Orosomukoid
| Orosomukoid 1 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg?lang=bs) Plućni mukoid | |||||||
| Identifikatori | |||||||
| Simbol | ORM1 | ||||||
| NCBI gen | 5004 | ||||||
| HGNC | 8498 | ||||||
| OMIM | 138600 | ||||||
| RefSeq | NM_000607 | ||||||
| UniProt | P02763 | ||||||
| Ostali podaci | |||||||
| Lokus | Hrom. 9 q31-qter | ||||||
| |||||||
| Orosomukoid 2 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Medijalna degeneracija mukoida | |||||||
| Identifikatori | |||||||
| Simbol | ORM2 | ||||||
| NCBI gen | 5005 | ||||||
| HGNC | 8499 | ||||||
| OMIM | 138610 | ||||||
| RefSeq | NM_000608 | ||||||
| UniProt | P19652 | ||||||
| Ostali podaci | |||||||
| Lokus | Hrom. 9 q31-qter | ||||||
| |||||||
Orosomukoid (ORM) ili alfa-1-akieli glikoprotein (α1AGp 9,[1] AGP ili AAG) je protein akutne faze u plasmi. To je alfa-globulinski glikoprotein i moduliran je sa dva polimorfna gena sa hromosoma 9. Sintetizira se prvenstveno u hepatocitima i ima normalnu koncentraciju u plazmi između 0,6-1,2 mg/mL (1-3% proteina plazme).[2] Na nivoe u plazmi utiču trudnoća, opekotine, određeni lijekovi i određene bolesti, posebno HIV.[2]
Jedina uspostavljena funkcija ORM-a je da djeluje kao nosigtelj baznih i neutralno nabijenih lipofilnih spojeva. U medicini je poznat kao primarni nositelj baznih (negativno nabijenih) lijekova (dok albumin nosi kisele (pozitivno nabijene) i neutralne lijekove), steroide i inhibitore proteaza.[2][3] Starenje uzrokuje malo smanjenje nivoa albumina u plazmi; ako ništa drugo, postoji mali porast alfa-1-kiselog glikoproteina. Međutim, čini se da je učinak ovih promjena na vezivanje proteinskog lijeka i isporuku lijeka minimalan.[4] AGP pokazuje složenu interakciju sa tiroidnom homeostazom: AGP u niskim koncentracijama stimuliše tirotropinski (TSH) receptor i unutarćelijku akumulaciju cikličkog AMP-a. Visoke koncentracije AGP, međutim, inhibiraju signalizaciju TSH-a.[5][6]
Alfa-1-kiseli glikoprotein je identificiran kao jedan od četiri potencijalno korisna cirkulirajuća biomarkera za procjenu petogodišnjeg rizika od smrtnosti od svih uzroka (ostala tri su albumin, veličine čestica lipoproteina vrlo niske gustoće i citrat).[7]
Orosomukoid se povećava u količini kod opstruktivne žutice, dok se smanjuje kod hepatoćelijske žutice i kod crijevnih infekcija.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Logan, Carolynn M.; Rice, M. Katherine (1987). Logan's Medical and Scientific Abbreviations. Philadelphia: J. B. Lippincott Company. str. 3. ISBN 0-397-54589-4.
- ^ a b c Colombo S, Buclin T, Décosterd LA, Telenti A, Furrer H, Lee BL, Biollaz J, Eap CB (oktobar 2006). "Orosomucoid (alpha1-acid glycoprotein) plasma concentration and genetic variants: effects on human immunodeficiency virus protease inhibitor clearance and cellular accumulation". Clinical Pharmacology and Therapeutics. 80 (4): 307–18. doi:10.1016/j.clpt.2006.06.006. PMID 17015049. S2CID 684478.
- ^ Urien S, Brée F, Testa B, Tillement JP (novembar 1991). "pH-dependency of basic ligand binding to alpha 1-acid glycoprotein (orosomucoid)". The Biochemical Journal. 280 ( Pt 1) (1): 277–80. doi:10.1042/bj2800277. PMC 1130632. PMID 1741754.
- ^ Rooke GA (2009). "Anesthesia for the Older Patient". u Barash PG, Cullen BF, Stoelting RK, Cahalan MK, Stock MC (ured.). Clinical Anesthesia. Lippincott Williams & Wilkins. str. 879. ISBN 978-0-7817-8763-5.
- ^ Zimmermann-Belsing T, Rasmussen AK, Feldt-Rasmussen U, Bøg-Hansen TC (februar 2002). "The influence of alpha1-acid glycoprotein (orosomucoid) and its glycoforms on the function of human thyrocytes and CHO cells transfected with the human TSH receptor". Molecular and Cellular Endocrinology. 188 (1–2): 241–51. doi:10.1016/s0303-7207(01)00650-5. PMID 11911961. S2CID 22815279.
- ^ Dietrich JW, Landgrafe G, Fotiadou EH (2012). "TSH and Thyrotropic Agonists: Key Actors in Thyroid Homeostasis". Journal of Thyroid Research. 2012: 351864. doi:10.1155/2012/351864. PMC 3544290. PMID 23365787.
- ^ Fischer K, Kettunen J, Würtz P, Haller T, Havulinna AS, Kangas AJ, Soininen P, Esko T, Tammesoo ML, Mägi R, Smit S, Palotie A, Ripatti S, Salomaa V, Ala-Korpela M, Perola M, Metspalu A (februar 2014). "Biomarker profiling by nuclear magnetic resonance spectroscopy for the prediction of all-cause mortality: an observational study of 17,345 persons". PLOS Medicine. 11 (2): e1001606. doi:10.1371/journal.pmed.1001606. PMC 3934819. PMID 24586121.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]- Orosomucoid na US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)