Rem Urasin
Imię i nazwisko |
Рэм Урасин |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Odznaczenia | |
Rem Urasin (ros. Рэм Урасин, ur. 10 maja 1976 w Kazaniu w Tatarskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republice Radzieckiej) – rosyjski pianista; laureat IV nagrody na XIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1995).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Na fortepianie zaczął grać w wieku kilku lat. Wystąpił z orkiestrą w wieku 8 lat, a pięć lat później dał swój pierwszy recital[1]. Edukację rozpoczął w Specjalnej Szkole Muzycznej przy Konserwatorium Kazańskim. W latach 1994–1999 był studentem Konserwatorium Moskiewskiego w klasie prof. Lwa Naumowa[2]. W latach 1999–2001 był asystentem Naumowa na tej samej uczelni[1].
Jest laureatem konkursów pianistycznych[1]:
- Międzynarodowy Konkurs Chopinowski dla Młodych Pianistów w Moskwie (1992) – I nagroda
- XIII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1995) – IV nagroda
- Międzynarodowy Mistrzowski Konkurs Pianistyczny w Monte Carlo (2001) – I nagroda
- Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny w Sydney (2004) – II miejsce i cztery nagrody specjalne.
Koncertuje od początku lat. 90. XX wieku. Występował z orkiestrami w krajach Europy, Ameryki Północnej i Azji[3]. Dokonuje nagrań dla telewizji i radia (m.in. Polskiego Radia)[4].
W dorobku ma płyty z utworami m.in. Fryderyka Chopina, Piotra Czajkowskiego i Dmitrija Szostakowicza[5].
W 2020 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Biogram na stronie Mariinsky Theatre. mariinsky.ru. [dostęp 2017-06-05]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2018-08-05)]. (ang.).
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 415.
- ↑ Biogram na stronie Quartzmusic. quartzmusic.com. [dostęp 2017-06-05]. (ang.).
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 416.
- ↑ Rem Urasin – discography. allmusic.com. [dostęp 2017-06-05]. (ang.).
- ↑ M.P. z 2020 r. poz. 1153.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 415–416. ISBN 83-910515-1-X.