Biografía
Nacemento	11 de abril de 1914 Stirling, Reino Unido
Morte	27 de xaneiro de 1987 (72 anos) Montreal, Canadá
Educación	Escola de Arte de Glasgow - scenic design (en) Stirling High School (en)
Actividade
Campo de traballo	Animação direta (pt) , pixilation (pt) , filme experimental (pt) e Animación
Lugar de traballo	Montreal Canadá
Ocupación	director de fotografía (década de 1930–década de 1930), director de cinema, realizador, guionista, animador, produtor
Período de actividade	1933 - 1972
Empregador	UNESCO (década de 1950–década de 1960) National Film Board of Canada (pt) (1941–) Fundação Solomon R. Guggenheim (pt) GPO Film Unit (en)
Alumnos	Ryan Larkin e René Jodoin (en)
Representante	Light Cone
Compañeiro profesional	Evelyn Lambart (en)
Premios
(1986)  honorary Royal Designer for Industry (en) (1985)  Cabaleiro da Orde Nacional do Quebec (1982)  Prix Albert-Tessier (pt) (1975)  Premio Windsor McCay (1972)  Prêmio Molson (pt) (1951)  Óscar á mellor curtametraxe documental, premiado polo traballo Neighbours (pt)  Compañeiro da Orde do Canadá
Descrito pola fonte	UbuWeb Obálky knih,

Norman McLaren , nado en Stirling, Escocia en 1914 e finado en Montreal, Canadá en 1987 é considerado un dos pais da animación experimental.

Traxectoria

Formación

Na Escola de Belas Artes de Glasgow descubriu o cinema soviético -Eisenstein, Pudovkin, etc.- e decatouse da capacidade expresiva dos recursos que lle ofrecía o medio. Comezou a súa carreira na General Post Office Film Unit de Londres, onde comezou a explorar a animación tradicional e experimental, pintando directamente sobre celuloide.

Traballo na guerra

Traballou como cámara durante a guerra civil española e, co estalido da segunda guerra mundial, emigrou aos Estados Unidos. Dous anos máis tarde, marchou ao Canadá, aceptando a invitación do National Film Board of Canada.

Obra

Comezou a traballar na NFB do Canadá e nesa institución desenvolveu o groso do seu traballo.

McLaren realizou até 59 obras, explorando arte abstracta, arte figurativa e imaxe real, e foi un dos pioneiros na aplicación do son sintético (pintado directamente na banda sonora) ás súas obras. En todos os seus campos, o director investigou multitude de técnicas, dende a modificación de cadros en pastel até a animación de imaxes reais fotograma a fotograma, dende a pintura directa sobre celuloide até as figuras recortadas en papel.