Obsidiana

Obsidiana

A obsidiana é unha rocha ígnea cunha composición química de silicatos alumínicos e unha grande porcentaxe (máis do 70%) de óxidos silicios. A súa composición é parella ao do granito e á da riolita. A obsidiana non é cristalina, senón un vidro, un vidro volcánico, e aínda que non é un mineral, ás veces clasifícase como un mineraloide. A súa dureza na escala de Mohs é de 5-5'5 e a súa densidade é de aproximadamente 2'6.

A súa cor é negra, podendo variar segundo a composición das impurezas da verde moi escura á clara, á arrubiada, e posuír vetas en branco, negro e vermello. O ferro e o magnesio coloréana de verde escuro a marrón escuro. Como todos os vidros e algúns outros tipos de rochas, a obsidiana creba con fractura concoidal.

A obsidiana é usada como ornamento. En certas culturas da Idade de Pedra, era moi valorada, porque con ela se podían facer coitelas moi afiadas. Pode golpearse con pedras máis duras para modificar a súa forma. A obsidiana tamén se pode puír para crear espellos rústicos.

As culturas mesoamericanas usaron amplamente a obsidiana para crear ferramentas e adornos. Tamén a usaron para crear armas, como o maqualhuitl ou macana e puntas de lanzas e frechas; porque ao ser moi filosa perforaba e cortaba a pel e a carne con facilidade. Incluso se descubriron instrumentos cirúrxicos precolombianos feitos deste material. Actualmente, utilízanse coitelas de obsidiana nas cirurxías cardíacas e oculares, pois o seu fío é moito máis delgado que o dos escalpelos de aceiro.